فروش صاعقه گیر آذرخش

مقدمه:

صاعقه گیر عبارتست از میله‌ای فلزی که در بالای ساختمان‌ها نصب می‌شود.

تا با برخورد آذرخش به آن از برخورد مستقیم صاعقه به تجهیزات جلوگیری شود.

این وسیله (Lightening rod) در مهندسی برق نیزه نیز نامیده می‌شود.

این وسیله اولین بار توسط بنیامین فرانکلین مخترع آمریکایی ابداع شد.

همانگونه که می دانید صاعقه پدیده ای است طبیعی که احتمال وقوع آن نیز امری تصادفی می باشد.

صاعقه از یک قانون کلاسیک تبعیت نکرده بلکه یک واقعه احتمالی است.

این سیستم بر اساس استاندارد NFC 17-102 برای محافظت ساختمان ها و فضاهای باز در موارد زیرممکن است مورد استفاده قرارگیرد :

مجموعه های مسکونی ،

ساختمان های مختلف

مجموعه فرهنگی و آموزشی و مانند آن ،

کارخانه های مختلف

و پالایشگاه ها

وفضاهای باز شامل انبارها و محوطه های تفریحی و رفاهی و … 

محدوده حفاظتی هر صاعقه گیر الکترونیکی:

این محدوده از گردش شعاع های حفاظتی( (R pn حاصل از ارتفاع های مختلف (hh)حول محور آن به وجود می آید

شعاع حفاظتی هر صاعقه گیر الکترونیکی:

شعاع حفاظت هر صاعقه گیر الکترونیکی یا (Rp) بستگی به ارتفاع نوک آن نسبت به سطح مورد حفاظت (h) پیشروی زمان تخلیـه (ΔT) و کلاس حفاظتی مورد نیاز دارد که به شرح ذیل محاسبه و تعیین می شود :

Rp : شعاع حفاظت برقگیر

h : ارتفاع نوک میله برقگیر از سطح مورد حفاظت

D : قطر کره فرضی با توجه به کلاس حفاظت یا فاصله برخورد صاعقه

ΔL : فاصله ای که برقگیر نقطه دریافت صاعقه را برابر نظریه گوی فرضی(Fictitious sphere )از نوک پایانه هوایی دور می کند.

((Rp = √( h(2D-h) + ΔL (2D+ ΔL برای H≥۵ meter
H = ارتفاع واقعی نصب صاعقه گیر نسبت به سطح مورد نظر
Rp = شعاع حفاظتی
ΔL = فاصله ای که یون ها در جهت صاعقه می پیمایند (پارامتر متغیر بر حسب نوع و مشخصات صاعقه گیر)
D = درجه پیشرفت صاعقه یا مدت جهش صاعقه در طول مسیر ، که بر اساس درجه حفاظتی تعیین می شود :

Protection Level I : D = 20m

Protection Level II : D = 30m

Protection Level III : D = 45m

Protection Level IV : D = 60m

برای ارتفاع کمتر از ۵ متر ، شعاع حفاظتی از جداول مربوط به هر صاعقه گیر محاسبه می شود.

کلاس حفاظت(D ) : 

کلاس حفاظت ، که طبقه بندی سیستم حفاظتی برقگیر الکترونیک در برابر صاعقه است.

و سطح کارایی آن را بیان می کند ( که شعاع کره یونیزه شده علمدار حمله از طرف ابر می باشد ) در این استاندارد به سه طبقه به شرح زیر تقسیم شده است :

کلاس۱ : ۲۰ متر = D ، حداکثر حفاظت

کلاس۲ : ۴۵ متر = D ، حفاظت متوسط

کلاس۳ : ۶۰ متر = D ، حفاظت استاندارد

تعریف فاصله ΔL :

طول مسافتی که علمدار حمله زمینی در زمان ΔT ، طی میکند ، ΔL نامیده می شود.

این فاصله براساس فرمول :

L(m) = V(m/µs). ΔT(µs)Δ محاسبه می شود .

ΔT زمانی است که برقگیر الکترونیکی زودتر از یک میله ساده ( در ارتفاع مساوی ) صاعقه را دریافت می کند و بر اساس یک سری از آزمایشات در آزمایشگاه ها تعیین میگردد ( به این زمان، زمان پیشروی تخلیه نیز گفته میشود) .

V سرعت یونیزاسیون کانال صاعقه می باشد که معادل m/µs1 در نظر گرفته می شود .

صاعقه گیرهای یونیزه کننده هوا

طراحی و نصب این صاعقه گیر های براساس استاندارد NFC 17-102 انجام می گیرد.

ریشه این استاندارد نیز همان تئوری گوی غلطان است که در تمامی استاندارد ها از آن استفاده شده است.

NFC 17-102 با وارد کردن پارامتر ΔL‌در فرمول محاسبات، شعاع پوشش افزایش یافته صاعقه گیر را محاسبه می کند.

صاعقه گیر پس از نصب روی ساختمان، می بایست بوسیله هادیهای میانی Down Conductor از طریق سیم مسی بدون روکش به سیستم زمین متصل گردد.

مقاومت الکترود زمین صاعقه گیر می بایست زیر ۱۰ اهم باشد و پس از اجرا به شبکه هم بتانسیل کل سایت متصل شود.

در اجرای الکترود زمین هر صاعقه گیر می بایست از اقلامی چون :

صفحه های مسی،

مواد کاهنده مقاومت (LOM) ،

اتصالات جوش انفجاری استفاده نمود.

مقدمه:

شینه یا شمش یک رسانای فلزی است که معمولا از جنس آلومینیوم یا مس می باشد.

وظیفه آن در تابلو برق ، هدایت جریان الکتریکی به قطعات مختلف داخل تابلو می باشد.

شینه ها دارای ۳ بعد طول ، عرض (پهنا) ، و ضخامت می باشند .

ابعاد و سایز استاندارد شینه ها در بازار ، معمولا ۳*۱۵ یا ۳*۲۰ هستند.

و بصورت ۴ پیچ ، ۶ پیچ ، ۸ پیچ ، ۱۰ پیچ ، ۱۲ پیچ و ۱۸ پیچ تولید و عرضه می شوند.

– شینه ها یا شمش ها یکی از قطعات پرمصرف داخل تابلو برق ها می باشند.

تفاوت شینه ارت ونول:

شینه های ارت در طرفین خود دارای پایه می باشند و جهت اتصال هادی های حفاظتی به زمین مورد استفاده قرار می گیرند .

اما شینه های نول بصورت صاف و تخت تولید می شوند و زیر آنها مقره قرار می گیرد.

در واقع شینه نول اتصال دهنده بین سیم نول و دستگاه های الکترونیکی می باشد.

مزیت های استفاده از شینه نسبت به کابل :

۱- هدایت جریان الکتریکی بهتر

۲- انشعاب گیری راحتر

۳- زیباتر شدن نتیجه نهایی کار

۴- استحکام بالا

۵- تعویض راحت تر شینه ها نسبت به کابل

در زمان انتخاب و نصب شینه ها نکات زیر را باید مدنظر داشت:

۱- ظرفیت الکتریکی شینه ها باید حداقل ۱۵۰ درصد شدت جریان نامی کلید اصلی درنظر گرفته شود.

این امر باعث بالا رفتن ایمنی می گردد .

۲- حتما از وارنیش حرارتی برای عایق نمودن شمش های مسی یا آلومینومی استفاده گردد.

۳- فاصله بین دو شینه به صورت متوالی نباید کمتر از ۱۰ سانتی متر باشد .

سیستم ارتینگ یا گراند ینگ:

ایحاد ارت جهت حفاظت افراد و وسایل و تجهیزات الکترونیکی و ابزار و لوازم حساس صنعتی  از دو بابت حائز اهمیت می‌باشد :

به طور خلاصه اهداف بکارگیری سیستم ارتینگ یا گراندینگ عبارتند از :

الف ـ حفاظت و ایمنی جان انسان

ب ـ حفاظت و ایمنی وسایل و تجهیزات الکتریکی و الکترونیکی

ج ـ فراهم آوردن شرایط ایده‌ال جهت کار

د ـ جلوگیری از ولتاژ تماسی

ه ـ حذف ولتاژ اضافی

و ـ جلوگیری از ولتاژهای ناخواسته و صاعقه

ز ـ اطمینان از قابلیت کار الکتریکی

نکات عمومی و مهم در خصوص سیستمهای ارت و گراند:

۱- اتصال از شبکه گراند سیستم اجرا شده به تانکر سوخت دیزل ژنراتور، تانکر آب هوایی ، اسکلت فلزی ساختمان و در و پنجره های اتاق دستگاه صورت گیرد.

۲- کلیه اتصالات با جوش احتراقی یا کدولد صورت گیرد.

۳- ازهرپایه دکلهای خودایستا هم فونداسیون دکل توسط سیم مسی و بست مخصوص به سیستم ارت و هم پای دکل به سیستم ارت جوشکاری گردد.

۴- سیم میله برقگیر ازپایه ای که آنتنهای کمتری نصب می شود و با کابلهای روی لدر حداکثرفاصله را داشته باشد،بدون خمش درمسیر ومستقیما به رینگ داخل کانال متصل گردد.

۵- میله برقگیر روی دکل در بالاترین نقطه دکل(با رعایت مخروط حفاظتی با زاویه ۴۵ درجه ) بطوریکه تجهیزات راکاملا پوشش دهد،قرارگیرد.

۶- شعاع خم سیم مسی حداقل CM20 وزاویه قوس حداقل ۶۰ درجه رعایت گردد(رعایت زاویه خمش سیم مسی )

۶- پایه‌ها و نقاط ابتداوانتهای لدر افقی به سیستم گراند متصل گردد.

۷- کلیه کابلهای ورودی به سالن دستگاه توسط بست گراند به بدنه دکل و ابتدای لدر افقی(بعد از محل خم شدن کابل)گراند شوند.

۸- به هیچ عنوان در روی دکل،جوشکاری صورت نگیرد.

۱۰- اگر سیستمی‌ازقبل‌اجرا شده باشد،سیستم قدیم به‌جدید در عمق‌خاک متصل گردند.

۱۱- سیم‌ارت‌ درروی زمین باید باروکش‌وسیم‌داخل‌کانالها‌ باید بدون روکش و مستقیم کشیده شود.

۱۲- پرکردن کانال باید با خاک سرند شده کشاورزی یا خاک نرم انجام گردد.

۱۳- ارتفاع نصب شینه مسی CM 50 ازکف تمام شده باشد.

۱۴- شینه داخل اتاق حدالمقدور به چیدمان دستگاهها نزدیک باشد.

۱۵- ازهر دستگاهی جداگانه سیم ارتی به شینه متصل گردد.

۱۶- در دکلهای مهاری پر ظرفیت ، مهارهای دکل بایستی توسط بست مخصوص به گراند اتصال یابد.

۱۷- جهت استفاده ترانس برق شهر در ایستگاههای مخابرات بایستی گراند جداگانه اجرا گردد.

۱۸- در سایتهای کامپوتری جهت اجرای سیستم زمین حتی المقدور بایستی از یک زمین با سطح یکنواخت استفاده نمود.

۱۹- در ایستگاهها بین نول و گراند نبایستی اختلاف ولتاژ وجود داشته باشد.

۲۰- در دکلهای پر ظرفیت که ابعاد قسمت بالای دکل بیشتر از ۲ متر می‌باشد نیاز به نصب یک عدد برقگیر اضافی در سمت مقابل برقگیر اول می‌باشد.

۲۱- استاندارد قابل قبول آزمایش و تحویل اتصال زمین برای سایتهای کوچک زیر ۵ اهم و برای سایت های بزرگ و مهم زیر ۳ اهم می‌باشد.

۲۲- در سیم‌کشی داخل محوطه سایت های کامپوتری برای چراغهای روشنایی و سایر موارد باید از کابل زمینی استفاده گردد.

سیستم حفاظت داخلی :

حفاظت داخلی سایت ارتباطی را در مقابل عوامل مختلفی از قبیل:

نوسانات ولتاژ Over Voltage

و القائات ناشی از اصابت غیرمستقیم رعد و برق

که به شعاع یک کیلومتر از محل اصابت این القائات وجود دارند محافظت می نماید.

ارسترها تجهیزاتی هستند که کار حفاظت از سیستم های مخابرات و الکترونیک، در برابر نوسانات ناشی از رعد و برق را بر عهده
دارند.

البته نقش ضربه گیرهای ولتاژ را نباید از قلم انداخت.

سیستم حفاظت خارجی مخصوصاً در قسمت انتهای آن قدرت آنی تخلیه انرژی زیاد ایجاد شده از اصابت مستقیم را ندارد.

و گفته می شود در لحظه اول تنها ۴۱ درصد انرژی تخلیه می گردد.

و با توجه به هم پتانسیل بودن ساختمان امکان برگشت انرژی به داخل سایت و مورد حمله قرار دادن آن موجود می باشد.

با نصب ضربه گیرها این امکان از بین خواهد رفت.

ضربه گیرها در کلاس های حفاظتی مختلف یک، دو، سه و به صورت یک پل، دو پل تا چهار پل موجود است.

که در محاسبه نصب آن ها جریان گذرنده در محل نصب و مکان نصب مهم می باشد.

به طور مثال اگر می خواهیم ضربه گیر را در ورودی اصلی برق ساختمان قرار دهیم بهتر است از ضربه گیرهای کلاس یک استفاده نمود.

ارسترهای مختلفی برای محافظت از خطوط تلفن، خطوط آنتن، شبکه های رایانه ای و شبکه های رادیویی فرکانس بالا موجود
است.

که می توان بسته به پورت های ورودی و خروجی و تعیین اهمیت حفاظت نسبت به تهیه آن ها در رنج ها و کلاس های مختلف اقدام نمود.

قروش ویژه صاعقه گیر اذرخش

مقدمه:

صاعقه در اصل پدیده ای جوی است که بر اثر ناپایداری های جوی در قسمت بالایی زمین رخ می دهد.

از برخورد توده های هوای کم فشار در هنگام برخورد دو ابر به هم صاعقه تولید می شود.

هر چه ارتفاع ابرها بیشتر باشد صاعقه های بیشتری تولید می شود.

حرکت سریع بالارونده هوا باعث افزایش بار الکتریکی(منفی) در ابرها گشته و در نهایت منجر به تولید صاعقه می گردد.

صاعقه انواع مختلفی دارد که متداول ترین آنها: بین ابری(۹۰ درصد)، ابر به زمین و زمین به ابر می باشد.

هنگام تخلیه بار الکتریکی ابرها ممکن است چندین صاعقه هم زمان تولید شود که مقادیر زیادی انرژی آزاد می شود.

این تخلیه الکتریکی در مدت کوتاهی بین ۱۰۰ تا ۳۰۰ میکرو ثانیه رخ می دهد؛ که بسیار خطرناک است.

وسایل الکترونیکی داخل ساختمان تا شعاع یک و نیم کیلومتری از محل برخورد و در محدوده میدان الکترو مغناطیسی ایجاد شده قرار دارند، در معرض خطر هستند.

با هماهنگی طراحی و اجرای ساختمان و طراحی و اجرای سیستم حفاظت صاعقه، می توان به یک طراحی فنی و بهینه دست یافت.

برای بررسی و طراحی سیستم های حفاظت در برابر صاعقه، داشتن ویژگی های صاعقه از لحاظ مقادیر عددی و آماری ضروری است.

بر اساس استاندارد IEC 62305 حفاظت در برابر صاعقه به چهار سطح تقسیم بندی شده است.

برای داشتن بالاترین درجه حفاظت سطح (LPL I (Lightning Level Protection و برای کمترین درجه حفاظت سطح LPL IV طراحی شده است.

تعیین مکان پایانه های صاعقه گیر در طراحی سیستم حفاظت در برابر صاعقه از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

از بهترین روش های حفاظتی برای مشخص کردن مکان قرارگرفتن پایانه های صاعقه گیر سه روش:

گوی غلطان،

مش،

و زاویه حفاظتی می باشد.

قیمت صاعقه گیر اکتیو آذرخش

روش های طراحی سیستم حفاظت در برابر صاعقه به ۳ روش زیر می باشد

۱٫ روش گوی غلطان (ROLLING SPHERE METHOND)

روش گوی غلتان از جامع ترین روش های طراحی سیستم حفاظت در برابر صاعقه است.

در این روش کره ای فرضی به روی سازه غلتانیده می شود و قسمت هایی از سازه که گوی با آن محدوده ها تماس پیدا می کند، مستعد برخورد صاعقه و نیازمند محافظت هستند.

باید پایانه های صاعقه گیر در آن مناطق نصب شوند؛ به نحوی که گوی با نواحی که قبلا” با آنها تماس داشته، دیگر تماس پیدا نکند.

اجزا سیستم حفاظتی بر اساس استاندارد IEC برای ۲۰ درصد بالایی کناره های ساختمان با ارتفاع بیشتر از ۶۰ متر لازم است.

اجزاء سیستم حفاظت در برابر صاعقه:

میله های صاعقه گیر، اتصال هادی ها، کابل معلق یا قسمت های فلزی سازه می باشد.

۲٫ روش مش (MESH METHOD)

روش مش برای ساختمان هایی با سطوح مسطح مناسب است.

برای حفاظت از این ساختمان ها باید هادی های مش تمام سطح بام را بپوشاند.

از این روش نباید در ساختمان های دارای سطح منحنی استفاده شود؛ ولی برای سطوح غیر افقی یا دارای شکل ترکیبی می توان استفاده کرد.

چنانچه شیب سطوح ترکیبی بیش از یک دهم باشد ، اتصالات با روی قسمت برآمده پشت بام نصب شود.

۳٫ روش زاویه حفاظتی (PROTECTING ANGLE METHOD)

این روش برای ساختمان هایی با شکل هندسی ساده یا برای بخش های کوچکی از یک ساختمان بزرگ مناسب است.

این روش برای ساختمان هایی که ارتفاعی بیشتری از شعاع گوی غلتان مرتبط با تراز حفاظت صاعقه انتخاب شده دارند، مناسب نمی باشد.

این روش مبتنی بر ارتفاع هادی از یک سطح مرجع می باشد.

در این حالت با ایجاد یک سطح حفاظتی مخروطی شکل و قرارگرفتن تجهیزات تحت حفاظت در ناحیه ایمن زیر آن، محافظت صورت می گیرد.

معمولا” برای کل یک سازه چندین میله صاعقه گیر استفاده می شود.

قابل ذکر است که برای سازه هایی که از روش مش استفاده می شود، برای تکمیل روش مش، برای حفاظت از برآمدگی های موجود در سطوح هموار از روش زاویه حفاظتی استفاده می شود.

روش زاویه حفاظتی برای سطوح شیب دار قابل استفاده است.

مقدمه:

تریستور یک semiconductor چهار لایه است که از چهار لایه متناوب P و N تشکیل شده است .

تریستور معمولا دارای سه الکترود می باشد :

آند ،

کاتد،

و یک ورودی ( الکترود کنترل گر).

تریستورها دارای انواع مختلفی می باشند اما یک ویژگی مشترک دارند و آن وجود سویچی است که به عنوان یک مدار باز عمل می کند .

رایج ترین نوع تریستور نوع سیلیکونی آن می باشد (SCR) ) silicon-controlled rectifier .

هنگامی که کاتد نسبت به آند دارای بار منفی میباشد تازمانی که یک پالس به سمت ورودی نرود جریان برقرار نمیشود.

در این زمان است که تریستور شروع به کار می کند و تازمانیکه ولتاژ میان آند و کاتد تا سطح معینی کاهش پیدا کند به کار خود ادامه می دهد .

تریستور ها در کنترل گر های سرعت موتور ، light dimmers ،سیستم های کنترل کننده سطح فشارو تنظیم کننده های سطح مایعات به کار برده می شود.

طرز کار تریستور:

تریستور مشابه رله عمل می‌کند.

همانگونه که در رله‌ با اعمال ولتاژ به سیم‌پیچ، کنتاکتِ بازِ رله بسته می‌شود،

در تریستور نیز با اعمال ولتاژ به پایه‌های کاتد و گِیت، جریان بین پایه‌های آند و کاتد برقرار می‌شود.

از تفاوت‌های تریستور و رله این است که رله یک کلید الکترومکانیکی است اما تریستور یک کلید الکترونیکی که صدا و جرقه تولید نمی‌کند.

از طرف دیگر تریستور یک کلید یک‌جهته است و جریان در آن همیشه از آند به کاتد برقرار می‌شود.

اگر بخواهیم جریان دوطرفه داشته باشیم باید دو تریستور را، یکی برعکس دیگری، با هم موازی کنیم.

تفاوت دیگر تریستور و رله در این است که بر خلاف رله‌ها که با قطع ولتاژ سیم‌پیچ، رله خاموش می‌شود، تریستور با قطع ولتاژ گیت خاموش نخواهد شد و باید آن را خاموش کرد.

انواع تریستور:

۱- تریستور کنترل شونده MOS

۲- تریستورها هدایت معکوس(RCT)

۳- تریستور خاموش شونده با گیت (Gate-turn-off tryristor)

۴- تریستورهای دوجهته یا تریاک(TRIAC)

۵- تریستورهای کلید زنی سریع(SCR)

۶- تریستورهای کنترل فاز(SCR)

۷- تریستورهای القا استاتیک

۸- تریستورهای کنترل شونده FET

۹- یکسو کننده های کنترل شده سیلیکونی فعال شونده با نور

فروش ویژه صاعقه گیر آذرخش

مقدمه:

هدف از نصب صاعقه گیر حفاظت از سیستم‌ها و افراد در برابر صاعقه و ایجاد مسیری مطمئن جهت انتقال جریان عظیم صاعقه به زمین می‌باشد.

در این سیستم‌ها راد‌های هوائی وظیفه جذب صاعقه و هادی‌های نزولی وظیفه انتقال جریان را به شبکه ارتینگ به عهده دارند.

سیستم صاعقه گیری که به درستی طراحی و نصب شده باشد امنیت جانی افراد و ایمنی تجهیزات را بدنبال خواهد داشت.

 برقگیر غیر فعال (passive)

شامل یک میله نوک تیز ساده می‌باشد که از جنس مس یا استیل است.

به صاعقه گیر فرانکلین، صاعقه گیر‌های ژوپیتر، جوجه تیغی و کابل‌های معلق که براساس شکل و خاصیت فیزیکی متضمن تشدید پدیده‌هایی مانند اثر میله نوک تیز (point effect) می‌شوند.

در این مسیر هیچ عامل تشدید کننده‌ای غیر از شکل خاص آن‌ها وجود ندارد، صاعقه گیر غیر فعال می‌گویند.

انواع برقگیر‌های مرسوم عبارتند از:

۱- برقگیر میله‌ای

۲- برقگیر با فواصل هوایی

۳ – برقگیر لوله‌ای

۴- برقگیر قوس طولانی (LFA)

۵- برقگیـر با مقاومت غیر خطی

۶- کابل‌های معلق

۷- قفس فارادی

۸- سیستم ترمینال مش

۱-۱-۱- میله‌های ساده فرانکلینی

اولین واحد جذب که توسط فرانکلین بیشنهاد گردید، میله‌های ساده بودند که ضربه مستقیم صاعقه به اندازه طول میله‌ها، دور از ساختمان اتفاق می‌افتاد.

و شعاع حفاظتی این صاعقه گیر‌های ساده در کلاس‌های حفاظتی براساس تئوری زاویه محاسبه می‌گردید.

کلاس حفاظتی صاعقه:

کلاس حفاظتی عبارتست از تعیین محدوده‌ای که در آن احتمال برخورد صاعقه مستقیم، مطابق با درصد معینی می‌باشد.

برای کلاس‌های یک تا چهار به ترتیب ۹۸، ۹۵، ۹۰ و ۸۰ درصد حفاظت در نظر گرفته می‌شود.

کلاس یک که بیشترین سطح حفاظتی را دارد، در آن ۹۸ درصد حفاظت در نظر گرفته می‌شود و به ترتیب برای کلاس‌های ۲ و ۳ مقادیر ۹۵ و ۹۰ درصد محاسبه شده است.

اما کلاس حفاظتی نکته دیگری را نیز بیان می‌کند و آن توانایی تامین جریان توسط صاعقه است.

برقگیر میله‌ای (جرقه گیر با فواصل هوایی)

این نوع برقگیر‌ها بصورت دو الکترود یا دو شاخک هستند که متناسب با ولتاژ، در فاصله معین بین هادی و زمین قرار می‌گیرند و در صورت بروز اضافه ولتاژ، بین آن‌ها قوس الکتریکی برقرار می‌شود.

این قوس باعث اتصال کوتاه گردیده از اضافه ولتاژ جلوگیری می‌کند و البته باعث اختلال در امر برق رسانی نیز می‌گردد.

در شبکه با قدرت کم، با شکل دادن به این شاخک‌ها، پس از مدت نسبتاً کوتاهی قوس خاموش می‌شود و چون جریان اتصال کوتاه کم بوده، خسارات ناشی از اتصال کوتاه وجود ندارد.

در صورت بروز اضافه ولتاژ، در فاصله هوایی بین الکترود‌ها قوس الکتریکی برقرار می‌شود و به این ترتیب از اعمال اضافه ولتاژ به تجهیزات جلوگیری می‌شود.

از معایب اصلی برقگیر میله‌ای، عدم توانایی در خاموش نمودن جرقه است و هنگامیکه بر اثر صاعقه جرقه زده شد، این جرقه باقی خواهد ماند تا زمانیکه دستگاه بدون برق گردد.

در نتیجه پس از هر بار جرقه، بایستی شبکه بی برق شده و مجدداً برقدار گردد.

بطور کلی معایب این نوع برقگیر‌ها در برابر تنها مزیت آن‌ها یعنی ارزان بودنشان، خیلی زیاد بوده و شامل موارد زیر می‌باشد:

۱- تداوم عبور جریان به زمین حتی پس از حذف اضافه ولتاژ (در نتیجه باعث عملکردن وسایل حفاظتی و ایجاد وقفه در سیستم می‌شود)

۲- افت شدید ولتاژ فاز بخاطر اتصال کوتاه شدن فاز در لحظه عبور جریان از جرقه گیر.

۳- ایجاد موج بریده شده که می‌تواند سیم پیچی دستگاه‌ها (ترانسفورماتورها) را تهدید کند.

۴- تحت تأثیر قرار گرفتن عملکرد آن با شکل موج اضافه ولتاژ و همچنین شرایط محیطی (فشار، آلودگی، رطوبت، …)

۵- دارای تأخیر زمانی متناسب با اضافه ولتاژ (عملکرد نامناسب در برابر اضافه ولتاژ‌های با پیشانی تند)

۶- پراکندگی زیاد ولتاژ جرقه (بیش از ۴۰%)

برقگیر لوله‌ای

این نوع برقگیر‌ها شامل یک فاصله هوایی برای جرقه زدن در فضا و یک فاصله دیگر در درون یک محفظه مخصوص می‌باشند که با هم بطور سری قرار دارند.

این نوع برقگیر‌ها به منظور کوتاه کردن زمان عبور جریان هدایت شونده (پرهیز از وقوع اتصال کوتاه) تهیه شده اند.

در برقگیر لوله‌ای جریان هدایت شونده پس از یک یا چند پریود در اثر گازی که خود برقگیر تولید می‌کند از بین می‌رود و از اینجهت می‌توان آنرا برقگیر «جرقه خاموش کن» نیز نامید.

برقگیر لوله‌ای از یک لوله عایقی (R) از جنس مواد مصنوعی (PVC، فیبر لاستیک سخت) تشکیل شده است و در داخل آن دو الکترود فلزی توپر (E) و تو خالی (G) قرار دارند.

الکترود G. مستقیماً به دکل یا سیم زمین متصل می‌شود ولی بین الکترود E. و فاز شبکه یک فاصله هوایی وجود دارد.

هرگاه اضافه ولتاژی بین فاز و برقگیر قرار بگیرد، فاصله هوایی L. و فاصله بین دو الکترود توسط جرقه اتصال کوتاه می‌شود.

و در اثر این جرقه، شبکه اتصال زمین می‌شود.

و جریان زیادی از برقگیر می‌گذرد که سبب بخار شدن قسمتی از سطح داخلی لوله R. می‌شود.

این گاز فشار داخلی را با وجود اینکه سوراخ لوله الکترود انتهایی به خارج راه دارد، بحدی بالا می‌برد که با سرعت زیاد از سوراخ G. خارج می‌شود.

جریان سریع گاز، الکترون‌های موجود بین دو الکترود را با خود بخارج حمل می‌کند،

جرقه را خنک کرده و در ضمن طول قوس را بحدی زیاد می‌کند که پیوستگی قوس از بین می‌رود و قوس می‌شکند.

به این ترتیب پس از یک یا چند پریود، بعلت اینکه حامل‌های بار‌های الکتریکی در مسیر قوس موجود نیستند جرقه خاموش شده مجدداً روشن نمی‌شود و برای همیشه خاموش می‌ماند و جریان اتصال کوتاه قطع می‌گردد.

از برقگیر‌های لوله‌ای بیشتر در شبکه‌های با ولتاژ ۱۰ تا ۳۰ کیلوولت استفاده می‌شود.

این نوع برقگیر‌ها قادر نیستند که به نحو مطلوب دامنه جریان هدایت شده را قبل از قطع محدود کنند و قابلیت قطع جریان هدایت کننده با فرکانس قدرت، بستگی به ظرفیت اتصال کوتاه سیستم در نقطه خطا دارد.

همچنین ولتاژ جرقه این نوع برقگیر‌ها بالاتر از برقگیر‌های با مقاومت غیر خطی است.

 برقگیر قوس طولانی (LFA)

نصب برقگیر خط بین فاز – دکل بصورت موازی با زنجیره مقره یا بجای مقره نیاز به هزینه سنگینی دارد.

لذا باید به دنبال راهی بود تا بتوان هزینه نصب برقگیر‌ها را کاهش داد و جلوی خروج خطوط بر اثر تخلیه اضافه ولتاژ‌های ناشی از تخلیه جوی بر خط را گرفت.

روش جدید حفاظت خطوط انتقال استفاده از یک سطح طولانی جهت هدایت قوس الکتریکی ناشی از تخلیه می‌باشد.

برقگیر‌های قوس طولانی می‌توانند بین هادی و زمین و یا بصورت سری با مقره قرار بگیرند.

ساختار این برقگیر‌ها خیلی ساده بوده و در نتیجه نسبت به سایر برقگیر‌ها ارزانتر می‌باشند.

بطوریکه قیمت آن در حدود یکدهم قیمت برقگیر‌های ZnO است.

یکی دیگر از مزایای عمده این برقگیر‌ها عدم جاری شدن جریان با فرکانس شبکه (PAF) پس از اتمام تخلیه جریان موج گذرا و بروز قوس بر روی مقره می‌باشد.

طول برقگیر‌های LFA از طول مقره‌ای که باید حفاظت شود، بیشتر است.

برقگیـر با مقاومت غیر خطی

همانطور که می‌دانیم این برقگیر‌ها باید همانند یک مقاومت غیر خطی عمل کنند یعنی در برابر ولتاژ نامی شبکه امپدانس بالایی را از خود نشان دهند و در برابر ولتاژ‌های بالاتر از ولتاژ نامی شبکه امپدانس کمی را از خود نشان دهند تا تخلیه صورت گیرد.

لذا قرص‌های اکسید روی بکار رفته در برقگیر و ارستر‌های امروزی در واقع نقش مقاومت غیر خطی را بازی می‌کنند که دارای جریان نشتی بسیار کمی می‌باشند؛ لذا به روی این قرص‌ها ولتاژ تقسیم می‌گردد.

حال اگر میدان غیر یکنواخت باشد قاعدتاً تقسیم ولتاژ بر روی قرص‌ها یکسان نخواهد بود.

در این صورت یک قرص و به خصوص قرص‌های بالایی ولتاژ بالاتری را از سایر قرص‌ها متحمل می‌شوند و زودتر آسیب می‌بینند و این امر سبب عملکرد نادرست برقگیر می‌شود لذا اگر بتوانند به طریقی میدان را یکنواخت کنند.

تقسیم ولتاژ بین قرص‌ها شکل متعادل تری را به خود می‌گیرد و قاعدتاً عمر قرص‌ها افزایش می‌یابد و عملکرد برقگیر‌ها بهتر می‌گردد.

برای این کار از وسیله‌ای به نام کروناگیر یا حلقه کرونا استفاده می‌کنند؛ که در حقیقت هم میدان را به سمت یکنواختی سوق می‌دهد و هم تقسیم ولتاژ را به روی قرص‌ها به حالت متعادلی نزدیک می‌نماید.

حلقه کرونا یا کروناگیر:

برقگیر‌ها در قسمت فوقانی خود مجهز به یک وسیله حلقه‌ای شکل هستند که این وسیله به حلقه کرونا یا کروناگیر معروف می‌باشد.

همانطور که می‌دانیم پدیده کرونا تخلیه الکتریکی ناقص در یک میدان غیر یکنواخت می‌باشد.

در پست‌های فشار قوی این پدیده بالاخص در محل‌های اتصال هادی‌ها به تجهیزات دیده می‌شود.

۶-۱-۱- سیستم ترمینال سیم هوایی (کابل‌های معلق)

این نوع حفاظت بصورت استفاده از یک یا چند سیم هوایی در بالای ناحیه مورد حفاظت است.

این سیم‌ها از طریق دکل‌هایی در دو طرف ناحیه مورد نظر قرار گرفته و از همان طریق نیز به زمین متصل می‌شوند.

جهت نصب باید به این نکات توجه داشت:

– قرار دادن صاعقه گیر بر روی دکل مربوطه
– دو دکل جهت مهار کردن سیم
– استفاده از یک یا چند هادی میانی
– یک گیره تست برای هر هادی میانی جهت اندازه گیری مقاومت زمین
– فاصله هادی میانی از اجسام فلزی باید ۲ متر باشد
– سیستم زمین جداگانه برای هر هادی میانی
– هم پتانسیل سازی چاه‌های ارت

قفس فارادی

با گسترش ابعاد ساختمان‌ها و با توجه به محدودیت‌های میله ساده، قفس فارادی (Faraday Cage) جایگزین میله‌های ساده فرانکلینی شد.

امروزه نیز اکثر استاندارد‌های جهانی استفاده از قفس فارادی را بهترین روش می‌دانند.

در این روش سعی می‌شود ساختمان را در قفسی از هادی‌های مسی یا فولادی محصور نمود.

سیستم ترمینال مش

این سیستم شامل چندین میله مهار شده و متصل به یکدیگر است که تمامی این میله‌ها توسط هادی بهم وصل شده و به زمین نیز متصل می‌شوند.

جهت نصب باید به نکات زیر توجه داشت:

– چندین میله مهار شده
– یک شبکه متصل شده به میله‌ها
– برای هر میله نیاز به یک هادی میانی است
– هر هادی میانی نیاز به یک چاه ارت جداگانه دارد
– هم پتانسیل سازی سیستم‌های زمین

 برقگیر‌های فعال (Active)

برقگیر‌هایی که به واسطه انرژی دریافت شده از منبع خارجی و یا تولید شده بصورت خودکفا، اثر پدیده‌هایی مثل point effect یا Corona Effect را تشدید می‌نماید، تنوع وسیعی دارند.

از انواع آن‌ها می‌توان اتمی، بادی (پیزوالکتریک)، خورشیدی، برقی، خازنی و … را نام برد.

وابسته یا خودکفا: از نظر نیاز به انرژی، صاعقه گیر‌های فعال به دو گروه تقسیم می‌شوند.

آنهائیکه برای فعال شدن به یک منبع خارجی مثل باتری یا برق شهر محتاج هستند و بدون آن نمی‌توانند کار کنند و گروهی که انرژی را توسط یک مکانیسم داخلی از محیط اطراف دریافت می‌نمایند.

نوع اول را وابسته و نوع دوم را خودکفا می‌نامند.

انواع صاعقه گیر‌های خودکفا

– صاعقه گیر‌های اتمی
– صاعقه گیر‌های بادی یا پیزوالکتریک- صاعقه گیر‌های خورشیدی
– صاعقه گیر‌های الکترونیک خازنی – اتمسفریک

امروزه بعلت وجود مشکلات مختلف در صاعقه گیر‌های:

اتمی،

بادی،

خورشیدی،

بیشتر از صاعقه گیر‌های الکترونیک خازنی (بدلیل استفاده از تکنولوژی روز دنیا) استفاده می‌گردد.

که به بررسی عملکرد آن‌ها می‌پردازیم.

برقگیر‌های الکترونیک خازنی – اتمسفریک

مکانیسم عملکرد این برقگیر بر اساس وجود پتانسیل الکتریکی اتمسفر طراحی شده و انرژی مورد نیاز خود را بطور طبیعی از میدان الکتریکی اتمسفر دریافت می‌کنند.

و در صورتی که شرایط جوی فاقد پتانسیل الکتریکی باشد این صاعقه گیر همانند یک برقگیر ساده است و فعالیتی ندارد.

واحد حس کننده این صاعقه گیر وقتی انرژی الکتریکی اتمسفر فراتر از حد معینی (مثلاً ۵ کیلو ولت بر متر) می‌رود، واحد شارژ را برای جمع آوری انرژی بکار می‌اندازد.

این واحد تا پر شدن خازن‌های یک مدار الکترونیکی بکار ادامه می‌دهد.

همین واحد وقتی میزان پتانسیل اتمسفر از حد معینی (نزدیک به وقوع صاعقه مثلاً در حدود ۱۰۰ کیلو ولت بر متر) گذر نماید، واحد شارژ دستور تخلیه خازن‌ها را به الکترود میانی متصل به زمین می‌دهد.

اینکار باعث یونیزاسیون هوای اطراف صاعقه گیر خواهد شد.

اینکار بصورت متوالی تکرار شده و با افزایش پتانسیل اتمسفر شدت می‌یابد.

روش عملکرد این نوع صاعقه گیر بعلت وابستگی مطلق به شرایط جوی منطقه صاعقه خیز، بهترین کارآیی را داراست.

این سیستم درست قبل از حدوث صاعقه محتوی الکتریکی اتمسفر را بطور ناگهانی افزایش داده و این تغییر وضعیت توسط واحد جرقه زن، حس و کنترل می‌شود.

صاعقه گیر‌های الکترونیکی انرژی موجود در هوای متلاطم پیش از طوفان را که حدود چندین هزار ولت بر هر متر است جذب و در واحد‌های جرقه زن ذخیره می‌نماید.

در نهایت واحد جرقه زن با تخلیه بار الکتریکی خازن‌ها بین الکترود‌های فوقانی و الکترود مرکزی اش هوای اطراف را یونیزه می‌کنند.

چگونگی عملیات یونیزاسیون در نوک صاعقه گیر:

آزاد سازی کنترل شده یون: واحد جرقه زن (TRIGGERING) شرایطی را ایجاد می‌کند تا چشمه جوشانی از یون در اطراف میله نوک تیز فراهم شود.

دقت عمل این واحد باید به گونه‌ای کنترل شده باشد که آزاد سازی یون‌ها را درست چند میکرو ثانیه قبل از وقوع تخلیه صاعقه صورت دهد.

حضور حجم وسیع بار‌های الکتریکی در اطراف صاعقه گیر و ازدیاد ناگهانی میدان الکتریکی محیط قبل از صاعقه، باعث می‌شود که زمان تولید کرونا (Corona Effect Triggering) بسیار کوتاه شود.

صاعقه گیر باید طوری طراحی شده باشد که عملاً حمله‌ای که از نوک برقگیر به ابر می‌رود زودتر از حملاتی باشد که از هر نقطه مرتفع دیگری ممکن است به ابر فرستاده شود.

 مقاومت الکترود زمین صاعقه گیر می‌بایست زیر ۱۰ اهم باشد و پس از اجرا به شبکه هم پتانسیل کل سایت متصل شود.

در اجرای الکترود زمین هر صاعقه گیر می‌بایست از اقلامی، چون:

صفحه‌های مسی،

مواد کاهنده مقاومت (LOM)،

اتصالات جوش انفجاری استفاده نمود.

صاعقه گیر پس از نصب روی ساختمان، می‌بایست بوسیله هادی‌های میانی Down Conductor از طریق سیم مسی بدون روکش به سیستم زمین متصل گردد.

نام اصلی اینگونه صاعقه گیر‌ها (ESE (Early Streamer Emission می‌باشد.

اساس کار اینگونه صاعقه گیر‌ها بدین صورت است که:

با ایجاد گوی یونیزه شده در اطراف صاعقه گیر، جریانات صاعقه امکان اصابت به محدوده داخلی را نداشته و به جلد خارجی این گوی اصابت می‌کنند.

این صاعقه گیر‌ها دارای مشخصه‌هایی هستند که در هنگام تهیه باید به آن‌ها توجه نمود.

یکی از مشخصه‌های مهم در و تاثیرگذار، زمان فعال سازی یا Advanced Time است که با T∆ شناخته می‌شود.

عبارتست از زمانی که صاعقه گیر سریعتر از یک برقگیر معمولی عمل می‌کند.

با توجه به اینکه سرعت جریان بالارونده درحدود یک میکروثانیه در متر می‌باشد لذا پارامتر دیگری به نام L∆ مطرح می‌گردد که عبارتست از شعاع گوی یونیزه شونده.

V=∆L / ∆T =۱ m. ⁄ μs→if (∆T=۳۰ μs) → ∆L=۳۰ m.

بر اساس مطالب فوق صاعقه گیری با زمان فعال سازی ۳۰ میکروثانیه، دارای شعاع گوی یونیزه شونده ۳۰ متری می‌باشد.

مقدمه:

دیود زنر (Zener Diode)، دیودی است که به طور خاص برای کار در بایاس معکوس مورد استفاده قرار می‌گیرد.

این نوع دیود، برای کار در ناحیه شکست زنر طراحی شده است.

دیود زنر که در شرایط بایاس مستقیم مانند یک دیود عادی عمل می‌کند، نسبت به دیود عادی، آلاییده است (ناخالصی دارد).

بنابراین، یک ناحیه تخلیه بسیار نازک دارد و به همین دلیل، جریان الکتریکی بیشتری نسبت به دیودهای عادی از خود عبور می‌دهد.

تفاوت دیود زنر با دیود معمولی این است که دیود زنر، با ورود به ناحیه شکست، آسیبی نمی‌بیند.

اگر دیود زنر بایاس مستقیم شود، مانند یک دیود عادی، جریان را عبور می‌دهد.

اما اگر بایاس معکوس شود و ولتاژ بایاس معکوس، بیشتر از ولتاژ زنر باشد، جریان را در خلاف جهت عادی هدایت می‌کند.

دیود زنر همیشه در جهت عکس وصل می‌شود، زیرا به‌طور ویژه برای کار در جهت معکوس طراحی شده است.

ولتاژ شکست یک دیود زنر، با کنترل سطح آلاییدگی توسط سازنده و با دقت تنظیم می‌شود.

این نوع دیود، به‌افتخار فیزیکدان آمریکایی، «کلارنس ملوین زنر» (Clarence Melvin Zener) که اثر زنر را کشف کرد، نامگذاری شده است.

دیودهای زنر، از اجزای اصلی مدارهای الکترونیکی هستند و برای محافظت مدار از اضافه‌ولتاژ‌ نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند.

ولتاژ شکست یک دیود زنر، به مقدار ناخالصی آن بستگی دارد.

اگر دیود شدیداً آلاییده باشد، شکست زنر در ولتاژهای معکوس پایین رخ می‌دهد.

از سوی دیگر، در دیود با ناخالصی کم، شکست زنر در ولتاژهای معکوس بالاتر رخ می‌دهد.

کاربردهای دیود زنر:

معمولاً به‌عنوان مرجع ولتاژ استفاده می‌شوند.

در پایدارسازهای ولتاژ یا تنظیم‌کننده‌های شنت مورد استفاده قرار می‌گیرند.

در عملیات کلیدزنی (سوئیچینگ) استفاده می‌شوند.

در مدارهای برشگر و گیرشی (جهشی) به‌کار می‌روند.

در مدارهای حفاظتی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

مزایای دیود زنر:

ظرفیت توان بسیار بالا

دقت زیاد

اندازه کوچک

هزینه پایین

مقدمه:

برای حفاظت از موتورهای الکتریکی در مقابل اضافه بار از رله های حرارتی (بی متال) استفاده می شود.

اساس کار این رله ها بر پایه اختلاف ضریب انبساط طولی دو فلز به کار رفته است.

بر اثر عبور جریان از بی متال ،دو فلز گرم می شوند و طول آنها افزایش می یا بد.

از آن جایی که ضریب انبساط طولی یکی از فلزات بیشتر از دیگری است دو فلز با هم به سمت فلزی که ضریب انبساط طولی کمتری دارد خم می شود.

در نتیجه مسیر عبور جریان کنتاکتها باز و مدار قطع می شود.

طرز کار بی متال:

در رله های حرارتی ، سه تیغه تعبیه شده که سیم حا مل جریان چند حلقه به دور آن پیچیده می شود.

در اثر عبور جریان اضا فه بار، هادی ها گرم ، حرارات به بی متال منتقل می شود و با عث خم شدن تیغه می شود.

حرکت هر یک از بی متالها به اهرمی فشا ر می آورد و با جا به جا شدن اهرم، یک میکرو سوئچ که دارای کنتاکت تبدیل باز و بسته است تغییر وضعیت می دهد و مدار فرمان را قطع می کند.

برای افزایش سرعت عملکرد بی‌متال و جلوگیری از جرقه و سوختگی محل اتصال، از آهن‌ربا در بالا و پایین تیغهٔ دوفلزی استفاده می‌شود.

در این حالت نیروی مغناطیسی موجود به بسته شدن سریع اتصال کمک می‌کند.

رله‌های اضافه‌بار (بی‌متال) تنظیم‌پذیر هستند.

می‌توان آن‌ها را به گونه‌ای تنظیم کرد که جریان‌هایی بین ۱٫۰۵ تا ۱۰ برابر جریان نامی موتورها را قطع کنند.

رلهٔ بی‌متال سه‌فاز معمولاً دارای سه پل قدرت و دو کنتاکت فرمان است .

یک کنتاکت باز برای اتصال به سیستم هشداردهنده و یک کنتاکت بسته برای قراردادن در مسیر تغذیهٔ کنتاکتور.

کنتاکت معمولاً بستهٔ بی‌متال با شماره‌های ۹۵-۹۶ و کنتاکت معمولاً باز آن با شماره‌های ۹۷-۹۸ مشخص می‌شود.

برخی از رله‌های بی‌متال دارای دو حالت دستی و خودکار هستند.

در حالت دستی اگر رله عمل کند باید آن را به صورت دستی و با فشردن دکمهٔ RESET به حالت اول بازگرداند.

اما در حالت خودکار برگشتن به حالت اول پس از گذشت مدتی معین به صورت خودکار انجام می‌شود.

اتصال بار تکفاز به بی متال سه فاز

در صورت استفاده از یک بی متال سه فاز برای یک مصرف کننده تکفاز، باید قطع کننده یکی از فازها را با قطع کننده فاز دیگر سری نمود.

و از کنتاکت باقی مانده باید برای اتصال نول به مصرف کننده استفاده نمود.

 قسمت‌های مختلف یک رلهٔ حرارتی:

 تیغه‌های اتصال به کنتاکتور

ترمینال‌های اتصال به کابل موتور

ترمینال مشترک مدار فرمان

پیچ تنظیم جریان

ترمینال‌های باز و بستهٔ مدار فرمان

پیچ تغییر وضعیت

دگمهٔ برگشت وضعیت

  تست بی متال:

۱-   حالت سرد COLD :

در این روش دو برابر جریان نامی بی متال تزریق می گردد و زمان عملکرد رله بی متال یادداشت می شود.

۲-  حالت گرم HOT :

چون این تست پس از تست حالت سرد و پس از عمل کردن رله صورت می گیرد، تست گرم نامیده می شود.

در این روش جریانی معادل شش برابر جریان نامی تزریق شده و زمان عملکرد رله بی متال یادداشت می گردد.

۳-  حالت دو فاز :

در این روش در مدار بالا یکی از فازها را قطع کرده و مدار را با دو فاز می بندند و زمان عملکرد رله را یادداشت می کنند.

مقادیر به دست آمده با نمودار بی متال مقایسه می گردد.

مقدمه:

در عصر کنونی، استفاده از ولتاژهای بالا نظیر: ولتاژهای به کار رفته در نیروگاه ها، پست های تبدیل ولتاژ، شبکه های توزیع برق، صنایع مادر و … امری ضروری است.

در مهندسی برق به چنین ولتاژهایی که بالاتر از هزار ولت هستند فشار قوی و ادوات به کار گرفته شده در آن، تجهیزات فشار قوی می نامند.

در این مقاله سعی شده است اکثر مسائل مرتبط با فشار قوی همانند:

نحوه تولید و اندازه گیری ولتاژ در مقیاس بالاتر از هزار ولت در حالت مستقیم و متناوب و قوانین امواج سیار حاصل از این گونه ولتاژها بر روی ادواتی نظیر شبکه های انتقال برق، مورد تحلیل و بررسی قرار گیرد.

در ولتاژ فشار قوی، جلوگیری از خسارات و ضررهای ناشی از اتصال تجهیزات فشار قوی با هم و یا کاربران آن امری کاملا حیاتی است.

جهت جداسازی این گونه ولتاژهای فشار قوی از یکدیگر و حتی زمین نیازمند تجهیزاتی به نام عایق هستیم.

به عبارت دیگر یک عایق مطلوب عبور جریان از خود را در حد بالایی محدود و به سمت صفر سوق می دهد.

با توجه به اهمیت این موضوع عایق، بنا به کاربردشان در حالات مختلف گازی، مایع و جامد و یا حتی ترکیبی از آن ساخته می شود.

در این مقاله عایق به لحاظ خاصیت الکتریکی نظیر شکست الکتریکی در حالات مختلف و نحوه کاربردشان و همچنین انواع این ادوات با توجه به جنس و مواد به کار رفته در آن ها معرفی می گردند.

فهرست سرفصل ها و رئوس مطالب مطرح شده در مبحث عایق ها:

مطلب اول: فشار قوی و نحوه تولید آن

مقدمه ای بر فشار قوی و کاربرد آن

نحوه تولید ولتاژ فشار قوی در حالت مستقیم

نحوه تولید ولتاژ فشار قوی در حالت متناوب

تعریف و نحوه تولید ولتاژ و جریان ضربه ای در حالت فشار قوی

مطلب دوم: نحوه اندازه گیری فشار قوی در حالات مختلف

روش های اندازه گیری ولتاژ فشار قوی در حالت مستقیم

روش های اندازه گیری ولتاژ فشار قوی در حالت متناوب

روش های اندازه گیری ولتاژ فشار قوی در حالت ضربه ای

مطلب سوم: اثر فشار قوی بر شبکه توزیع برق و ایجاد موج سیار

نحوه به دست آوردن معادلات موج سیار بر روی شبکه های توزیع برق در حالت فشار قوی

تحلیل فشار قوی بر روی شبکه های توزیع برق در حالات مختلف نظیر: اتصال دو خط به یکدیگر یا چند خط بر هم

بررسی همگرایی موج سیار بر روی شبکه های توزیع برق

مطلب چهارم: بررسی ویژگی های مواد عایقی در حالات مختلف

تعریف مواد عایق در حالات مختلف جامد، عایق و گازی

نحوه شکست الکتریکی در عایق مایع و بررسی عوامل موثر بر این شکست

نحوه شکست الکتریکی در عایق جامد و بررسی پارامترهای موثر در مکانیزم شکست

نحوه شکست الکتریکی در عایق گازی و بررسی حالات مختلف یونیزاسیون

مطلب پنجم: بررسی میدان الکتریکی و نحوه محاسبه شدت آن به روش های مختلف

روش های محاسبه و پیدا کردن میدان الکتریکی از طریق روش های عددی

رسم میدان الکتریکی در مواد عایق

استفاده از نگاشت های مختلف جهت محاسبه میدان الکتریکی در عایق ها

مطلب ششم: معرفی ادوات عایقی همانند مقره ها و بررسی نحوه شکست الکتریکی در آن ها

معرفی ادوات عایقی و مقره ها

بررسی مقره ها از لحاظ جنس و مواد به کار رفته در آن

نحوه شکست الکتریکی در انواع مقره

معرفی کاربرد مقره ها و مزایای موردی هر کدام