رویاهای حرکت در داخل ساختمان در جهت های مختلف و بدون دردسرهای آسانسورهای فعلی به واقعیت پیوست. به تازگی آسانسورهایی تولید شدند که با استفاده از موتورهای خطی، به سمت راست و چپ و پایین و بالا و بدون نیاز به کابل و فضاهای اضافی، حرکت می کنند.

ThyssenKrupp اولین بار این ایده را سه سال پیش در یکی از بزرگترین شرکت های تولید کننده آسانسور در دنیا به نام mehlev مطرح کرد. این آسانسورها از تکنولوژی حرکتی Hyperloop برای جابجایی استفاده خواهند کرد. حال  بعد از سه سال اولین آزمایش های آسانسور تولید شده در برج Rottweil آلمان انجام شده است.

همانطور که مشاهده می کنید، در این آسانسورها به هیچ عنوان از کابل استفاده نشده و تنها با موتورهای خطی و ایجاد محیط مغناطیسی کابین در مسیر تعیین شده به حرکت در می آید. به محض رسیدن کابین به مقصد، ریل ها می توانند تغییر جهت دهند و با این روش کابین مسیر و جهت حرکتی گیری را در ادامه طی کند.

ThyssenKrupp امیدوار است که به زودی امکان افزایش تعداد شفت ها ایجاد شود. بدین طریق تنها با استفاده از نرم افزار و از راه دور مسیر حرکتی دلخواهی را برای کابین آسانسور می توان تعیین کرد. به گفته او در آسانسورهای فعلی تنها می توان، در بهترین حالت، هر کابین را با استفاده از کابل، تا ارتفاع ۱۶۰۰ پا بالا برد و برای افزایش طول مسیر، در برج های بلند، باید شفت ها و موتورهای بیشتری در طول مسیر کار گذاشت.

Multi، برندی که با این محصول جدید شناخته خواهد شد، می تواند بدون نیاز به ابزارهای اضافی و هدر دادن فضاهای زیاد، مسیرهایی با طول دلخواه را طی کند و همچنین محدودیت های سرعت، جهت و فضا را نیز نخواهد داشت.

شرکت تولید ساختمان OVG در آلمان برای اولین بار این محصول را خریداری کرده و قرار است در برج در حال ساخت East Side بکار ببرد. هر چند این نشان دهنده اعتماد سازنده ها به این محصول است ولی علاوه بر نیاز به بررسی ها و آزمایش های بیشتر، هزینه های این آسانسور فعلا زیاد قابل توجیه نیست. به گفته سازنده Multi، هزینه این آسانسوها بطور متوسط ۵ برابر آسانسورهای فعالی خواهند بود که البته با تولید انبوه و افزایش کاربرد آنها و نیز مشارکت تولید کننده های بزرگ، این رقم به مرور کاهش خواهد یافت.

وریستور یک نوع مقاومت الکتریکی است که مقاومت این قطعه با توجه به ولتاژ اعمال شده به دو سر آن تغییر می کند. این قطعه را به نام VDR یا Voltage Dependent Resistor ( مقاومت وابسته به ولتاژ ) نیز می شناسند. این قطعه نیز مانند دیود دارای مشخصه ی ولتاژ-جریان غیر خطی و غیر اهمی است اما برخلاف دیود این قطعه در هر دو جهت جریان عمل می کند و فاقد پلاریته است.در ولتاژ های پایین مقاومت این قطعه بالاست و با افزایش ولتاژ مقاومت این قطعه نیز کم می شود.

از وریستور در مدار های الکترونیکی برای کنترل و حفاظت از قطعات الکترونیکی در مقابل صدمات ناشی از ولتاژ گذرای بیش از اندازه استفاده می شود. زمانی که می خواهید از این قطعه به عنوان محافظ یک قطعه استفاده کنید باید وریستور را به صورت موازی با آن قطعه نصب کنید. با این کار در صورتی که اضافه ولتاژ روی قطعه بیفتد ، مقاومت وریستور کاهش می یابد و جریان زیادی از وریستور می گذرد و جریان از قطعه مورد نظر شما نخواهد گذشت.

نکته ای که باید در هنگام خرید وریستور (VDR) مد نظر قرار دهید ، انتخاب VDR با ولتاژ صحیح است. ولتاژ وریستور نشان دهنده ی ولتاژی است که در صورت عبور ولتاژ دو سر قطعه از آن ولتاژ مقاومت قطعه به سرعت و با شیب زیاد کاهش می یابد.

نمودار مشخصه ولتاژ-جریان یک وریستور ایده آل مانند شکل بالا است. به طور مثال در شکل بالا یک وریستور ۲۵۰ ولت مورد بررسی قرار گرفته است. همانطور که ملاحظه می فرمایید در بازه ی -۲۵۰ ولت الی +۲۵۰ ولت جریان عبوری از VDR کمتر از ۱ میلی آمپر است. اما در صورت کمتر شدن ولتاژ از -۲۵۰ ولت یا بیشتر شدن آن از +۲۵۰ ولت ، به صورت ناگهانی شیب نمودار افزایش شدیدی پیدا می کند و جریان عبوری از Varistor به شدت بالا می رود.

در مدل های شماتیک مدار های الکترونیکی ، اغلب از نماد زیر برای نمایش دادن Varistor یا مقاومت وابسته به ولتاژ استفاده می شود.

 سرج ارستر وسیله ای  می باشد که برای محافظت از وسایل الکتریکی در مقابل جریان و ولتاژ غیر عادی به کار می رود.

سرج ارستر ولتاژ را در آستانه ی ولتاژ نامی تجهیزات نگه می دارد.

روش تست صاعقه گیر الکترونیکی نیمبوس

این تستر وسیله ایست که با استفاده از آن میتوان وضعیت مدار داخلی صاعقه گیر الکترونیک خازنی را چک کرده و نیز مدل آنرا:

CPT-L،

CPT-1،

CPT-2،

CPT-3 مشخص نماییم.

با کمک این دستگاه می توان از صحت عملکرد این دستگاه اطمینان حاصل نمود.

عملکرد:

تستر نیمبوس قابل حمل بوده و با آخرین تگنولوژی موجود، صاعقه گیرهای الکترونیک خازنی راموردبازبینی قرار می دهد.

طریقه تست با آن بسیار ساده بوده و تنها کافیست دو سر تستر را به صاعقه گیر متصل نموده و با فشار دادن همزمان دکمه های start عمل تست را آغاز نمود.

عملکرد آن به این نحواست که:

با اعمال کمیت معینی از ولتاژ و اندازه گیری های داخلی و فعال نمودن قسمت های الکترونیکی می توان صحت و حتی مدل صاعقه گیر را مشخص نمود.

جهت تشخیص اصابت صاعقه و تعداد دفعات آن و تسریع نمودن بازبینی سیستم، توصیه می شود شمارنده صاعقه (counter) بر روی هادی میانی سیستم حفاظت در برابر صاعقه نصب گردد.

محل نصب شمارنده صاعقه گیر بالای گیره تست مدار (test box) در فاصله ۲ متری از سطح زمین می باشد.

نکات اساسی که در بازرسی های ایمنی سیستم صاعقه گیر باید به آن توجه شود به شرح ذیل است :

-حداقل سطح مقطع سیم مسی چند مفتولی اتصال زمین صاعقه گیر باید ۵۰ میلی متر مربع باشد .

-حداکثر مقاومت سیستم زمین سیستم صاعقه گیر ۱۰ اهم باشد.

-در نهایت الکترود زمین صاعقه گیر با سایر الکترودهای ساختمان هم بند شود .

-باید حداقل ۲ هادی نزولی برای ساختمان وجود داشته باشد

-باید حداقل ۱۰ متر فاصله بین دو هادی نزولی وجود داشته باشد (ترجیحا از دوضلع مختلف ساختمان عبور نمایند)

-باید هر ۵۰ سانتی متر روی هادی نزولی ۱ عدد بست نصب شده باشد

-اگر از فولاد به کار رفته در ساختمان های بتن مسلح به عنوان هادی نزولی استفاده شده باشد باید شرایط زیر برقرار باشد :

الف :اتصالات میله های عمودی یا باید جوش داده شوند یا با استفاده از کلمپ باشد و یا به اندازه ۲۰ برابر قطرشان با هم همپوشانی داشته و با سیم آرموتور بندی همبند شده باشند.

ب:مقاومت الکتریکی کل بین بالاترین بخش و پایین ترین بخش آرمماتورهای بتن نبایستی بزرگتر از ۲/۰ باشد .

-هادی نزولی نباید در آبروها و ناودانی ها نصب شود.

-ارتفاع راد هوایی (یا آنتن صاعقه گیر باید حداقل ۲ متر بیشتر از سایر تجهیزات بام باشد .

-در مناطقی که ممکن است هادی نزولی در دسترس افراد باشد این هادی با لایه ای از پی وی سی به حداقل ضخامت جداره ۳ میلی متری پوشانده شده باشد

-اگر دیوار از مواد غیر قابل اشتعال ساخته شده باشد هادی های نزولی می تواند بر روی سطح یا داخل دیوار اجرا شود.

 

ولتاژ خروجی ژنراتور ۴۰۰ ولت و ولتاژ تجهیزات هم چهارصد ولت می باشد. پس ما با یک ولتاژ و یک سیستم ارت طرف هستیم. نقطه نول ژنراتور به الکترود زمین که معنولا دو عدد راد است متصل شود و سپس به شبکه الکترود زمینی که به فونداسیون متصل است.
برای تابلو  ژنراتور دو کار باید انجام شود:
اولا اینکه چون شبکه tn هست حتما کابل برگشت ارت را برایش به همراه کابل توان ببرید. و همچنین بدنه فلزی آن را با سایر تجهیزات کنار آن همبند نمایید. لازم بذکر است جداسازی الکترود منابع توان در زمانی که یک سطح ولتاژ وجود دارد معنی ندارد.

همانطور که اشاره شد سطح ولتاژ یکی هست اما در مواقعی که عدم تعادل بار روی ژنراتور داشته باشیم نول (صفر ژنراتور ) ولتاژ دار میشه و چون صفر ژنراتور به بدنه متصله و بدنه از طریق کابل ارت به بدنه تابلو وصل است ، بدنه تابلو برقدار میشه که ممکن است باعث برق گرفتگی بشه.
نا متقارنی مختص ژنراتور نیست و بستگی به بار دارد و در خصوص ترانس هم همین است نکته اینست که اولا طراح تاسیسات باید طوری بارها را تقسیم کند که نا متقارنی حداقل باشد ژنراتور در شرایط نامتقارنی بیش از خد مجاز کل توان خود را نمیدهد وداغ میکند..
هیچ وقت اتصال مستقیم نقطه نول به زمین را دست کم نگیرید که این اتصال در شرایط اتصال فاز به زمین که نوعی نا متقارنی شدید است در سیستم TN مشکلی برای نقطه نول ایجاد نمیکند.بنابراین شما در سیستم tnنگران افزایش ولتاژ روی فازهای دیگر نیستید از اینرو در این سیستم نگران تغییرات ولتاژ نول نباشید.موضوعی که شما نگرانش هستید افت ولتاژ حاصل از جاری شدن جریان نول در هادی هست که با توجه به فاصله کم و طراحی صحیح ولتاژ بسیار کمی خواهد بود. کلیه موارد اشاره شده در حالت عادی میباشد.و در شرایط اتصال کوتاه که فاز به بدنه متصل میشود ولتا ژ حداقل ۹۲ ولت برروی بدنه تا زمان قطع کلید خواهد بود.

نتیجتا مادامی که هادی نول را در تابلوی سه فاز می برید و مسیر برگشت نا متقارنی وجود دارد نگران افزایش ولتاژ نول نباشید. و نگرانی خود را از ولتاژ ایجاد شده در هادی برگشت که بخاطر مقاومت بسیارکم و جریان نا متقارن می باشد کاهش دهید.