برقگیر پسیو (Passive) بر خلاف برقگیر اکتیو (Active) در برابر صاعقه هیچ گونه واکنشی ندارد.

از اینرو پسیو ، غیر فعال یا ساده نامیده می شوند.

برقگیرگیر پسیو در حقیقت همان چیزی است که بنیامین فرانکیلن در سال ۱۷۵۲ جهت مقابله با صدمات صاعقه ابداع کرد و تا کنون نیز مورد استفاده قرار میگیرد.

helita

طبق استاندارد یک سیستم حفاظتی شامل سه بخش کلی:

صاعقه گیر یا ترمینال هوایی (Air Termination) ،

هادی میانی (Down Conductor)

و سیستم زمین یا ترمینال زمین ((Earth Termination) می شود.

تنها تفاوت اساسی سیستم پسیو و اکتیو در نوع ترمینال هوایی است.

ترمینال هوایی در سیستم پسیو معمولا به شکل میله، سیمهای معلق و یا مش (قفس فارادی) می تواند باشد.

ولی صاعقه گیرهای اکتیو اطراف خود را یونیزه میکنند و با این کار شعاع حفاظتی بمراتب بیشتری راجهت حفاظت از اصابت صاعقه پوشش میدهند.

استاندارد بین المللی IEC 62305-3 (بخش سوم) به عنوان مرجع اصلی سیستمهای حفاظت پسیو اصول اساسی بکارگیری،‌ طراحی ،نصب و نگهداری این سیستم را شرح می دهد.

علاوه بر این ، استانداردهای BS6651، NFPA780 و DIN VDE 0185 نیز مورد استفاده قرار می گیرند.