Daily Archive: ۸ آبان ۱۳۹۶

مديريت وبسايت بهروز عليخانی

طراحی چراغ هلی پد

Tactical Deployment Systems -Avlite Helipad-l

تجهیزات روشنایی باند فرودگاهی و هلی پد:

همانطور که مستحضر هستید باند فرودگاه و هلی پد یکی از حساس ترین نقاط از نظر ایمنی بوده و کوچکترین نقص و عدم کیفیت در این حوزه باعث وقوع حوادث جبران ناپذیر جانی و مالی خواهد شد . بنابراین استانداردهای بسیار دقیق و سختگیرانه ای از سوی مجامع بین المللی برای این محصولات تبیین شده و بر    نحوه ی ساخت و  عملکرد آنها نظارت کامل دارند .


                   کاهنده مقاومت چاه ارت هلی پد

 

کاهنده ارت

مکمل کاهنده چاه ارت محصولی جدید و فوق العاده موثر در کاهش مقاومت چاه ارت هلی پد

                               ((قیمت هر گالن ۷۵۰۰۰ تومان))

                  محصول شرکت پیشرو الکتریک غرب


از مهمترین این استانداردها می توان به ICAO Annex 14   و FAA اشاره کرد که همه ی محصولات به کار برده شده در باند فرودگاه و هلی پد می بایست از این قوانین تبعیت کرده و دارای گواهینامه ی تاییدیه عملکرد از این استانداردها باشند .

در متن زیر طراحی سیستم چراغ باند بطور کامل توضیح داده شده است

HELIPORT DESIGN

The following information is for the preliminary planning of a public use, general aviation heliport only. FAA recommendations and standards for heliport design are found in Advisory Circular 150/5390-2C. While the Advisory Circular (AC) provides general design guidance, the AC is advisory only and doesn’t mandate required practices. Flight Light recommends that anyone constructing or modifying a heliport should determine all site-specific requirements and consult with a local FAA representative.

Basic Layout
A heliport should include at least one Touchdown and Liftoff (TLOF) area centered in a Final Approach and Takeoff (FATO) area, a peripheral safety area and two or more approach and departure paths. The TLOF must be at least as long and wide as the rotor diameter of the largest helicopter to use the heliport. The FATO must be at least 1.5 times the overall length of the helicopter. The width of the safety area must be at least 0.33 times the rotor diameter, but not less than 20 ft. (6 m). At least two approach/departure paths, with one aligned in the direction of the predominant wind, are required.

Heliport Lighting
For night operations, the TLOF, FATO, taxiways, taxi routes, and windsock should be lighted. Other useful visual aids include: floodlights, landing direction lights, taxiway lights, a heliport identification beacon, and a heliport approach path indicator (CHAPI). Obstruction lights must be installed where required to mark objects in close proximity to the approach/departure path.

Please note: since the FAA AC does not contain intensity standards, perimeter lights can’t be FAA certified or deemed compliant.

Touchdown-and-Liftoff-TLOF-Lights

Touchdown and Liftoff (TLOF) Lights
Flush green lights (meeting the standards of EB 87) should be used to define the TLOF perimeter. Use a minimum of four light fixtures per side of a square or rectangular TLOF. Locate a light at each corner, with additional lights uniformly spaced between the corner lights. Using an odd number of lights on each side will place lights along the centerline of the approach. Define a circular TLOF using an even number of lights, with a minimum of eight, uniformly spaced. Space the lights at a maximum of 25 ft. (7.6 m). Locate flush lights within 1 ft. (30 cm) inside or outside of the TLOF perimeter. As an option, raised, omnidirectional lights (meeting the requirements of EB 87) may be used to mark the TLOF perimeter. Locate the lights on the outside edge of the TLOF or the outer edge of the safety net. Make sure the raised lights do not penetrate a horizontal plane at the FATO elevation by more than 2 inches (5 cm).

 

Final-Approach-and-Takeoff-FATO-Lights

Final Approach and Takeoff (FATO) Lights – Elevated, Inset
Green lights (meeting the standards of EB 87)(with the same candelas as the TLOF lights) MUST BE used to define the FATO perimeter. When a heliport on an airport is sited near a taxiway, yellow lights may be used to avoid pilots confusing the green taxiway centerline lights with the FATO perimeter lights. Do not light the FATO perimeter if any portion of the FATO is not a load-bearing surface. Use a minimum of four flush or raised light fixtures per side of a square or rectangular FATO. Locate a light at each corner, with additional lights uniformly spaced between the corner lights. Using an odd number of lights on each side will place lights along the centerline of the approach. To define a circular FATO, use an even number of lights, with a minimum of eight, uniformly spaced. Space lights at a maximum of 25 ft. (7.6 m). Locate flush lights within 1 ft. (30 cm) inside or outside of the FATO perimeter. As an option, locate raised FATO perimeter lights, no more than 8 inches (20 cm) high, 10 ft. (3 m) from the FATO perimeter.

 

Floodlight

Floodlights
If ambient light does not adequately illuminate markings for night operations, floodlights should be used to illuminate the TLOF, the FATO, and/or the parking area. Floodlights should be placed so they do not constitute an obstruction hazard. Aim floodlights down to provide adequate illumination on the surface. Make sure floodlights that might interfere with pilot vision during takeoff and landings are capable of being turned off by pilot control or at pilot request.

 

Landing-Direction-Lights

Landing Direction Lights
To provide directional guidance, install landing direction lights – a configuration of five green, omnidirectional lights (meeting the standards of EB 87) on the centerline of the preferred approach/departure path. Space these lights at 15 ft. (5 m) intervals beginning at a point not less than 20 ft. (6 m) and not more than 60 ft. (18 m) from the TLOF perimeter and extending outward in the direction of the preferred approach/departure path.

 

Flight-Path-Alignment-Lights

Flight Path Alignment Lights
You may indicate available approach and/or departure path directions by placing green lights (meeting the standards of EB 87) in a straight line along the direction of approach and/or departure flight paths. If necessary, extend the lights across the TLOF, FATO, safety area or any suitable surface in the immediate vicinity of the FATO or safety area. Install three or more green lights spaced at 5 ft. (1.5 m) to 10 ft. (3.0 m).

 

Visual-Glide-Path-Indicator

Visual Glide Path Indicator
The heliport approach path indicator (CHAPI) provides pilots with visual course and descent cues. The optimum location of a CHAPI is on the extended centerline of the approach path at a distance that brings the helicopter to a hover with the undercarriage between 3 and 8 ft. (0.9 to 2.5 m) above the TLOF.

 

Lighted-Wind-Cone

Lighted Wind Cone
To show the direction and magnitude of the wind, an FAA L-807 Size 1 (about 22 ft. overall height with an 8 ft., international orange windsock) is recommended; the L-806 (10 ft. tall) may be substituted. The L-807 has a hinged pole and a rigid base, the L-806 has a frangible base. The wind cone must be placed outside the safety zone and away from flight paths.

 

Heliport-Identification-Beacon

Heliport Identification Beacon
Located within 1/4 mi of the heliport, three sealed beam lights rotate at 10 to 15 rpm to produce 30 to 45 fpm in white, green and yellow. A beacon using Morse code signals is also available.

 

Taxiway-Lights

Taxiway Lights – Elevated, Inset
Taxiway centerlines are defined with flush L-852A and L-852B bi-directional green lights spaced at maximum 50 ft. (15 m) intervals. Blue lights set at the same intervals are used to define the edges of the taxi route.

 

Obstruction-Lights

Obstruction Lights
Difficult-to-see objects should be marked with a red FAA approved obstruction light. Contact your local FAA office with questions.


FAA Heliport Design Diagram
FAA Heliport Design Diagram

Permanent link to this article: http://peg-co.com/home/%d8%b7%d8%b1%d8%a7%d8%ad%db%8c-%da%86%d8%b1%d8%a7%d8%ba-%d9%87%d9%84%db%8c-%d9%be%d8%af/

مديريت وبسايت بهروز عليخانی

بکار گیری تکنولوژی نانو در کابل های برق

سیم-و-کابل-۱۰۴۹x480

بهبود استحکام عایق کابل‌های برق با فناوری نانو

کابل

پژوهشگران دریافتند که افزودن فولرین می‌تواند استحکام عایق کابل‌های برق را بهبود داده و در نهایت موجب افزایش کارایی انتقال انرژی از طریق کابل ها شود.

 محققان دانشگاه چالمرز دریافتند که اگر ذرات نانومقیاس کربنی به کابل‌های ولتاژ بالا افزوده شود، این کابل‌ها می‌توانند ۲۶ درصد ولتاژ بالاتری را از خود عبور دهند. نتایج این پژوهش می‌تواند کارایی کابل‌ها را افزایش و موجب بهینه سازی مصرف انرژی شود.

منابع انرژی‌های تجدیدپذیر معمولاً فاصله زیادی از مصرف‌کنندگان دارند. برای مثال توربین‌های بادی برای تولید برق باید در نواحی ساحلی قرار داشته باشند، پنل‌های خورشیدی باید در شمال آفریقا نصب شده و برق آن به اروپا آورده شود.

کریستین مولر یکی از محققان این پروژه گفت: کاهش از دست رفتن انرژی در حین انتقال، یکی از مهمترین عوامل در سیستم‌های انرژی است. در کنار این عامل، توسعه منابع تولید انرژی و فناوری‌های ذخیره‌سازی از عوامل دیگر هستند.

این گروه تحقیقاتی موفق به ارائه روشی شدند که با استفاده از آن می‌توان اتلاف انرژی را در کابل‌ها کاهش و استحکام کابل‌ها را در برابر شکسته شدن افزایش داد. یکی از عوامل مهم در محدودیت ولتاژ عبوری از کابل‌ها، استحکام آن‌هاست.

با افزایش ولتاژ امکان آسیب‌دیدن لایه‌های پلاستیک عایق این کابل‌ها وجود داد. در واقع افزایش ولتاژ می‌تواند موجب نشت الکترون از کابل شده و در نهایت کابل را از بین ببرد.

این گروه تحقیقاتی نشان دادند که با افزودن فولرین به این عایق‌ها می‌توان ولتاژ عبوری از آن‌ها را ۲۶ درصد افزایش داد بدون این که کابل آسیبی ببیند.

مولر با بیان اینکه انتقال انرژی با کارایی بالا یکی از چالش‌های مهم در صنعت برق است، عنوان کرد: افزایش ولتاژ می‌تواند کارایی انتقال انرژی را بهبود دهد.

بر اساس اعلام ستاد نانو؛ بسیاری از محققان به دنبال راهکاری هستند که بتوانند با آن و بدون نیاز به ضخیم کردن کابل، انرژی عبوری را افزایش دهند. این درحالی است که افزایش ضخامت کابل می‌تواند موجب سنگین‌تر شدن و دشواری جابه‌جایی سیم‌ها شود.از دهه ۷۰ میلادی تاکنون، ایده افزودن ترکیبات مختلف به کابل‌ها مطرح بوده است اما هنوز فرمولاسیون مشخصی برای این کار ارائه نشده است. در نتیجه کابل‌ها از پلاستیک‌های خالص ساخته می‌شوند. این یافته محققان می‌تواند مسیر بهبود کارایی این کابل‌ها را هموار کند. نتایج این پژوهش در نشریه Advanced Materials منتشر شده است

منبع: mehrnews.com

Permanent link to this article: http://peg-co.com/home/%d8%a8%da%a9%d8%a7%d8%b1-%da%af%db%8c%d8%b1%db%8c-%d8%aa%da%a9%d9%86%d9%88%d9%84%d9%88%da%98%db%8c-%d9%86%d8%a7%d9%86%d9%88-%d8%af%d8%b1-%da%a9%d8%a7%d8%a8%d9%84-%d9%87%d8%a7%db%8c-%d8%a8%d8%b1%d9%82/

مديريت وبسايت بهروز عليخانی

ولتاژ گام در مبحث ارتینگ

ولتاژ گام در مبحث ارتینگ

صاعقه گیر اکتیو آذرخش

ولتاژ گام اختلاف ولتاژ مابین دو مکانی است که گامها سوا از هم بر روی زمین انرژی دار قرار می گیرند.

برای مثال، اگر شما روی زمین انرژی دار بایستید، اختلاف قابل ملاحظه ای در ولتاژ بین محل قرار گیری هر پا می تواند وجود داشته باشد.

و جریان الکتریکی می تواند از یک پا به پای دیگر جریان یابد.

اگر پای شما بر روی زمین برقدار دور از هم قرار گیرد، الکتریسیته می تواند از میان بدن شما از جایکه ولتاژ بالاتر است به جایکه ولتاژ کمتری دارد، جریان یابد.

اگر پای شما نزدیک همدیگر باشد و باهم تماس داشته باشد، شما ایمن هستید.

نظر به اینکه هیچ اختلاف ولتاژی مابین دو مکانیکه پای شما در روی آن ایستاده وجود ندارد، به همین دلیل الکتریسته تمایل اندکی به عبور از مسیر بدن شما دارد.

ممکن است خود را بر روی زمین برقدار بیابید و نیاز به حرکت برای دور شدن از آن را داشته باشید.

شما می توانید از ایجاد شوک الکتریکی یا برق گرفتگی در نتیجه ولتاژ گام، جلو گیری نمایید.

بواسطه اینکه هیچ فضا و فاصله ای بین پاهای شما وجود ندارد، اطمینان حاصل نمائید.

کوتاه گام بردارید در حالیکه به خارج از محدودۀ برقدار حرکت می کنید.

وقتی که گام کوتاه برمی دارید، چون پاهای خود را در تماس با یکدیگر حفظ می نمائید در همه زمان ولتاژ بین دو پا یکسان است.

بطور مشابه، افراد گروه نجات نباید داخل منطقه ای که ممکن است برقدار باشد، شوند.

هر کسی که سعی کند به کارگر آسیب دیده در منطقه برقدار برسد درمعرض مواجهه با همان خطر ولتاژ گام می باشد.

قبل از اینکه کارگران گروه نجات و کمک های اولیه برای کمک وارد شوند.

خطوط باید در ابتدا فاقد انرژی شده و زمین شوند.

صاعقه گیر اکتیو آذرخش

چگونگی ایجاد منطقه ولتاژی:

وقتی خطایی در یک برج یا پست برقی رخ دهد، جریان وارد زمین می شود.

به دلیل داشتن مقاومت متفاوت در نقاط مختلف خاک روی زمین، توزیع ولتاژ رخ می دهد.

این ولتاژ می تواند خطری را برای افرادی که در مجاورت سیستم زمین ایستاده اند، ایجاد کند.

گام” کارکنان در جهت شیب ولتاژ می تواند آن ها را تحت ولتاژهای خطرناک قرار دهد.

در مورد ولتاژ گام، اگر اختلاف پتانسیل بین دو پای فرد وجود داشته باشد، جریان الکتریکی بین دو پای فرد ایجاد می شود.

ولتاژ گام، اختلاف ولتاژ بین دو پای شخصی است که در نزدیکی یک جسم حاوی ولتاژ قرار گرفته است.

محاسباتی باید انجام شود که تعیین کند پتانسیل های گام قابل تحمل چقدر است.

سپس این نتایج با ولتاژهای گام مورد انتظار در محل مقایسه شود.

صاعقه گیر اکتیو آذرخش

 

Permanent link to this article: http://peg-co.com/home/%d9%88%d9%84%d8%aa%d8%a7%da%98-%da%af%d8%a7%d9%85-%d8%af%d8%b1-%d9%85%d8%a8%d8%ad%d8%ab-%d8%a7%d8%b1%d8%aa%db%8c%d9%86%da%af/

مديريت وبسايت بهروز عليخانی

پست برق هوایی

پست برق هوایی

فروش ویژه صاعقه گیر آذرخش

پست های هوایی:

این پست ها برای برق رسانی به مشترکین و مصارف عمومی در روستاها و یا برای مصارف کشاورزی از قبیل:

چاه های آب،

دامداری ها،

مرغداری ها و … احداث می گردند.

پست های هوایی هر کدام شامل یک دستگاه ترانسفورماتور توزیع می باشند.

که قدرت نامی آنها برحسب نیاز می تواند از ۵۰ تا ۵۰۰ کیلو ولت آمپر تغییر کند.

برای ظرفیت های بالاتر نیاز به احداث پست زمینی است.

ترانسفورماتورهای پست های هوایی معمولا از نوع روغنی با منبع انبساط و بدون رادیاتورهای جداشونده از بدنه هستند.

و خنک شدن آنها به صورت طبیعی (ONAN) صورت می گیرد. 

ترانسفورماتور هوایی در ارتفاع بین ۵ تا ۶/۳۵ متری از زمین روی سکوی ترانسفورماتور نصب می شوند.

توزیع برق فشار ضعیف شبکه مشترکین پست هوایی همچنین تامین روشنایی معابر توسط تابلوهای فشار ضعیف انجام می گیرد.

این تابلوها روی سکوهای آجری یا فلزی حدود ۶۵ ساتتیمتری از سطح زمین نصب می شوند و معمولا به رنگ زرد هستند.

در هر پست هوایی برای جلوگیری از آسیب رسدن به ترانسفورماتوردر اثر اضافه ولتاژهای گذرا از برقگیر در هر فاز استفاده می شود.

هم چنین برای قطع جریان های اتصال کوتاه قبل ازترانسفورماتوراز کات اوت (cut out) فیوز مناسب استفاده می شود.

این فیوز شامل یک عنصر ذوب شونده است که در داخل لینک فیوز قرار دارد و به صورت اتوماتیک در مواقع خطا منجر به جدا شدن ترانسفورماتوراز خط می گردد.

لینک های فیوز به سه گروه تند(K)، کند(T) و تندکند(TK) تقسیم می شوند.

و پس از هر بار عملکرد فیوز بایستی تعویض گردند.

شکل زیر نمونهای از یک کات اوت فیوز و فیوز لینک آنرا نشان می دهد.

 

پست های هوایی از لحاظ موقیت نصب به دو دسته تقسیم می شوند:

الف) پست هوایی در انتهای خط هوایی.

ب) پست هوایی در وسط خط هوایی.

تفاوت عمده  بین دو نوع پست در نحوه و محل نصب برقگیرهاست. در صفحات بعد طرحواره ای از انواع پست های هوایی و  تجهیزات به کار رفته در آنها رسم شده است.

در یک پست هوایی دو عدد چاه زمین استفاده می شود یکی جهت اتصال زمین حفاظتی که برقگیرها و بدنه ترانسفورماتور و قسمتهای فلزی تابلو به آن وصل می شوند و دیگری زمین الکترکی که جهت اتصال نقطه صفر ثانویه ترانسفورماتور و انشعاب سیم نول (ثانویه ترانسفورماتورهای توزیع یا زیگزاگ است یا ستاره) استفاده می شود که اولی در کنار پست و دومی در کنار اولین تیر شبکه فشار ضعیف کنده می شود. مقاومت چاه حفاظتی بایستی کمتر از۲ اهم و چاه الکتریکی بایستی کمتر از ۵ اهم باشد. همچنین در فواصل شبکه فشار ضعیف یک کابل از بالاترین سیم شبکه پنج سیمه که (همان سیم نول) است به زمین متصل می شود و به این خاطر است که مقاومت سیم نول از ۵ اهم بالاتر نرود.

Permanent link to this article: http://peg-co.com/home/%d9%be%d8%b3%d8%aa-%d8%a8%d8%b1%d9%82-%d9%87%d9%88%d8%a7%db%8c%db%8c/

مديريت وبسايت بهروز عليخانی

دستورالعمل عمومی اجرای شبکه های توزیع

۲۸۲۳۲_۱۹۷

۱. رعایت حریم مطابق استاندارد الزامی است .
۲. ابعاد چاله برای تیرهای ۹ متری ۸۰×۸۰×۱۵۰ سانتیمتر و برای تیرهای ۱۲ متری ۸۰×۱۰۰×۱۸۰ سانتیمتر و برای تیرهای ۱۵ متری ۱۰۰×۱۰۰×۲۱۰ سانتیمتر باشد .
۳. چاله ها باید در یک ردیف بوده و وضعیت چاله ها مطابق وضعیت نصب تیرهـــا به صـــورت نری – مادگی یا تحت زاویه حفاری شود .
۴. جهت نری و مادگی و نیز زاویه تیرها متناسب قرار گرفتن آنها در خط باشد .
۵. برای پر نمودن چاله از سنگ لاشه و ملات ماسه و سیمان به صورت دوغ آب استفاده شود به طوری که ملات در بین سنگ لاشه به راحتی جریان یابد .
۶. اسپن متوسط برای خطوط فشارمتوسط تکمداره هوایی ۶۰ متر و برای دو مداره هوایی ۴۰ متر و برای خطوط فشارضعیف هوایی ۳۰ متر و در صورتی که در کروکی مقدار خاصی ذکر شده باشد مطابق کروکی انجام گیرد.
۷. کلیه یراق آلات ( سکو – کراس آرم – تسمه ها و … ) بایستی گالوانیزه گرم باشد .
۸. کلیه محدودکننده های جریان بایستی متناسب با قدرت خریداری شده باشد .
۹. بست های لوله متناسب با سایز لوله ها – گالوانیزه و نیم دایره باشند .
۱۰. قطع کننده ها با حداقل زاویه ۴۵ درجه نصب شوند .
۱۱. ترانسفورماتور – سکو – پایه ها و تابلو باید کاملا” تراز باشند .
۱۲. سیم قطع کننده به ترانس باید مسی و حداقل نمره ۳۵ باشد .
۱۳. کلیه تجهیزات بایستی در محل خود محکم بسته شوند .
۱۴. کلیه اتصالات شبکه با کلمپ و کابلشو مناسب انجام گیرد .
۱۵. در پرکردن کانال های حامل کابل از ماسه نرم استفاده شود ( حداقل ۱۰ سانتیمتر زیر کابل و ۱۰ سانتیمتر روی کابل ) پس از آن روی ماسه در سرتاسر مسیر کابل آجر قرار گرفته و سپس در طول کانال نوار هشداردهنده قرار گیرد.
۱۶. در حفاری کانال در مسیر پلها – جاده ها و مکان هایی که امکان تردد ماشیــــن وجود دارد کابل باید از داخل لوله های متناسب با سایز کابل عبور کند ( لوله پلی لن یا پلیکای فشار قوی ) .
۱۷. لوله های فلزی حامل کابل که بصورت عمودی در کنار پایه نصب می شوند باید با زاویه حداقل ۴۵ درجه فارسی پر شده باشند .
۱۸. طول لوله های فلزی حامل کابل ارت و فیدر اصلی نباید از ۶ متر کمتر باشد .
۱۹. کابل خروجی ترانسفورماتور باید به وسیله اتریه مهار شود .
۲۰. مقاومت زمین سیستم ارت نباید بیشتر از ۲ اهم باشد و ارت اجراء شده باید مطابق نقشه اجرایی سیستم ارت پیوست قرارداد باشد.
۲۱. سیم کشی شبکه هوایی باید حداقل ۲۴ ساعت بعد از بتن ریزی پایه انجام شود.
۲۲. هنگام کابل کشی باید دمای هوای محیط بالای ۳+ باشد.
۲۳. سیم کشی بایستی کاملا” رگلاژ شده و مناسب باشد.
۲۴. هادی های مورد استفاده در پروژه ها باید مطابق با جدول مشخصات هادیهای مورد استفاده در شبکه های توزیع پیوست قرارداد باشد
۲۵. کلیه هزینه های مورد نیاز برای خاموشی شبکه بعهده پیمانکار است.
۲۶. تهیه و تنظیم صورتجلسه تحویل زمین ، برنامه زمانبندی ، صورت وضعیت موقت و قطعی و همچنین تحویل موقت و قطعی قرارداد با هماهنگی دفتر کنترل برنامه و پروژه انجام می شود.

منبع: kpedc.ir

Permanent link to this article: http://peg-co.com/home/%d8%af%d8%b3%d8%aa%d9%88%d8%b1%d8%a7%d9%84%d8%b9%d9%85%d9%84-%d8%b9%d9%85%d9%88%d9%85%d9%8a-%d8%a7%d8%ac%d8%b1%d8%a7%d9%8a-%d8%b4%d8%a8%d9%83%d9%87-%d9%87%d8%a7%d9%8a-%d8%aa%d9%88%d8%b2%d9%8a%d8%b9/