ارتفاعات کشور را با توجه به نوع زمین و خاک میتوان به سه دسته تقسیم کرد.

۱- ارتفاعات سنگلاخی که امکان حفاری عمیق در آنها وجود ندارد ولی میتوان شیار ایجاد کرد.

۲- ارتفاعات خاکی که امکان حفاری و کوبیدن میله مغز فولادی در آنها وجود دارد.

۳- ارتفاعات صخره ای

برای حالت اول :

شیارهایی بصورت ستاره و پنجه ای ایجاد نموده و تسمه مسی را در داخل شیار ها خوابانده و برای کاهش مقاومت روی تسمه را با مخلوط خاک و بنتونیت می پوشانیم.

 در حالت دوم :

به یکی از روش های حفر چاه یا کوبیدن ROD میتوان سیستم ارتینگ را اجرا نمود

نکته : کلیه اتصالات در زیر خاک باید به یکدیگر جوش داده شود .

درحالت سوم میتوانیم به دو روش زیر میتوانیم سیستم ارتینگ را اجرا کنیم:

روش اول :

 در زمینهای سنگی که امکان حفاری وجود ندارد با مصالح ساختمانی کانال ساخته، تسمه مسی را در کف کانال خوابانده و کانال را با بنتونیت پر می نمائیم .

طول کانال یا کانالها باید به اندازه ای باشد که مقاومت اندازه گیری شده زیر ۳ اهم گردد.

برای گرفتن نتیجه مطلوب میبایستی داخل کانال بصورت مصنوعی دائما مرطوب نگهداشته شود.

روش دوم:

 روش شبکه ای است بدین صورت که ابتدا شبکه شطرنجی با سیم مسی به طول ۳+x و عرض۳+y بطوریکه نقاط اتصال به هم جوش احتراقی داده شده درست میکنیم.

سپس با بنتونیت به ارتفاع ۴۰cm بطوریکه ابتدا ۲۰cm بنتونیت ریخته سپس شبکه ساخته شده را قرار داده و روی آنرا هم تا ۲۰cm با بنتونیت می پوشانیم.

سپس انشعابهای لازم جهت دکل و سایت ونقاط دیگر از آن گرفته میشود.

متغییر های x و y به میزان مقاومت خوانده شده بستگی دارد .

ارتینگ در زمین سنگی