روشهای تست چاه ارت:

برای تست چاه ارت خود به دو صورت میتوانید عمل نمایید:

۱- توسط دستگاه ارت سنج

در این حالت برای تست چاه ارت دو عدد سوند که جزء لوازم جانبی دستگاه ارت سنج می باشد را در فاصله های مساوی بین ۵ تا ۱۰ متر و در یک راستا از چاه در زمین قرار دهید.

لازم به ذکر است جهت تست دقیق ، این فاصله ها حتماً برابر باشند.

بطوری که اگر سوند اول را در فاصله ۶ متری از چاه نصب نمودید سوند دوم را در فاصله ۱۲متری از چاه و یا ۶ متری ازسوند دوم نصب نمایید.

سپس سه عدد پراپ دستگاه را بترتیب به سیم ارت چاه و سوند اول ودوم وصل نموده و سپس چاه ارت را تست نمایید.

۲- توسط یک عدد ترانسفورماتور ایزوله ، یک عدد ولتمتر و یک عدد آمپرمتر

در این حالت نیز مانند حالت قبل سوند ها را در زمین قراردهید.

سپس آمپر متر را با ثانویه ترانس سری نمایید و یک سر آزاد ترانس را به سیم ارت چاه وصل نموده ویک سر آمپر متر را به سوند آخر وصل نمایید .

یکسر ولتمتر را به سیم ارت چاه و سر دیگرآن را به سوند اول وصل نمایید.

سپس اولیه ترنس ایزوله را به برق ۲۲۰ ولت وصل نموده و مقدار ولت قرائت شده را بر مقدار عدد آمپر متر تقسیم نمایید.

مقدار بدست آمده مقاومت تقریبی چاه ارت شما می باشد.

تست مقاومت زمین:

اولین نکته این است که اندازه گیری مقاومت زمین اعم از یک چاه یا میله ارت تا یک شبکه ارت بزرگتر را نبایستی ساده انگاشت.

و بیشتر روی روشهای مرسوم قدیمی و اکثرا  توام با اشتباه پافشاری نمود.

از بین روشهای اندازه گیری مقاومت شبکه زمین بهترین روش اندازه گیری همان روش افت ولتاژ  است.

که در شکل زیر نشان داده شده است.

اصول کار این است که یک جریان با فرکانسی در حدود ۱۰۰ هرتز به شکل مربعی از طریق دستگاه و الکترود C به زمین وارد می شود.

این جریان از زمین عبور کرده و از طریق صفحه ارت به دستگاه بر می گردد,.

این جریان در زمین افتی ایجاد می کند که افت ولتاژ نسبت به چاه ارت است.

این افت توسط الکترود P اندازه گیری می شود.

میزان این افت تقسیم بر جریان ارسالی بر حسب  Ω است که دستگاه نشان می دهد و همان مقاومت چاه ارت است.

مهمترین نکته در این روش فواصل میخ های C و  P از چاه یا شبکه مورد اندازه گیری است که در اندازه گیریها نقش به سزایی دارد.

اگر سیستم مورد نظر یا همان X یک میله ارت یا صفحه ارت ساده و تک باشد الکترود Y را ۳۰ تا ۵۰ متر دورتر از میله ارت می کوبیم و Z را هم وسط یعنی C ½ قرار داده و عدد را می خوانیم.

اگر ۵ متر الکترود Z را به سمت X نزدیک کرده و عدد دوم را بخوانیم ودر مرحله سوم ۵متر به سمت Y رفته و عدد سوم را بخوانیم یعنی الکترود Y روی ۳۰ تا ۵۰ هر عددی که امکان کوبیدن هست مانده و تغییری نکند.

ولی الکترود وسط در ۳ نقطه حرکت کرده و ۳ عدد بدست آید و اعداد خوانده شده نزدیک هم باشند و اختلاف آنها بیش از ۵% نباشد.

میانگین ۳ عدد خوانده شده همان R شبکه یا صفحه ارت است .

اگر اعداد با هم اختلاف زیادی داشتند بایستی C را بیشتر کنیم و آزمایش را تکرار کنیم.

روش ۶۲%

اساس  این روش دقیقا مانند بالا است با این تفاوت که فاصله الکترود ولتاژ تا سیستم ارت اندازه گیری شده که در شکل زیر با ES نشان داده شده باید ۶۲ درصد فاصله الکترود جریان تا سیستم ارت یعنی EH   باشد.

این روش مورد تایید و توصیه اکثر استانداردها از جمله استانداردهای BS  و IEEE می باشد.

و اخیرا در تمامی پروژه ها از این روش جهت اندازه گیری مقاومت شبکه های ارت استفاده میشود.

 این روش برای سیستم های با تعداد چاه بیشتر با افزایش فاصله EH  حتی تا چند صد متر  قابل انجام است.

بطور کلی در صورتیکه بتوان منحنی R بر حسبP را ترسیم نمود و در اطراف P=62%C تغییرات R کم باشد.

یا به اصطلاح به قسمت تخت منحنی برسیم عدد بدست آمده درست است .

در غیر اینصورت بایستی C را افزایش داده و دوباره منحنی را رسم کنیم.

توجه شود که میزان کوبیدن الکترود های تست چندان به صحت و دقت آزمایش کمک نمی کند.

بر عکس بایستی میله ها را بیش از ۲۰ سانت درون خاک نکوبیم, ولی در عوض ریختن آب پای الکترودها دقت آزمایش را بالا می برد و عدد واقعی تری را  اندازه گیری می کنیم.

 این روش برای شبکه های زمین گسترده شامل چندین میله یا چاه ارت که در فواصل مختلف نصب شده و به هم متصل شده اند.

و همچنین شبکه توری زمین پست ها نیز قابل انجام است به شرطی که بتوان به قسمت تخت منحنی رسید که لازمه این کار سیم کشی در طول های زیاد است.

البته در مورد پست و نیروگاه طبق تجربه ما، روش شیب روش بهتری می باشد.

اندازه گیری مقاومت شبکه زمین(اندازه گیری چاه ارت) به روش دو الکترودی (ارت مرده)

در بعضی مواقع که کوبیدن الکترود امکانپذیر نمی باشد و یا فضای لازم جهت سیم کشی و کوبیدن میله ها وجود ندارد.

در صورتی که نزدیک میله ارت مزبور یک سیستم لوله کشی گسترده آب مدفون، فونداسیون گسترده و یا سیم نول وجود داشته باشد به راحتی و بدون کوبیدن الکترود میتوان مقاومت شبکه ارت را با تقریب بالائی به دست آورد.

روش کار به این صورت است که:

یک سیم از چاه ارت به دستگاه ارت تستر وصل میکنیم و یک سیم هم از سیم نول یا ارت گسترده به دستگاه می آوریم و دستگاه را در حالت دو پین قرار میدهیم و تست را انجام می دهیم.

دقت این آزمایش به اندازه روش ۳ پین نمی باشد ولی روش بسیار ساده ای است و معمولا جواب قابل قبولی خواهد داد.

و مقدار بدست آمده بیشتر از مقدار واقعی می باشد.

اندازه گیری بدون کوبیدن میله:

 این روش بسیار عملی و مفید است و نیازی به کوبیدن الکترود ندارد.

در این روش نیاز به دستگاه مخصوصی با دو انبرک یا کلمپ میباشد.

توسط یکی از انبرک ها که دور سیم زمین حلقه میزند ولتاژی به سیم زمین القا میشود.

و توسط حلقه دوم که این نیز در همان محل چفت میشود.

جریان عبوری از حلقه زمین ناشی از این ولتاژ اندازه گیری میشود.

صفحه دستگاه حاصل تقسیم این دو یعنی مقاومت شبکه زمین را نشان خواهد داد.

این روش به طور مشخص برای مواقعی که چند میله یا چاه ارت با هم موازی شده و تشکیل یک شبکه ارت گسترده و موازی را داده اند بسیار کاربردی میباشد.

این روش بسیار عالی است و در زمان کمتری می توان سیستم را تست نمود.

فقط قیمت دستگاه گران می باشد و تنها کلمپ های آن به اندازه یک دستگاه ۳ پین قیمت دارد.

نکنه جالب در مورد اکثر دستگاههای کلمپی اینست که، امکان تست بروش ۲ پین در آنها وجود ندارد.

خورندگی خیلی پایین

طول عمر بالا

سازگاری با محیط زیست و عدم آلایندگی آن

جذب رطوبت بالا

PH در محدوده خنثی تا اندکی قلیایی (۸ الی ۸/۵)

مقاومت در برابر شسته شدن توسط آبهای سطحی و زیرسطحی .

دارای خاصیت چسبندگی مناسب به الکترود زمین

برای تشخیص کیفیت الکترولیتها باید تست های زیر را انجام داد:

تست فرونشست

تست تعیین میزان سولفور

تست مقاومت مخصوص

تست خورندگی