مقدمه:

از آن جایی که در منازل امروزی استفاده از آیفون تصویری کاملا جا افتاده و همه گیر شده است؛ مناسبت دارد که در خصوص وایرینگ آیفون تصویری(نحوه سیم کشی آیفون تصویری) کمی بیشتر بدانیم.

رعایت اصول سیم کشی برق آیفون تصویری اهمیت زیادی دارد و در صورتی که سیم کشی آیفون تصویری بدون رعایت قوانین آن، انجام شود؛ اختلال عملکرد را شاهد خواهیم بود.

شیوه‌های سیم کشی آیفون(وایرینگ):

در آن دسته از ساختمان‌ها و آپارتمان‌هایی که قدمت ساخت آن‌ها بیشتر بوده، شیوه سیم کشی این آیفون تصویری به شکل “لوپ” صورت می‌گرفته است.

با توجه به مزیت‌های این نوع سیم کشی که از جمله آن‌ها می‌توان به کم بودن مقدار سیم مورد نیاز و صرف هزینه کمتر اشاره کرد.

امروزه از جانب ساکنین بسیاری از ساختمان‌های جدید و نوساز نیز درخواست نصب این آیفون تصویری به صورت لوپ صورت می‌گیرد.

در شیوه سیم کشی لوپ تک تک انشعاب‌های یک ساختمان، به واسطه چهار سیم انجام می‌شود، اما در روش‌های جدیدتر این چهار سیم، از یکدیگر مجزا هستند.

رنگ‌بندی سیم‌ها و وظیفه هر یک از آن‌ها:

در سیستم سیم کشی این نوع از آیفون تصویری، ۴ سیم با رنگ‌های مجزا موجود است و هر یک از آن‌ها عهده‌دار عملکرد خاصی در این سیستم هستند و نقش متفاوتی را برای دستگاه در باز کن ایفا می‌کنند.

در میان سیستم سیم کشی آیفون تصویری کوماکس رنگ‌های سفید، زرد، قرمز و آبی به وضوح مشهودند که به بررسی کارایی هر یک از آن‌ها می‌پردازیم.

وظایف سیم‌ها در سیستم در باز کن کوماکس:

سیم سفید رنگ:

 سیم سفید را سیم فیلم یا ویدئو نامیده‌اند؛ چرا که این سیم عهده‌دار منتقل کردن تصویر به مدار سیستم آیفون تصویری است.

شاید پسوند “تصویری” بودن آیفون نیز رابطه مستقیمی با عملکرد این سیم دارد.

سیم آبی رنگ و زرد رنگ:

 این دو رشته سیم که منفی و مثبت بودن در آن‌ها مشاهده می‌شود، جریان برق را به مدار سیستم آیفون تصویری منتقل می‌کنند.

سیم آبی منفی است و سیم زرد مثبت.

سیم قرمز رنگ:

 سیم قرمز را سیم صدا یا Voice نیز می‌گویند چرا که این سیم باید کار جا‌به‌جایی جریان صوت را انجام دهد.

نقشه سیم کشی و روش نصب:

سیم سفید رنگ:

 از مانیتور موجود در خانه به دستگاهی که جلوی درب ورودی منزل نصب شده است، منتقل می‌شود و تصویر را در مانیتور منعکس می‌کند.

سیم آبی رنگ و زرد رنگ:

این دو سیم نیز از مانیتور به دستگاه نصب شده در کنار درب انتقال می‌یابند و جریان برق را به این دستگاه می‌رسانند.

یکی از این دو سیم از قسمت خروجی دستگاه و دیگری از بخش ترانس به قسمت قفل باز کن که پشت درب وجود دارد مرتبط می‌شود،

لذا با فشردن دکمه درب باز کن، دستگاه جلوی درب به وصل کردن جریان برق پرداخته و نهایتا درب باز می‌گردد.

سیم قرمز رنگ:

سیم قرمز که وظیفه آن منتقل کردن صدا است نیز از مانیتور تا دستگاه نزدیک درب ورودی امتداد دارد.

مقدمه:

برای حفظ پایداری مکانیکی در طول خط باید پایه به نوعی باشد که قدرت تحمل نیروهای وارد بر آن را داشته باشد.

گاهی پایه ها قدرت تحمل نیروهای وارد برآنها را ندارند و یا محل نصب به گونه ای است که قدرت تحمل پایه در برابر نیروهای وارد بر آن کم می شود.

مثلاً زمین شیبدار، زمین باتلاق و . . . دراین گونه موارد از مهار استفاده می شود.

انواع مهارها :

۱ ) مهار ساده یا معمولی

۲ ) مهار اسپان یا تیر به تیر

۳ ) مهار حائل فشاری (مهار تودلی توسط تیر چوبی)

۴ ) مهار پیاده رویی یا زانویی

۵ ) مهار مرکب (ترکیبی از اسپان و ساده)

مهار ساده یا معمولی :

از این مهار در ابتدا و انتهای زاویه ها و سرپیچ ها و سرانشعاب های خطوط و همچنین زمانی که پایه بر روی تپه نصب می گردد در جهت عکس شیب تپه استفاده می گردد.

در این حالت پایه توسط سیم فولادی گالوانیزه ای که از یک طرف به سر پایه و از طرف دیگر به میله مهار و میله مهار به صفحه یا کنده مهار در زمین متصل می باشد مهار می شود.

در مهار ساده فاصله پایه تا چاله مهار ۵/۵ متر برای تیرهای ۹ متری و ۵/۷ متر برای تیرهای ۱۲ متری است.

مهار اسپان ( تیر به تیر) :

استفاده از این نوع مهار در مواقعی ضرورت دارد که فاصله پایه تیر ابتدایی و انتهایی برای حفر چاله و یا اصولاً نصب مهار ساده مقدور نباشد.

و یا نیاز به نیروی مهار زیادی باشد.

در این صورت از یک پایه دیگر به عنوان مهار استفاده می کنند.

در این حالت دو پایه یا مهار اسپان به هم مهار می گردند.

مهار حائل فشاری (تودلی ) :

از این نوع مهار زمانی که از دیگر مهارها نمی توان استفاده نمود استفاده می کنند.

این مهارها در طول خطوطی که به موازات جاده ها یا بزرگراه ها و یا باتلاق ها احداث میگردد.

در این حالت با توجه به اینکه امکان نصب سیم مهار و صفحه مهار نیست استفاده می شود.

سر این حائل (مهار چوبی) بوسیله پیچ به پایه بسته می شود.

چون این حائل نیروی رو به بالا یا پایین وارد می کند بایستی به وسیله یک کنده که به قاعده پایه پیچ می شود پایه را رو به پایین (در جای خود) نگه دارد.

و باید ۱۵ سانتیمتر پایین تر از آخرین سیم به پایه وصل شود.

 مهار پیاده رویی یا زانویی :

از این نوع مهار در جاهایی که بیش از یکی دو متر فضای پشت تیر جهت نصب مهار ساده نباشد استفاده می گردد.

در این مهار، سیم مهار از سر تیر به میله ای که به صورت افقی در جهتی که تیر باید مهار شود وتقریباً در وسط تیر به آن پیچ شده وصل می شود.

و از آنجا به صفحه یا میله مهار که در زمین است وصل می شود.

مهار مرکب (ترکیبی از اسپان و ساده) :

از این مهار بیشتر در انتهای دو خط که به هم می رسند استفاده می شود.

بیشتر اوقات اتفاق می افتد که در انتهای دو خط که دو مسیر مختلف را تغذیه می نمایند.

با در نظر گرفتن جنبه های اقتصادی به جای استفاده از دو سیم مهار از یک سیم مهار استفاده شده مشروط بر اینکه فاصله از ۳۵ متر بیشتر نباشد.