– میله ها‌ی ساده (Rods)

– سیم‌های آویز بهم متصل شده (Stretched wire)

– هادی‌های شبکه بندی شده (Meshed Conductor)

– صاعقه گیر اکتیو (Early streamer Emission)

۱-میله ها‌ی ساده:

این نوع سیستم جذب صاعقه تشکیل شده است از یک تا چندین راد مسی یا فولادی که معمولا در بام ساختمان قرار میگیرند .

شعاع پوشش هر میله به اندازه طول میله است .

بعنوان مثال:

برای یک ساختمان ۵۰ متر مربعی که جهت پوشش حفاظت از صاعقه از رادهایی به طول یک متر استفاده میکند بایستی از ۲۵ راد استفاده کرد.

۲-سیم‌های آویز بهم متصل شده:

این نوع سیستم جذب صاعقه تشکیل شده است از:

دو دکل یا لوله بلندتر از ساختمان که در دو طرف ساختمان قرار میگیرند.

توسط یک رشته سیم مسی که بصورت چتری حفاظتی با فاصله چند متری از روی بام ساختمان عبور کرده این دو دکل یا لوله  بهم اتصال داده میشوند.

با این کار سیم مسی بعنوان یک چتر حفاظتی برای ساختمان در مقابل صاعقه عمل میکند.

۳-هادی‌های شبکه بندی شده:

در این نوع سیستم که به سیستم صاعقه گیر قفس فاراده مشهور میباشد روی بام ساختمان با شبکه متشکل از سیم مسی پوشش داده میشود.

واین شبکه مسی از چهار طرف ساختمان توسط هادی های نزولی که ساختار آنها هم همان سیم مسی است به چاههای ارت اتصال میابند.

۴-صاعقه گیر اکتیو:

این نوع سیستم جذب صاعقه تشکیل شده است از یک دستگاه صاعقه گیر الکترونیکی نسل جدید با شعاع حفاظتی در حد ابعاد مساحت ساختمان.

لازم است جهت حداکثر بهره وری از شعاع پوشش حفاظتی صاعقه گیر در ارتفاع ۵ متر بلندتر از بالاترین قسمت سازه یا ساختمان نصب گردد.

محاسبه تعداد مورد نیاز این نوع از صاعقه گیر بر اساس جدول پوشش آنها صورت میگیرد.