صاعقه گیر آذرخش

مقدمه:

مراقبت پرواز به‌طور کلی به سرویسی اطلاق می‌شود که:

هدف آن از یک طرف جلوگیری از برخورد میان هواپیماها یا با موانع در سطح فرودگاه‌ها می‌باشد.

و از طرف دیگر ایجاد بستری مناسب و کارآمد برای حرکت روان ترافیک (عبور و مرور) هوایی و ارائه اطلاعات ضروری جهت حفظ ایمنی پروازها و کمک در مواقع بحرانی به هواپیما می‌باشد.

کنترلرهای یک فرودگاه موظف هستند با ایجاد جدایی بین یگانهای پروازی که در تاکسیروها (taxiways) یا مسیرهای ارتباطی فرعی و باندهای پروازی یک فرودگاه در حال حرکت می‌باشند.

همچنین برای آن دسته از هواپیماهایی که در محدوده هوایی آن فرودگاه در حال پرواز می‌باشند، شرایطی ایجاد نمایند تا هواپیماهای مذکور بتوانند حرکتی روان و کارآمد داشته باشند.

مناطقی که در نزدیکی محدوده فرودگاه واقع شده‌اند عمدتاً از داخل سازه‌ای بلند، که دور تا دور آن تعدادی پنجره تعبیه شده‌است (برج مراقبت)، تحت نظارت قرار دارند.

هماهنگ و مرتب کردن هواپیماهای ورودی برای نشستن در باند فرودگاه، و توزیع هواپیماهای خروجی و ارجاع کنترل آن‌ها به واحدهای کنترل مسیر پرواز، توسط واحد رادار انجام می‌پذیرد که در واحد Approach واقع شده‌است.

مراکز کنترل عموماً ترافیک هوایی را به کمک رادارهای دوربرد کنترل می‌کنند.

در نقاطی که دسترسی به رادار میسر نمی‌باشد کنترل و ایجاد جدایی بین هواپیماها با بهره‌گیری از روش پیچیده و سنتی کنترل بدون رادار صورت می‌پذیرد.

تا کنون مبالغ زیادی برای طراحی نرم‌افزارهایی که بتوان از آن‌ها در بهینه‌سازی روش کنترل ترافیک هوایی استفاده کرد، هزینه شده است.

ولی با این حال کماکان در برخی از مراکز کنترل ترافیک اطلاعات مربوط به هر پرواز بر روی نوارهای کاغذی، که مخصوص این کار در اختیار کنترلرهای ترافیک می‌باشد، ثبت می‌شود.

و در ادامه و تکمیل اطلاع‌رسانی در مورد مسیر پروازهای یاد شده برخی از اطلاعات مستقیماً بین کنترلرها رد و بدل می‌شود.

در مراکز کنترل جدیدتر برای ثبت اطلاعات پروازی نشاندهنده‌های رایانه‌ای جایگزین نوارهای کاغذی شده‌اند.

به همان سرعت که دستگاه‌های جدیدتر وارد سیستم کنترل ترافیک می‌شود مراکز کنترل ترافیک بیشتری نیز استفاده از نوارهای کاغذی ثبت اطلاعات را متوقف می‌کنند.

تخصیص و نامگذاری خطوط هوایی مسافری، با بکارگیری علائم شناسائی خاص (نام رادیوئی)، که حداکثر شامل چهار عدد می‌باشد که به دنبال نام اختصاصی خطوط هوائی قرار می‌گیرد.

شرط لازم برای ایمنی پرواز و ایجاد جدائی کافی بین هواپیماها می‌باشد.

صاعقه گیر آذرخش

در این راستا همواره بهتر است که در برنامه پروازی هر هواپیما در طول هفته یک نام و علامت شناسائی ثابت در نظر گرفته شود.

حتی اگر زمان تعیین شده برای پرواز از فرودگاه مبدأ در روزهای هفته به مقدار جزئی تغییر داشته باشد.

در مسیر برگشت نیز غالباً فقط آخرین عدد از علائم شناسائی هر پرواز، نسبت به پرواز رفت، تغییر می‌کند.

در مراقبت پرواز قطعه یا بخشی از فضا که از نظر ابعاد مشخص می‌باشد و کنترل ترافیک هوائی آن به یکی از کنترلرها سپرده شده اصطلاحاً sector یا به عبارت دیگر «ناحیهٌ پروازی» اطلاق می‌شود.

بر مبنای شرایط حاکم (از قبیل حجم ترافیک و غیره…)، هر کنترلر می‌توان در مقاطع خاص مسئولیت کنترل یک یا دو ناحیه (sector) را راسآ در اختیار داشته باشد.

سیستم مراقبت پرواز همواره فن آوری‌های قابل توجه‌ای را مورد استفاده و بهره‌برداری قرار می‌دهد.

بهره‌گیری از سیستم‌های رادار «اولیه» و رادار «ثانویه»، آگاهی و شناخت بهتر از موقعیت و محدوده فضای تحت نظارت هر کنترلر را مقدور می‌سازد.

صاعقه گیر آذرخش

نحوه عملکرد سیستم‌های راداری بدین گونه است که:

امواج الکترومغناطیسی که توسط آنتن رادارها ارسال می‌شود، پس از برخورد به پوسته خارجی بد نه انواع هواپیماها که اکثراً از جنس فلز می‌باشد، منعکس شده، و به نسبت بزرگی بدنه هواپیماهای مزبور بر روی صفحهٌ نمایشگر (مانیتور) رادار به نحوی نشان داده می‌شود که برای کنترلر مراقبت پرواز قابل روئیت باشد.

و هم‌زمان با این فرایند هواپیماهایی که مجهز به سیستم پاسخگر (transponder) باشند توسط ردیاب (interrogator) رادار ثانویه رد یابی شده، و اطلاعاتی از قبیل:

کد معرف (mode A)،

ارتفاع (mode C) و علائم شناسائی یا به عبارت دیگر نام رادیوئی (mode S) هر هواپیما بر روی صفحه نشاندهنده رادار نمایش داده می‌شود.

انعکاس شرایط جوی خاص نیز معمولاً بر روی صفحه نشاندهنده رادار قابل روئیت می‌باشد.

با تلفیق کلیه اطلاعات دریافتی از رادارهای موجود در مناطق مختلف می‌توان هم‌زمان شمائی عمومی از کل فضای پروازی در اختیار داشت.

برخی از اطلاعات دریافتی از رادارها قابل پردازش و محاسبه می‌باشند.

که از تبدیل آن‌ها می‌توان مواردی چون سرعت هواپیما نسبت به زمین و سمت حرکت (مغناطیسی) هواپیما را بدست آورد.

با بهره‌گیری از «سیستم‌های نمایشگر عملیات پروازی» پیشرفته، کنترلها قادر به ایجاد ارتباط و کسب آگاهی از طرحهای پروازی الکترونیک، خواهند بود.

در مجموع لازم به یادآوری است که در مناطق مختلف همواره ابزار متفاوتی در دسترس هر کنترلر می‌باشد که می‌توان برخی از آن‌ها را به ترتیب زیر نام برد

• هشدار خطر تصادف (CA): وسیله ایست برای هشدار به کنترلر در صورت وجود احتمال برخورد در گذرگاه‌های هوائی.

• اعلام خطر کاهش ارتفاع امن (MSAW):

• سیستم اعلام خطری است که کنترلر به‌وسیله آن خلبان را در صورت کاهش ارتفاع، بیشتر از حد مجاز، آگاه می‌سازد.

• سیستم هماهنگ‌کننده (SYSCO):

• که کنترلر را قادر می‌سازد هماهنگی‌های لازم برای انتقال کنترل هواپیما از یک ناحیه (sector) به ناحیه دیگر را انجام دهد.

• اعلام خطر ورود به مناطق ممنوعه (APW):

• برای آگاهی کنترلر در صورت ورود هواپیماهای غیرمجاز به مناطق ممنوعه.

• مدیریت پروازهای ورودی و خروجی:

• برای مرتب و تنظیم کردن طرح ورود و خروج هواپیماها از یک فرودگاه.

صاعقه گیر آذرخش

برقگیر برج مراقبت پرواز:

با توجه به ارتفاع برج مراقبت نصب برقگیر بر روی آن جهت جلوگیری از اصابت مستقیم صاعقه به آن ضروری است.

جهت نصب برقگیر لازم است در بلندترین قسمت سازه برج برقگیر را نصب و با هادی مسی با سطح مقطع ۷۰ میلیمتر مربع از دو سوی برج ارت شود.

صاعقه گیر آذرخش

مقدمه:

سیستم ارتینگ در پست های برق بسیار پر اهمیت میباشد. وظیفه سیستم ارتینگ شامل موارد ذیل میباشد.

۱- ایجاد اتصال زمین برای زمین کردن نقطه خنثی ترانسفورمرها ، راکتورها  و خازن ها

۲-ایجید مسیر تخلیه برای میله های برقگیر ها، برقگیر ها و تجهیزات مشابه

۳-ایجاد ایمنی برای کار افراد با محدود کردن اختلاف پتانسیل نقاط مختلف که ممکن است در پست به وجود آید.

۴-وسیله ای برای بی برق کردن و یا تخلیه تجهیزات به منظور  عملیات تعمیرات و نگهداری

۵-ایجاد یک مسیر کم مقاومت زمین  مناسب برای حداقل کردن افزایش پتانسیل زمین نسبت به زمین دور دست

 صاعقه گیر آذرخش

برای ایجاد سیستم ایمنی ،نیاز به زمین کردن کلیه قطعات فلزی در دسترس مربوط به:

سوئیچها ،

سازه ها ،

تانک های ترانسفورماتورها،

مسیر های راهرو فلزی ،

فنس ها،

قسمت های فلزی ساختمان ها ،

فریم کلید ها ،

ثانویه ترانسفورمرهای اندازه گیری،

و غیره بوده و بنابراین در صورت تماس و یا نزدیک شدن اشخاص به این قسمت ها  و برخور هادی های برقدار با این قسمت ها شوک خطرناکی  متوجه آنها نخواهد شد.

صاعقه گیر آذرخش

این شرایط در صورتی ایجاد خواهد شد که در همه قطعات فلزی بین شخصی که میتواند با آنها تماس کامل داشته باشد.

یا  هنگامی که شخصی با سیستم ارت در تماس باشد و بتواند قطعات فلزی را لمس کند ، پتانسیل خطرناک ایجاد نشود.

این بدان معنی است که هر قطعه فلزی منحصر بفرد تجهیزات و هر ستون سازه فلزی و غیره بایستی اتصال زمین مخصوص به خود به شبکه ارتینگ داشته باشد.

 سیستم رایج زمین در پست ها بصورت شبکه ای از هادی های افقی مدفون شده در زمین میباشد.

دلیل این که سیستم ارتینگ شبکه ای بسیار مفید میباشد به دو دلیل ذیل میباشد.

۱- در سیستمی که ماکزیموم جریان زمین ممکن است  خیلی زیاد باشد، بندرت ممکن است سیستم زمینی  با مقاومتی خیلی پایین ایجاد کرد  تا افزایش ولتاژ  در آن در هنگام تماس شخص به مقدار  ایمن برسد.

در این حالت خطر را میتوان توسط   کاهش  پتانسیل موضعی یا محلی انجام داد.استفاده از شبکه ارتینگ عملی ترین روش برای این مورد میباشد. 

۲- در پست های HV و EHV هیچ گونه سیستم زمین تک الکترود برای ایجاد هدایت کافی و ظرفیت حمل جریان ارت کافی پاسخگو نمی باشد.

صاعقه گیر آذرخش

هنگامی که بایستی چندین تک الکترود به یکدیگر  ، به سازه های فلزی،فریم تجهیزات ، و به مداراتی که نقطه خنثی  آنها بایستی زمین شوند متصل شوند نتیجه امر یک شبکه ارتینگ خواهد بود.

این شبکه در صورتی که در زیر زمین دفن شود هدایت یسیار مناسب تر و سیستم ارتینگ بسیار عالی فراهم خواهد کرد.

 اولین قدم در طراحی سیستم زمین شبکه ای شامل بررسی جانمایی تجهیزات و سازه ها میباشد.

یک کابل پیوسته بایستی بایستی دور تا دور شبکه ارتینگ برای جلوگیری از تمرکز جریان و نیز تمرکز اتصالات در یک ناحیه کشیده شود. درون شبکه کابلها بایستی بصورت موازی و با فواصل یکسان قرار گیرند.

این کابل ها بایستی تا حد ممکن  در ردیف تجهیزات و سازه ها قرار گیرند تا اتصال آنها به این تجهیزات با سهولت صورت گیرد. منتظر ادامه مقاله باشید.

در صورتی که بتوان سیستم توزیع MV و LV را به طور کامل از هم تفکیک کرد تفکیک سیستم ارت این دو سیستم توصیه می شود.

در غیر اینصورت بهتر است با یکسان سازی سیستم ارت آنها ضریب اطمینان را بالا برد.

مگر این که نول سیستم جایی دور از پست باشد که در فضاهای شهری بدلیل کمبود فضا این امر مقدور نیست.

صاعقه گیر آذرخش

نکاتی مهم در سیستم ارتینگ پست برق:

در پست برق برای دو منظور حفاظت و نقطه خنثی بنابر شرایط زیر روشهای متفاوت در نظر گرفته می شود.

اگر خطوط ورودی و خروجی فشار قوی کابلی باشد و طول هر یک از خطوط قبل از پست از ۳ کیلومتر بیشتر باشد می توان برای هر دو منظور یک چاه در نظر گرفت.

در غیر اینصورت دو چاه ارت لازم است که باید فاصله بین آنها حداقل ۲۰ متر باشد و بهتر است چاه نول دورتر باشد.

در سیستم TN وصل مستقیم بدنه های هادی به الکترود زمین مستقل ، یعنی الکترودی که از N مستقل باشد ممنوع است.

مگر در مواردی که بدنه های هادی توسط RCD حفاظت شود که برای این امر باید سیستم TN-S باشد و رابطه Ra . Ia <= ۵۰ برقرار باشد.

که Ra مقاومت الکترود زمین مستقل نسبت به جرم کلی زمین و Ia جریان باقی مانده کلید است.

پارگی هادیPEN در شبکه TNC دو نوع خطر ایجاد میکند:

۱- ولتاژ بدنه های هادی ممکن است به مدتی طولانی بیش از مقدار مجاز شود و خطر برق گرفتگی به وجود آورد.

۲- به علت مواج شدن و متغیر بودن بیش از حد هادی PEN ولتاژهای بین هر فاز و هادی PEN ممکن است به شدت تغییر کند و سبب شکست عایق بندی و سوختن لوازم شود.

برای رفع این مشکل، یکی از روشها استفاده از زمین کردن بدنه تجهیزات و زمین کردن مکرر هادی PE در طول شبکه می باشد.

که اثرات پارگی سیم زمین و یا نول را کاهش داده و در بعضی مواقع شبکه را به سمت شبکه TTهدایت می نماید.

همچنین در کاهش مقاومت زمین نیز موثر خواهد بود.

سیستم TN-C :
برای هادیهای کمتر از ۱۰mm۲ و یا تجهیزات قابل حمل پذیرفته نیست.

برای استفاده از این سیستم باید همبندی موثر انجام شود و چاههای ارت با فاصله منظم همه فضاها را پر کنند.

در این سیستم عملکرد حفاظتی PEN بر عملکرد نول آن ارجحیت دارد. یعنی در داخل تابلو، باید نول را از شین ارت بگیریم.

سیستم TN-S :

مسیرهایی که مدارهای متقاطع دارند از این سیستم استفاده می شود و اگر سطح مقطع هادی کمتر از ۱۰mm۲ باشد.

سیستم TN-C-S :

عملا با توجه به شرایط موجود در ایران پرکاربردترین نوع توزیع سیستم ارت می باشد.

در این سیستم نباید TN-C پایین دست TN-S باشد.

سیستم IT :

جایی که نمی خواهیم سیستم در هر صورت قطع شود مانند اتاق عمل از این سیستم استفاده می کنیم.

این سیستم نیار به چک کردنهای متوالی و پوشش عایقی زیادی دارد.

صاعقه گیر آذرخش

مقدمه:

نگهداری میوه داخل سردخانه بالای صفر باعث افزایش عمر و کیفیت میوه می‌شود.

همچنین توزیع میوه سردخانه‌ای، خارج از فصل تولید، سود بیشتری را برای کشاورزان و باغداران حاصل می‌کند.

نگهداری میوه وسبزیجات بعنوان عاملی مهم از دیر باز مورد توجه بشر بوده است .

میوه وسبزی پس از تولید وبرداشت از مزارع وباغات باید به طریق مناسب برای زمان کمبود ،نگهداری ویا فراوری گردد،در غیر اینصورت دچار فسادوضایعات خواهد شد.

از نگهداری میوه و سبزی چندین هدف عمده برای انسان تامین می گردد اولا با نگهداری آنها می توان کمبود شان را در زمانی که امکان تولید آنها نیست مرتفع ساخت.

ثانیا با نگهداری آنها برای زمانهای خاص میتوان به تعدیل قیمتها کمک نموده به طوریکه می توان از کاهش بیش از حد قیمت در زمان برداشت جلوگیری بعمل آورد که این به نفع بخش کشاورزی وکشاورزان زحمت کش می باشد.

همچنین از افزایش بی رویه قیمت آنهادر زمان کمبود جلوگیری نمود که این مورد اخیر نیز به نفع مصرف کنندگان می باشد .

یکی از مهمترین روشهای نگهداری میوه وسبزی به منظور اهداف فوق استفاده از سردخانه های بالای صفر می باشد.

ویژگی تابلو برق سردخانه میوه:

کنترل فاز

کنترل فاز تابلو برق وظیفه چک کردن تعادل بین ولتاژ سه فاز مختلف را برعهده دارد و هنگام وجود اختلاف شدید بین فازها، مدار را قطع و لامپ سیگنال مخصوص خود را روشن می‌کند.

کنترل فشار بالا و کنترل فشار پایین

این تجهیزات روی کمپرسور قرار دارد و اگر کمپرسور مجهز به آن باشد آلارم یا لامپ سیگنال آن روی تابلو نصب می‌گردد.

کنترل pump down

این کنترل برای جلوگیری از ورود مبرد به‌‌صورت مایع به کمپرسور در مدار فرمان قرار می‌گیرد.

به‌‌طوری که هنگام بسته شدن شیر انبساط کمپرسور زمان کوتاهی را روشن می‌ماند تا گاز داخل کمپرسور و اواپراتور تخلیه شود و از کمپرسور حفاظت شود.

این مدار همچنین هنگام خرابی شیر انبساط از روشن و خاموش شدن مکرر کمپرسور جلوگیری می‌کند.

سردخانه های کوچک معمولا نیازی به این مدار فرمان ندارند و درصورتی‌که نیاز به این مدار باشد یک رله و یک تایمر به تابلو برق افزوده می‌شود.

کنتاکتور و بی متال و کلید حرارتی

تابلو برق سردخانه شامل کنتاکتورهای فراوانی است. کنتاکتورها وظیفه انتقال جریان برق به مصرف کننده به دستور مدار فرمان را دارند.

کلیدهای حرارتی یا همان کلید‌های محافظ موتور عملکردی شبیه به بی متال دارند ولی دقیق‌تر و موثرتر از بی متال عمل می‌کنند.

این کلیدها وظیفه حفاظت در مقابل دوفازی شدن و جریان بالا را دارند.

بهتر است که برای کمپرسور و فن اواپراتور و فن کندانسور کلید حرارتی و کنتاکتور جدا باشند.

همچنین ترجیح بر آن است که کنتاکتور هیتر دیفراست هم به‌‌صورت مجزا و مستقل نصب شود.

فیوز و کلید

فیوزهای به‌‌کار رفته در تابلو برق شامل فیوز مدار فرمان، فیوز مدار قدرت، فیوز روشنایی و فیوز هیتر روغن می‌شود.

در تابلوهای بزرگتر (کمپرسور ۲۰ اسب بخار و بالاتر) فیوز یا کلید کامپکت نیز نصب می‌شود. همچنین یک کلید به‌‌عنوان کلید فرمان سردخانه روی تابلو نصب می‌شود.

درصورتیکه محل تابلو برق با سردخانه فاصله داشته باشد کلید قطع از داخل نیز در داخل سردخانه نصب می‌گردد.

جهت استفاده از گرمکن روغن هم یک شاستی استارت در تابلو برق سردخانه نصب می‌شود.

ترموستات

ترموستات وظیفه اندازه گیری دما و نمایش آن را برعهده  دارد.

امروزه معمولا از ترموستات‌های دیجیتال در تابلو برق سردخانه استفاده می‌شود.

رنج دمایی قابل تنظیم در ترموستات‌ها -۵۰ تا +۱۰۰ درجه سانتیگراد است.

درصورتیکه تابلو برق با محل سردخانه فاصله داشته باشد کنترل دما از داخل سردخانه انجام می‌شود.

تایمر

تایمرهایی که در تابلو برق نصب می‌شوند شامل تایمر دیفراست، تایمر تاخیر فن اواپراتور و تایمر pump down می‌شود.

از این سه گروه تایمر گروه اول به‌‌صورت اجباری در تمام سردخانه ها نصب می‌شود.

درصورتی‌که بخواهیم جلوی ورود حرارت دیفراست به محیط سردخانه را بگیریم بایستی تایمر تاخیر فن اواپراتور را نیز به تابلو برق اضافه کنیم.

در خصوص تایمر pump down در بخش کنترل آلات توضیحاتی آورده شده است.

نشانگرها و هشدارها

آلارم‌ها و لامپ سیگنال‌های نصب شده روی تابلو برق سردخانه به‌‌شرح زیر است:

کنترل فاز

فشار بالا

فشار پایین

ترمیستور

فشار روغن

فشار گاز

اوورلود فن کندانسور

اورلود فن اواپراتور

اورلود کمپرسور