سیستم های اعلام حریق به سه نوع کلی تقسیم بندی می شود:

۱- سیستم های بدون سیم

۲- سیستم های متعارف (کانونشنال)

۳- سیستم های آدرس پذیر (آدرس پذیر معمولی و آدرس پذیر هوشمند)

سیستم های [دو سیمه و چهار سیمه] متعارف و آدرس پذیر بیشترین کاربرد را در حوزه ساختمانی و صنعتی دارا می باشند و شناخت و استفاده درست آنها از اهمیت به سزایی برخوردار است.

سیستم متعارف یا کانونشنال بیشتر برای محیط های کوچکتر و کم اهمیت تر به کار می رود و بسته به فضای مورد نظر و مقدار بودجه در نظر گرفته و نیز مقدار احساس نیاز کاربر در محیط و کارفرما، از برندهای مختلفی استفاده می شود.

این سیستم به چندین زون مختلف تقسیم می شود یعنی هر بخشی از مکان مورد نظر را یک زون در نظر گرفته و زمانی که حادثه ای رخ می دهد تنها آلارم ها و هشدارهای همان محیط خاص اعلام و به صدا در می آیند.

مثلا برای یک ساختمان چند طبقه می توان هر طبقه را یک زون در نظر گرفت و نیزشستی های راه پله های تمامی طبقات را نیز یک زون در نظر گرفت.

البته بایستی تمام این اقدامات را با رعایت استاندارهای بین المللی و نیز استانداردهای اعلام شده از طرف آتشنشانی انجام داد.

مثلا بایستی با رعایت حداکثر مساحت مورد نظر هر زون، نهایت فاصله تا پنل مرکزی اعلام حریق، طول ماکزیمم سیم کشی و تعدات تجهیزات قرار گرفته در یک زون و نیز نوع کاربری سازه و . . .  این مسائل بایستی در طراحی در نظر گرفته شود.

سیستم های آدرس پذیر بیشترین کاربرد در حال حاضر را دارا می باشد و برندهای بسیاری در جهان در حال ارائه این سیستم ها می باشند و البته بیشتر این شرکت ها توانایی ارائه کامل یک سیستم را ندارند و بیشتر قطعه ساز و تولید کننده تجهیزات محسوب می شوند.

بخاطر همین است که اکثر برندهای موجود در بازار با استفاده از چند برند دیگر توانایی ارائه یک سیستم را مهیا می کنند.

این کار مزایایی نیز دارد به طوری که باعث ایجاد رقابت بین تولید کنندگان می کند، با نبود و کمبود یک برند در بازار توانایی بکار بردن برندهای جایگزین مهیا است .

بخاطر همین تمامی این برندها از پروتکل باز بهره می برند و معایب آن در کیفیت پایین تر (در حالت کلی) آنها بخاطر رقابت و نیز امکان سواستفاده و ساخت مشابه و کپی سازی آنهاست که در بازار می تواند یک تجهیز از یک برند را با قیمت های متفاوتی مشاهده نمود.

حتی برندهای غیراصل را می توان تا یک‌چهارم یا کمتر از قیمت واقعی خریداری نمود.

بدین دلیل است که بایستی در خرید این تجهیزات دقت لازم را بکار بگیریم و چون اکثرا به راحتی قابل تشخیص نیست بهتر است از خرید بازاری و مغازه ای و به شیوه سوپرمارکتی پرهیز نمود.

و بیشتر از شرکتهایی خرید نماییم که دارای سابقه زیادی در این زمینه و مهمتر اینکه تنها واردکننده و فروشنده این تجیهزات نمی باشند و دارای کادر طراحی، نصب، راه اندازی و خدمات پس از فروش هستند.

چون اغلب این شرکتها چون در قبال تجهیزی که می فروشند [به صورت سیستم] و نیز خودشان مسئولیت راه اندازی و نصب و خدمات پس از فروش را دارند و نیز قاعدتا خواستار ادامه همکاری با مشتریان هستند از بکار بردن تجیهزات تقلبی اجتناب می کنند.

ونیز چون خود وارد کننده هستند به سمت خرید با کیفیت تمایل بیشتری دارند.

سسیستم ها یا تجهیزات بدون سیم نیز برای مکانهایی که امکان بکار گیری کابل فراهم نمی باشد و تنها رابط از امواج الکترومغناطیسی در هوا با پنل مرکزی و …. می باشد

حتی از تجهیزاتی که نیازی به سیستم خاص و اعلام به پنل مرکزی ندارند مثلا با بکارگیری یک دتکتور موضعی مونوکسید کربن در منازل امکان استفاده از یک سیستم و خرید تجهیزات و پنل مرکزی نمی باشد.

و تنها با خرید یک دستگاه از این دتکتور که اکثرا با باطری کار می کنند باعث جلوگیری از خفگی و … می شوند.

البته دتکتورهای گازی قابل حمل (پرتابل) نیز یک نوع دیگر از تجهیزات بدون سیم می باشد که نیروی کار و کاربر مورد نظر در فضاهایی که امکان نشت گاز و گاز گرفتگی و انفجار و حتی خفگی به علت کمبود اکسیژن و نیز مکانهای سمی با حمل یک دستگاه از این دتکتورها می توان از احتمال تلفات جانی و نیز مالی به حداقل ممکن کاهش داد.

سیستم اعلام حریق زیمنس (SIEMENS)،

سربروس پرو (CERBERUS PRO)،

سینتسو (SINTESO)،

سینووا (SYNOVA)،

الگورکس (ALGOREX)، …