سیستم ترمز الکترو مغناطیسی:
این سیستم که با نام سیستم ترمز برقی(Brake by-wire) نیز شناخته می شود، فاقد هرگونه مدار هیدرولیکی مانند ترمز فعلی می باشد و اجزاء سیستم صرفاً قطعات الکتریکی و الکترونیکی می باشند .
قطعات اصلی این سیستم شامل ECUسیمهای ارتباطی (BUS) سنسورها و عملگرها می باشند
درسیستم های فعلی کلیه عملگرهای مدار توسط فشار هیدرولیکی روغن ترمز فعال میشوند در حالی که در این سیستم کلیه عملگرها با جریان الکتریکی عمل مینمایند .
در تکنولوژی جدید ولتاژیکه سیستم جهت فعالسازی به آن نیاز دارد ، ۴۰ ولت می باشد.
مزایای استفاده از سیستم ترمز الکترومغناطیسی به شرح زیر است:
-
کاهش زمان ومسافت ترمز
-
عدم لرزش پدال هنگام ترمز گیری (درصورت مجهز بودن به سیستم ABS)
-
بهینه شدن عملکرد پدال ترمز
-
نصب آسان به دلیل بهینه شدن مجموعه سیستم
-
حذف بوستر ترمزهای بزرگ
مکانیزم عملکرد ترمزدستی های مکانیکی به این شکل بود که:
یک کابل از اهرم ترمز دستی به چرخهای عقب متصل می گردید،
و با کشیدن اهرم دستی یا پایی (در برخی مدل هایمرسدس بنز و اتومبیل های آمریکایی)، لنت های ترمز چرخهای عقب درگیر می شد،
و از حرکت خودرو جلوگیری می کرد.
به طور کلی، دو نوع ترمزدستی الکترونیکی داریم.
در نوع اول :
ترمزهای عقب بوسیله کابل (مانند ترمزدستی های مکانیکی) فعال می گردند، با این تفاوت که یک موتور برقی کار دست راننده را انجام می دهد و نیروی مورد نیاز فعال کردن ترمزدستی را تامین میکند.
در این خودروها، ترمزدستی با فشردن یک دکمه، فعال یا غیرفعال می گردد.
و توسط یک چیپ الکترونیکی کنترل می شود که در شرایط مختلف، مانند زمانی که خودرو در سربالایی قرار گرفته است و قصد حرکت مجدد دارد، به یاری راننده می شتابد.
ولی در نوع دوم :
همانند فولکس واگن پاسات، موتور الکتریکی ترمز دستی در کالیپر ترمز چرخ عقب جاسازی شده است.
در این سیستم هیچ گونه کابلی وجود ندارد و ترمزدستی فقط به واسطه نیروی الکتریکی فعال می گردد.
در صورت فشردن دکمه و فعال شدن ترمزدستی، چراغ نمایشگر روی دکمه فعال سازی روشن شده و صدای هشدار نیز شنیده می شود.
لازم به ذکر است این سیستم توسط همان دکمه نیز غیر فعال می شود.
البته در اغلب خودروها، بعد از قرارگیری دنده در حالت D (حرکت) و فشردن پدال ترمز، ترمزدستی به صورت اتوماتیک غیرفعال می شود.