مقدمه:

طبق استاندارد یک سیستم حفاظتی شامل سه بخش کلی:

صاعقه گیر (Air Termination) ،

هادی میانی   (downConductor)،

و سیستم زمین (Earth Termination) می باشد .

در سیستم حفاظتی اکتیو (فعال)‌ میله صاعقه گیر دارای یک جزء فعال کننده    (Active System)  است که در برابر صاعقه واکنش نشان می دهد.

صاعقه گیر الکترونیکی خازنی اکتیو با عنوان Early Streamer Emission یا به اختصار ESE نامیده می شوند.

مهمترین پارامتر در سیستم فعال کننده این نوع از صاعقه گیر، زمان فعال سازی یا Triggering Advance می باشد.

که طبق الزامات استاندارد زمان فعال سازی نمی تواند بیشتر از ۶۰ میکرو ثانیه باشد.

شعاع حفاظتی یک میله ESE با توجه به استاندارد           NFC 17-102  از روی زمان فعال سازی، سطح حفاظتی مورد نیاز و ارتفاع نصب به دست می آید.

طراحی و نصب صاعقه گیر های الکترونیکی خازنی  بر اساس استاندارد NFC 17-102 انجام می پذیرد.

ریشه اصلی این استاندارد بر اساس تئوری گوی غلتان می باشد.

که در تمامی استاندارد ها از آن استفاده گردیده است ،

یک صاعقه گیـرالکترونیکی خازنی مجهز به سیستمی است که:

بصورت خود کفا  و بدون نیاز به منبع برق و با استفاده از بار حاصله از شرایط جوی موجود خازن خود را شارژ مینماید.

این بدان معنا است که:

در تکنولوژی ساخت این صاعقه گیر:

تولید ولتاژ بالا،

و تنظیم فرکانس در هنگام صاعقه ،

با یونیزه کردن هوای اطراف ایجاد یک بار خزنده ی پیشرو ( بالا رونده ) می نماید.

که هم زمان با پیشروی صاعقه به سمت زمیـن ، حرکت می کند.

و بـه فاصله ی کمی از زمین ( نسبت به فاصله ی زمین تـا ابـر ) این دو بـار به یکدیگر برخورد میکنند.

و بلافاصله به سمت نوک برق گیر حرکت  و ادامه ی صـاعقه از طـریـق ایـن میـلـه بـه سمت زمیـن روانـه می شود.

سرعت ایـن بـار ، از صاعقه گیر الکترونیکی به سمت بالا حدود ( یک متر بر میکرو ثانیه )است.

فروش ویژه صاعقه گیر آذرخش

فروش ویژه صاعقه گیر آذرخش