این کات اوت‌ها شامل سه قسمت پایه فیوز، نگهدارنده فیوز (لوله فیوز)، سیم فیوز (المنت فیوز) است.

المنت فیوز داخل یک لوله فیبری که همان لوله فیوز است قرار دارد.

وقتی به دلیل اضافه جریان فیوز می‌سوزد قوس الکتریکی حاصل به دیواره لوله فیبری برخورد کرده و گازی را متصاعد می‌نماید که قوس را به بیرون می‌فرستد.

هرچه شدت جریان عبوری از فیوز بیشتر باشد گاز بیشتری از مواد دیواره لوله متصاعد می‌شود.

ضمنا بعد از سوختن المنت، لوله فیوز به بیرون آویزان می‌شود که این نشانه سوختن المنت فیوز است.

 المنت (سیم) فیوز کات اوت شامل چهار قسمت:

تکمه،

ساق،

المنت (سیم ذوب شونده)،

و سیم انتهایی است.

دکمه ترمینال بالایی و سیم انتهایی ترمینال پایینی المنت را تشکیل می‌دهد.

 قسمت‌های یک کات اوت: 

انواع کت اوت:

کات اوت‌های توزیع معمولا سه نوع هستند:

– کات اوت مسدود

– کات اوت باز

– کات اوت با المنت بدون محافظ یا (روباز).

کات اوت هایی که معمولا در شبکه توزیع برق ایران مصرف می‌شود از نوع باز هستند.

محاسبه فیوز کات اوت:

در عمل معمولا، ترانسفورماتورهای توزیع را در برابر اضافه بارهای جزیی حفاظت نمی‌کنند.

زیرا باعث سوختن غیر ضروری فیوز و قطع مکرر مدار می‌شود.

که هر دوی این‌ها خوشایند نیست؛ بنابراین معمول است که فیوز‌ها را با جریان نامی بالاتر از جریان نامی ترانسفورماتور انتخاب کنند.

معمولا جریان نامی فیوز را ۲ تا ۳ برابر جریان نامی ترانسفورماتور در نظر می‌گیرند.

جریان‌های اتصال کوتاه چندین برابر جریان نامی است بنابراین آمپر المنت فیوز کات اوت ۲ تا ۳ برابر جریان نامی ترانسفورماتور در نظر گرفته می‌شود.