بتازگی یک اتوبوس برقی در شهر ساحلی نینگبوی چین راه‌اندازی شده که در سریعترین زمان ممکن -کمتر از ۱۰ ثانیه – شارژ می‌شود.

آغاز به کار این اتوبوس که توسط شرکت CSR در جنوب چین ساخته شده، در مسیری ۱۱ کیلومتری با ۲۴ ایستگاه توقف در اطراف شهر نینگبو برنامه‌ریزی شده است.

اگرچه هربار شارژ این اتوبوس به آن اجازه می‌دهد تا پنج کیلومتر حرکت کند، اما زمان کم شارژ مجدد به این معنی است که اتوبوس می‌تواند در بسیاری از ایستگاههای خود در طول مسیر مجددا خود را شارژ کند.

برای شارژ مجدد، لازم است دستگاهی که روی سقف اتوبوس نصب شده، به سیستم‌های شارژدهی موجود در ایستگاه متصل شود و تنها در عرض ۱۰ ثانیه که معادل زمان مورد نیاز برای سوار یا پیاده شدن مسافران است، باتری اتوبوس به طور کامل شارژ خواهد شد.

این اتوبوس همچنین چندین کارایی دیگر را نیز در سیستم‌های خود قرار داده که از جمله می‌توان به تبدیل بیش از ۸۰ درصد از انرژی حاصل از ترمزها و پیمودن سراشیبی‌ها به انرژی الکتریکی و کاهش ۳۰ تا ۵۰ درصدی برق مصرفی اتوبوس اشاره کرد.

به گزارش خبرگزاری شینهووا، سوپر خازن‌های مورد استفاده در این سیستم شارژدهی از کربن با کارایی بالا ساخته شده و گفته می‌شود که قابلیت شارژ و تخلیه شارژ آن بیش از یک میلیون بار است.

البته سوپرخازن‌ها مساله جدیدی برای اتوبوس‌ها در چین نیستند و از سال ۲۰۰۵ در شانگهای چین مورد استفاده هستند. اتوبوس‌های شانگهای اکنون با یک بار شارژ می‌توانند مسیر تقریبا ۱۱ کیلومتری خود را کامل کنند که البته هر بار شارژ آن‌ها حدود ۳۰ ثانیه زمان می‌برد. (سه برابر زمان اتوبوس‌های شهر نینگبو).

اگر برنامه آزمایشی با موفقیت انجام شود، ۱۲۰۰ اتوبوس ابرخازنی دیگر ظرف سه سال آینده در شهر نینگبو بکار گرفته خواهند شد.

فروش ویژه صاعقه گیر آذرخش

زمین کردن ژنراتورها توسط یک امپدانس خارجی امری اجتناب ناپذیر است.

که در مورد تمام ژنراتورها این امر باید صورت بگیرد.

هدف از این کار نیز کاهش تنش مکانیکی و خسارات ناشی از خطاها و کاهش ولتاژ گذرا که در حین ایجاد خطا در ماشین ایجاد شده می باشد.

روشهایی که اغلب برای زمین کردن بکار میرود عبارتند از :

• زمین کردن با امپدانس بالا

• زمین کردن با مقاومت کم

• زمین کردن توسط راکتانس

• زمین کردن توسط ترانسفورماتور زمین

زمین کردن مستقیم نقطه نوترال ژنراتور ممکن است در تنشهای بالای مکانیکی و ایجاد خطا در ژنراتور موجب ایجاد عیب و خسارات در ماشین شود.

۱- زمین کردن با امپدانس بالا:

دو گونه اتصال به زمین توسط امپدانس بالا که امروزه مورد استفاده بیشتر دارند در زیر توضیح داده شده است.

۱-۱ زمین کردن با مقاومت بالا :

در این روش ترانسفورماتور توزیع بین نقطه نوترال ژنراتور و زمین متصل شده است که مقاومت در ثانویه ترانسفورماتور قرار دارد.

میزان ولتاژ اولیه ترانسفورماتور معمولا مساوی یا بزرگتر از میزان ولتاژ خط به نوترال ژنراتور در نظر گرفته می شود.

در حالیکه ولتاژ سیم پیچی ثانویه ۱۲۰v یا ۲۴۰v می باشد.

مقاومت ثانویه برحسب  خطاهای تک فاز با زمین در ژنراتور انتخاب می شود.

قدرت محاسبه شده در مقاومت مساوی یا بزرگتر از سه برابر خاصیت خازنی بر حسب KVA ژنراتور نسبت به زمین و همینطور برای سایر تجهیزاتی که به ترمینالهای ماشین ممکن است متصل شونددر نظر گرفته می شود.

با این مقدار مقاومت اضافه ولتاژ گذرا در طول خطا در میزان و حد مناسبی قرار می گیرد.

این ساختار به عنوان زمین کردن با مقاومت بالا شناخته می شود.

برا ی خطاهای تک فاز با زمین در ترمینالهای ماشین جریان خطای اولیه در محدوده ای بین A3 تا A25  قرار می گیرد.

در صورت امکان برای محدود کردن جریان خطاهای زمین می توان از فیوزهایی در اولیه ترانفسورماتورهای ولتاژ که بصورت ستاره – ستاره و نقطه نوتروان زمین شده هستند استفاده کرد.

البته باید توجه داشت که این ترانسفورماتورهای توزیع با فیوزهای داخلی یا کلیدهای قدرت نباید بکار روند.

در برخی موارد ترانسفورماتورهای توزیع حذف شده و به جای آن یک مقاومت با مقدار بالا بین زمین و نقطه نوترال ژنراتور متصل می شود.

مقدار مقاومت به نحوی انتخاب می شود که جریان تولیدی در خطای زمین در محدوده ۳-۲۵A قرار گیرد.

وقتی این روش در اروپا بکار می رود، اندازه فیزیکی مقاومت سطح عایقی مقاومت و قیمت مقاومت باعث استفاده از این روش می شود.

۲-۱ زمین کردن نقطه صفر توسط راکتور اندوکتیو تنظیم شده در خطاهای زمین :

در این روش زمین کردن ، نوع ترانسفورماتور توزیع همانند روش قبل انتخاب شده و در ثانویه آن به جای مقاومت از خازن تنظیم پذیر استفاده می شود.

خاصیت اهمی خازن به این صورت تعیین می شود که وقتی که خازن به اولیه ترانفسورماتور انتقال داده می شود.

راکتانس آن مساوی با۰/۳۳راکتانس خازنی ژنراتور و تمام ابزار متصل به ترمینال ژنراتور و همینطور سیم پیچهای با اتصال مثلث ترانسفورماتور قدرت در نظرگرفته می شود.

این نحوه زمین کردن جریان خطاهای تک فاز با زمین را به اندازه ۱^A و یا  کمتر  می رساند.

و واضح است که این جریان ناچیز نمی تواند قوس تولید کند و یا باعث خراب شدن آهن استانور شود.

این نوع زمین کردن در تمام سیستمها با اتصال unit  می تواند مورد استفاده قرارگیرد.

پس این روش قابلیت اطمینان بالاتری از روش قبل دارد.

برای مثال مقدار امپدانس خطای محاسبه شده یک واحد اتمی ۹۷۵^MVA  که به این صورت زمین شده است برابر ۳۵۷۴۰۰۰ اهم می باشد.

و جریان خطای استاتور برای واحد اتمی ۹۷۵^MVA برابر ۰٫۴۵A است.

برای همین واحد که با روش قبل  زمین شده است مقدار ماکزیمم امپدانس برابر۶۶۹۰۰ اهم است.

۲- زمین کردن با مقاومت کم :

در این روش مقاومت مستقیما بین نقطه نوترال ژنراتور و زمین متصل می شود.

در کل مقاومت زمین برای محدود کردن جریان خطاهای تک فاز با زمین بر روی ترمینالهای ژنراتور در محدوده  زیر ۲۰۰A تا ۱۵۰۰٪ جریان بار کامل انتخاب می شود.

این روش زمین کردن معمولا در جاهایی که دو ژنراتور به صورت موازی به باس وصل هستند و هر دو دارای یک ترانسفورماتور هستند استفاده می شود.

و یا در جاهایی کاربرد دارد که ژنراتور مستقیما به سیستم توزیعی که با امپدانس کم زمین شده متصل است.

۳- زمین کردن توسط راکتانس :

در این روش از یک راکتانس اندوکتیو بین نقطه نوترال ژنراتور و زمین استفاده می شود.

این روش زمین کردن باعث می شود که جریان خطاهای تک فاز با زمین در حدود ۲۵٪ تا ۱۰۰٪ جریان خطاهای سه فاز قرار بگیرد.

این روش زمین کردن معمولا جاهایی استفاده می شود که ژنراتور مستقیما به سیستم توزیع که مستقیما زمین شده است متصل باشد.

۴- زمین کردن توسط ترانسفورماتور زمین

در این روش از یک ترانسفورماتور زمین که به ترمینالهای ماشین و یا شین ژنراتور متصل است استفاده می شود.

در این روش ممکن است از یک ترانس با اتصال زیگ زاگ و یا یک ترانسفورمر زمین با اتصال ستاره – ثلث  استفاده شود.

و یا از یک ترانسفمورماتوزمین با اتصال ستاره – مثلث باز با یک مقاومت متصل در گوشه مثلث باز استفاده شود.

وقتی که ترانسفورمر زیگ زاگ و یا ستاره – مثلث  بکار می رود.

امپدانس موثر زمین بصورتی انتخاب میشود که جریان کافی برای رله های زمین را فراهم کند.

نوع سوم این اتصال در واقع همان زمین کردن توسط راکتانس بالا می باشد.

و مقدار مقاومت نیز باید به همان صورت که مقدار مقاومت ثانویه ترانسفورماتورهای توزیع انتخاب می شود تعیین گردد.

این نحوه زمین کردن جریان خطای تکفاز با زمین را در حدود۳-۲۵ آمپر اولیه محدود می کند.

برای ژنراتورهایی که نقطه نوترالشان توسط یک راکتور زمین شده و مستقیما به سیستم توزیع متصل شده اند می توان:

از ترانسفورمرهای زمین،

با اتصال زیگ زاگ،

یا ستاره – مثلث،

به عنوان یک منبع متناوب زمینی استفاده کرد.

از این روش در ژنراتورهای با اتصال ستاره زمین نشده و یا مثلث استفاده می شود.

ترانسفورماتورهایی که دارای اتصال ستاره –مثلث  باز با یک مقاومت در گوشه  مثلث باز  هستند می توانند در حفاظت خطاهای زمین ژنراتورهایی که دارای اتصال ستاره زمین نشده و یا مثلث باز هستند استفاده شوند.

مقادیر وردی سیستم شامل موارد زیر می باشد :
۱- نوع ساختمان (مسکونی، تجاری،‌بیمارستانی، مدرسه و غیره)
۲- تعداد کل طبقات
۳- تعداد طبقات جمعیت دار
۴- اگر واحد غبر مسکونی است تعداد اتاقها در هر واحد و تعداد واحدهای هر طبقه و در غیر اینصورت مساحت مفید هر طبقه
۵- جمعیت هر طبقه
۶- کل تراول (‌طول مسیر حرکت آسانسور)
۷- ارتفاع طبقت
۸- در صورت خاص بودن ساختمان (مهد کودک، خانه سالمندان، معلولین و …)
تصویر زیر شماتیک کلی روند آنالیز طراحی آسانسور را نشان می دهد :

پس از کسب اطلاعات بالا پردازش های زیر می بایست بر روی آنها و یا جداگانه انجام پذیرد :

۱- تعیین جمعیت کل
۲- تعیین جمعیت در زمان ترافیک
۳- زمان انتظار برای دریافت سرویس (Interval)
۴- زمان یک سفر کامل Round Trip Time

پارامترهای مهم مؤثر در محاسبه زمان یک سفر کامل:
– زمانهای پیاده و سوار شدن
– زمانهای پرش
خر وجی های زیر پس از پردازش :
تعداد آسانسور
سرعت آسانسور
ظرفیت آسانسور
نوع کنترل:
– گروهی و تعداد آن
– مجزا

پس از آنالیز های بالا طراحی آسانسور در سه مرحله زیر انجام می پذیرد :(استاندارد مورد نظر در طراحی: EN81 می باشد) پس  از آنالیز ترافیک و بررسی محدودیتهای ابعادی که بر اساس فرم صفحه بعد اطلاعات اولیه آن از طریق بازدید از محل و یا نقشه های ابعادی و مشاوره با کارفرما صورت می گیرد. امر طراحی آسانسور صورت می گیرد.
فاز اول – بررسی و تعیین آبعاد و اندازه ها
فاز دوم – بررسی و تعیین مشخصات فنی قطعات
فاز سوم – تهیه نقشه های اجرایی جهت عملیات نصب و راه اندازی

——————————————————
فاز اول طراحی: طراحی ابعاد و اندازه ها
پس از انتخاب آسانسور مناسب از نظر تعداد، سرعت و ظرفیت که با بررسی محاسبات ترافیکی و محدودیتهای ابعادی صورت پذیرفت، بر اساس جداول ابعاد و اندازه های مطابق مقررات EN81 و توصیه های ISO که در صفحات بعد آمده است. سعی میشود مناسبترین ابعاد و اندازه ها انتخاب گردد.
شایان ذکر است ابعاد و اندازه های ارائه شده صرفا” برای آسانسورهای معمولی و استاندارد می باشد. در شرایط خاص و آسانسورهای گرد، آسانسورهای پاناروما(شیشه ای) و یا آسانسورهای صنعتی، ابعاد و اندازه ها بر اساس شرایط موجود تعیین می گردد اما همواره سعی می شود مقررات EN81 برای میزان فضای هر مسافر (مساحتها) رعایت گردد.
خروجی های فاز اول طراحی عبارتند از:
تعیین ابعاد چاهک (عرض – عمق – ته چاه Pit – اورهد – طول مسیر)
تعیین ابعاد موتورخانه و محل آن (طول – عرض – ارتفاع – بالا یا پایین)
تعیین ابعاد کابین (یک طرف درب – دو طرف درب)
تعیین نوع دربها و سمت بازشو (چدنی – سربی – در ابعاد مختلف)
نوع وزنه تعادل و ابعاد آن (چدنی – سربی – در ابعاد مختلف)
موقعیت وزنه تعادل (پشت کابین – بغل کابین) فاز دوم طراحی: تعیین مشخصات فنی قطعات :
پس از انتخاب ابعاد و اندازه ها، فاز دوم طراحی که در واقع مشخص نمودن دقیق پارامتر های فنی قطعات می باشد شروع می شود. ابعاد و اندازه های طراحی شده برای چاهک، کابین و درب ها پارامتر های بسیار مهمی هستند که در انتخاب مشخصات فنی قطعات مؤثر می باشد. لذا عوامل اصلی مهم، در انتخاب قطعات و مشخصات فنی آنها عبارتند از:
عوامل موثر در انتخاب تجهیزات
۱- نوع استادارد EN81
۲- سرعت آسانسور
۳- ظرفیت آسانسور
۴- طول مسیر حرکت (تراول) آسانسور
۵- ابعاد و اندازه ها (چاهک، موتورخانه، کابین، درب)
۶- نوع کاربری آسانسور
۷- محیط کاربری آسانسور
۸- اتخاب نوع و کیفیت حرکت آسانسور فاز سوم طراحی: تهیه نقشه های اجرایی جهت عملیات نصب و راه اندازی :
پس از طراحی ابعادی و تعیین مشخصات فنی قطعات و تجهیزات، نقشه های اجرایی جهت آماده سازی چاه و همچنین نحوه قرارگیری و نصب تجهیزات و نقشه های مدار های کنترل تهیه می گردد.
در این مرحله از طراحی پارامتر های زیر مشخص می شود.
۱- نحوه اسکلت فلزی و آهن کشی جهت چاهک های آجری (محل نصب براکت های ریل)
۲- نحوه پلیت گذاری برای چاهک های بتنی (محل نصب براکت های ریل)
۳- نحوه قرارگیری تجهیزات آسانسور برای عملیات نصب
۴- مشخص نمودن محل سوراخهای سکوی موتورخانه
۵- نحوه بتن ریزی کف چاهک و محل قرار گرفتن بافرها
۶- نحوه آماده سازی محل های نصب درها
۷- محابه نیرو های وارده به سازه اصلی چاه
۸- مشخص نمودن نقشه اجرایی موتورخانه (قلاب سقف – هواکش موتورخانه و چاهک – درب ورودی – محل تابلوی ۳ فاز)
۹- تهیه نقشه های کنترل فرمان و نحوه سیم کشی چاهک و موتورخانه
۱۰- ارائه دستورالهمل های کابل کشی و آماده سازی تابلو ۳ فاز جهت کارفرما
۱۱- انجام بازرسی های فنی نهایی و تحویل تجهیزات به کارفرما

کمپانی فیلیپس نسل جدید سیستم نورپردازی هوشمند خود را در نمایشگاه معرفی کرد.

این سیستم که Philips Hue Lightstrip Plus نام دارد ، طیف وسیعی از نورهای رنگی یا به عبارتی نواری از نورهای LED می باشد که شما می توانید به صورت هوشمند و از طریق نصب برنامه Hue بر روی موبایل خود نور آن را تغییر دهید. 

فیلیپس نسل اول این سیستم هوشمند را در سال ۲۰۱۲ معرفی کرد.

اما این محصول در ابتدای ورود خود به بازار با مشکلاتی همراه بود.

یکی از این مشکلات طول کوتاه این محصول بود که باعث می شد نورپردازی کل منزل هزینه سنگینی به دنبال داشته باشد، مشکل دوم هم آن بود که این شرکت هلندی نور سفید را برای محصول خود در نظر نگرفته بود.

با این حال در نسل جدید این سیستم نورپردازی هوشمند که شرکت فیلیپس در نمایشگاه IFA امسال معرفی کرد، معایب سری گذشته برطرف گردیده است.

در سری جدید این نوار پرنور تر شده است به طوری که اگر در مکان مناسب قرار گیرد می تواند نور اتاق را تامین کند.

به علاوه قابلیت انعطاف آن هم افزایش یافته است و نور سفید هم به طیف رنگ های آن اضافه شده است .

همچنین مصرف کننده قادر است چندین نوار را به هم متصل نموده و طول آن را به حداکثر ده متر افزایش دهد والبته هر جا که لازم می بیند طول آن را کاهش دهد.

این محصول را می توان در جاهایی که به نور پردازی خاصی نیاز دارند نظیر اطراف کابینت آشپزخانه استفاده نمود.

بر اساس گزارش شرکت فیلیپس این محصول در ماه اکتبر در کشور آمریکای شمالی راهی بازار می شود.

قیمت دو متر اولیه این محصول ۸۹.۹۵ دلار اعلام شده که البته به ازای هر متر اضافه لازم است ۲۹.۹۵ دلار دیگر پرداخت شود.

روتور

به گزارش  روتور یک توربین از پره ها ،توپی و اجزای داخل آن تشکیل شده است.

روتور از طریق توپی خود به محور سرعت پایین متصل است وانرژی دورانی خود را به محور سرعت پایین منتقل میکند.

روتورها بر دو نوع با محور افقی (HAWT)و با محور عمودی (VAWT)ساخته می شوند.

پره های آن را می توان از فایبر گلاس تقویت شده با پلی استر و یا چوب چند لایه و یا فولاد ساخت.

پره های ساخته شده با فایبر گلاس تقویت شده سبک می باشند و تنش کمتری بر یاتاقانها و توپی وارد می کنند .

پره های ساخته شده با چوب چند لایه دارای مقاومت بسیار مطلوب در برابر خستگی می باشند و پره های فولادی به خاطر تکنولوژی ساده ساخت ، استحکام بالا و هزینه ساخت کم مورد استفاده قرار می گیرند .

قطر پره های توربین ها می توانند از چند متر تا حدود چند ده متر ساخته شود.

توان قابل تولید در یک توربین بادی متناسب با سطح دایره شکلی است که از چرخش پره های روتور به حول محور روتور حاصل می شود.

به این دلیل با توجه به شرایط محیط و باد در هر منطقه ومیزان توان مورد نیاز ،پره های توربین روتور در اندازه های مختلف ساخته می شوند و پره های تا قطر روتور ۸۵ متر برای تولید توان ۲۵۰۰ کیلو وات به صورت عملی طراحی و تولید شده است .

قیمت صاعقه گیر اکتیو آذرخش

ژنراتور

ژنراتورهای مورد استفاده در توربین های بادی معمولاً از نوع ژنراتورهای القایی (آسنکرون )می باشد که اغلب دارای ۴ یا ۶ قطب می باشند ولی در برخی موارد از ژنراتورهای سنکرون نیز استفاده می شود .

ژنراتورهای القایی در حوزه کاری خود می توانند به صورت موتور القایی به شبکه متصل شوند و توربین را به چرخش درآورند و به حوالی سرعت سنکرون برسانند .

ساختمان ساده و ارزان بودن و رنج وسیع آنها از چند وات تا چندین مگاوات باعث شده این ژنراتورها در بیشتر توربین های بادی مورد استفاده قرار گیرند.

نقص عمده این ژنراتورها اخذ توان را اکتیو از شبکه می باشد که باعث پایین آمدن ظرفیت موجود در خطوط انتقال نیرو می شود و برای حل این مشکل باید از واحد های جبران ساز راکتیو در محل نیروگاه برای تأمین توان راکتیو مورد نیاز ژنراتور القایی استفاده کرد که باعث افزایش هزینه احداث نیروگاه می شود ولی این هزینه در مقایسه با استفاده از ژنراتورهای سکرون گران قیمت که نیاز به نصب خازن ندارند ، بسیار کمتر می باشد .

اجزای اصلی تشکیل دهنده نیروگاه بادی محور افقی

۱٫ پره ها (blades): بیشتر توربین ها بین ۲ یا ۳ پره دارند باد به پره ها برخورد می کند و باعث چرخش آنها می شود .

۲٫ ترمز(brake): با استفاده از سیستم ترمز دیسکی هیدرولیکی می توان توربین را در مواقع عادی حتی اضطراری متوقف کرد .کلاً برای توقف و ترمز واحدها دو روش وجود دارد:

الف)در نوک پره ها پره ای دیگر موجود است (پره آیرودینامیکی)که از نوک پره اصلی فاصله دارد و تغییر حالت آن موجب توقف پره های اصلی می گردد (ترمز دینامیکی)

ب)پیچ کنترل : در این سیستم تمام پره تغییر وضعیت می دهد و نسبت به روش قبلی مدرن تر اس.برای بهره برداری کامل پره طوری قرار می گیرد که بیشترین سطح تماس را باد داشته باشد و همچنین در مواقعی که طوفان است و یا به خاطر سرویس نباید واحد به کار خود ادامه دهد پره ها طوری قرار می گیرند که کمترین سطح تماس را باد داشته باشند .

۳٫ بخش کنترل (controller):

بخش کنترل ،توربین را هنگامی که سرعت باد بین ۴ تا ۲۵ متر بر ثانیه است بکار می اندازد و هنگامی که سرعت باد به بالاتر از ۲۵ متر بر ثانیه می رسد آنها را متوقف می کند توربین ها نمی توانند در سرعتهای بیشتر از ۲۵ متر بر ثانیه به کار خود ادامه دهند در سرعت بالای ۳۰ متر بر ثانیه سقوط برج ها نیز وجود دارد.

۴٫ جعبه دنده – گیربکس (gearbox)

گیربکس توربین های بادی می توانند سرعت کم چرخش محور پره ها را با ضریب تبدیل مثبت به سرعت بالا در ژنراتور استفاده می شود ،تبدیل کند.

عموماً توربین های بادی از لحاظ دور به سه دسته تقسیم می شوند :

· دور ثابت

· دور متغیر

· دور دوره

 توربین های بعضی از نیروگاهها از نوع دور ثابت هستند .در این گونه نیروگاهها گیربکس طوری طراحی گردیده است که ورودی آن متغیر ولی خروجی آن ثابت باشد .

چرخ دنده ها به شفت سرعت پایین متصل هستند و آنها از طرف دیگر همانطور که در شکل ۳-۱۷ مشخص شده به شفت با سرعت بالا متصل می باشند و افزایش سرعت چرخش از ۳۰ rpm تا ۶۰ rpm به سرعتی حدود ۱۲۰۰ rpm تا ۱۵۰۰rpm را ایجاد می کنند.

این افزایش سرعت برای تولید برق توسط ژنراتور الزامی است .

هزینه ساخت گیربکس ها بالاست در ضمن گیربکس ها بسیار سنگین هستند .

مهندسان در حال انجام تحقیقات گسترده می باشند تا درایوهای مستقیمی کشف نماید و ژنراتورها را با سرعت کمتری به چرخش درآورند تا نیازی به گیربکس نداشته باشند .

قیمت صاعقه گیر اکتیو آذرخش

۵٫ ژنراتور

توربین بادی

۱٫ توربین های بادی با محور چرخش افقی

محور اصلی این توربین ها در راستای وزش باد و موازی با سطح زمین می باشد و از لحاظ تعداد پره ها این توربین ها می توانند دو پره ای و سه پره ای و یا چند پره ای باشند که از هر کدام در شرایط خاص با توجه به میزان وزش باد استفاده می شود ولی قاعده کلی استفاده از آنها بدین صورت است که هر چه سرعت باد بیشتر باشد تعداد پره های کمتری مورد نیاز می باشد.

افزایش تعداد پره ها باعث سنگین شدن توربین می شود و بدین علت بیشتر از توربین های دو پره ای و سه پره ای استفاده می شود.

توربین های با محور افقی با استفاده از سیستم گرداننده تعبیه شده در آنها می توانند زاویه محور توربین نسبت به راستای وزش باد را طوری تغییر دهند که همیشه راستای وزش باد بر محور توربین عمود باشد و انرژی بیشتری را بتوان از باد دریافت و به الکتریسیته تبدیل کرد .

از دیگر مزایای توربین های باد با محور چرخش افقی می توان به راندمان بالای آنها ،قابلیت تولید انرژی الکتریکی در سرعت های پایین اشاره کرد و از معایب آنها می توان به هزینه بالا و پیچیدگی ساخت این توربین ها و نیز ضرورت نصب ژنراتور در بالای سطح زمین اشاره کرد که باعث ایجاد مشکلات در تعمیرات ژنراتور می شود.

توربین های بادی با محور افقی از نظر جهت برخورد با باد به دو نوع توربین های با محور افقی رو به باد و توربین با محور افقی پشت به بد تقسیم می شوند.

در توربین های رو به باد سطح دایره ای شکل حاصل از چرخش پره ها اولین قسمتی از توربین است که باد به آن برخورد می کند.

برای بدست آوردن بیشترین میزان انرژی بادی همواره باید محور توربین بر راستای وزش باد عمود باشد و این امر با کمک نصب بادنما و سیستم گرداننده انجام می شود.

تقریباً اغلب توربین های با محور افقی از نوع رو به باد با غابلیت حرکت در راستای وزش باد هستند ودر توربین های با محور افقی از نوع پشت به باد،ابتدا برج توربین با باد برخورد می کند و در نتیجه قسمتی از انرژی باد به موجب سایه اندازی بر روی دایره چرخش پره ها تلف خواهد شد و در این نوع سیستم ها نیاز به وجود بادنما و سیستم انحراف نمی باشد .

۲٫ توربین های بادی با محور چرخشی عمودی

محور اصلی توربین های با محور چرخش عمودی به صورت عمود بر راستای وزش باد می باشد و بنابراین نیازی به سیستم انحراف محور توربین وجود ندارد.

این توربین ها دارای ساختمان ساده تری نسبت به توربین های با محور افقی هستند و شامل قطعاتی با شکل های گوناگون مانند میله های عمودی که عمود بر راستای باد قرار می گیرند و میله های دیگر که در راستای باد قرار می گیرند ،می شوند که شکل خاص این نوع توربین ها باعث جمع شدن باد در توربین ها و چرخش محور توربین می شود.

توربین های با محور عمودی اغلب دو پره می باشند و در انواع مختلف ساخته می شوند که متداول ترین آنها توربین های نوع داریوس ، اوانس و سانیوس می باشد.

توربین های با محور عمودی با هزینه پایین تر از توربین های با محور افقی ساخته می شوند و دارای ساختار فیزیکی و آیرو دینامیکی ساده تری هستند.

و از دیگر مزایای این توربین ها این است که ژنراتور این توربین ها بر روی زمین نصب می شود که باعث سادگی در تعمیرات و سرویس توربین می شود و نیز وزن این توربین های سبک و قیمت برج آن ارزانتر از توربین های با محور افقی است.

عیب این توربینها پایین بودن راندمان کاری آنها است.

فروش ویژه صاعقه گیر آذرخش

سیستم ارتینگ عبارت است ، از هنر ایجاد اتصال الکتریکی مناسب به جرم کلی زمین به طوری کـه زمیـن بـه عنـوان مرجع صفر پتانسیل و بـرای انتقال جـریـان های خطـا در سیستم هـای الکتریکی مختلف ( تغذیه ، سیگنال ، صاعقه و . . . ) مورد استفـاده قـرار می گیرد.

اجرای سیستم زمین جهت دستیابی به اهداف زیر ضروری است :

عملکرد صحیح تجهیزات حفاظتی ( ارسترهـا ، صاعقه  گیـرهـا ، کلیدهای خودکار و . . . )

کاهش ولتاژ گـام و تماس

در مواقع بروز اختلاف پتانسیل های خطرناک مهار شوک هـای ولـتـاژ نـاشی از القـائـات الکتـرو مغناطیسی

و تخلیه الکتریسته ساکـن

طبـق استـانداردهـای محلی و بین المللی ( VDE – BS – IEC – NFC – NFPA – IEEE ) به منظور حفاظت جان انسان ها و کاربـرد مناسب سیستم های الکتریکی ، الکترونیکی ، اجرای سیستم هم پتانسیل و ایجاد شبکه زمین گسترده واحد ، در یک سایت و اتصال تمـامی اجـزای فلـزی منصوب ( بدنه ژنـراتـور ، تـرانسفورمـاتـورهـا ، سینی کـابـل هـا ، لـولـه های داکت های فلزی ، استراکچر ساختمان هـا و . . . ) به آن ضـروری است.

در ایـن صورت ابعـاد و پیکره بندی شبکه زمین در کنار دستیابی به مقدار خاصی برای مقـاومت الـکـتـرود زمیـن بسیـار مهم می بـاشد.

هر چنـد که به طـور کلی کـاهش مقدار مقـاومت و امپـدانس سیستم زمین جهت محدود نمودن سطح ولتـاژ الکتـرود زمیـن در زمان تخلیه جریـان هـای خطـا و عملکرد به موقع عناصر حفاظتی بسیار مطلوب است.

در ایـن راستا به منظور کاهش مقدار امپدانس سیستم زمین تـا حد امکان و با در نظر گرفتن این نکته که مقاومت سیستم زمین در واقع مجموع مقاومت هادی های ارتباطی اتصالـات و الکتـرود ارت در تماس بـا خاک می بـاشد ، لـازم است در کنار انتخاب نوع ، جنس و ابعـاد مناسب برای الکترود زمین ، اقداماتی نیز در جهت اصلاح و بهبود شرایط خاک منطقه انجـام گیـرد.

آزمایشگـاه های معتبر ارتینگ برای انتخاب بهترین و به صرفه ترین سیستم ارتینگ بـا بـررسی نـوع خـاک منطقه منـاسـب تـریـن روش هـای اجـرا سیستم ارتـیـنـگ را ارائه می دهد.

۱٫   روش هم بندی :

هم بـنـدی در میـلـگـردهـای ساختمان بـا ایـجـاد شبکه ای از یک هـادی در فونداسیون و همه طبقات ساختمان انجام می شود.

این شبکه تمام بخش های زیر را در بر می گیرد :

الف  )  تمامی شناژهای ارتباطی فونداسیون
ب  )  تمامی شنـاژها در همه سقف ها
ج  )  کلیه راه پله ها
د  )  تعدادی از ستـون هـای همه طبـقـات

اتـصـال الـکـتـریـکـی مطمئـن بـیـن قطعات مـیـلـگـرد هم بـنـدی بـه وسیله جوش کـاری ( با استفاده از ترانس جوش معمولی ) به وجود می آید.

طول جوش نسبت به نوع شناژ و مطابق با جدول ذیل می باشد.

شبکه هم بند شده بـایستی حد اقـل از سه نقطه به شینه اتصال زمین ساختمان وصل شود.

در ساختمان هـای بـزرگ که دارای درز ژوئن می بـاشند ، ایـن شبکه در محدوده درز ، حداقل از سه نقطه به شینه اصلی ، در محدوده همان درز ژوئن متصل می گردد.

تیم نظـارت شرکت های مشاور بـا همکـاری کارشناسان فنی ایـن شرکت بـرای اجرای صحیح و مطابق با استاندارد ، کار نظارت بر اجرای سیستم هم بندی را از ابتدای مراحل اولیه فونداسیون تـا پـایـان اجـرای سیستم ارت بـر عهده دارد.

و در صورت لزوم گواهینامه تایید از طرف این شرکت صادر می گردد.

۲٫   اجرای سیستم ارت عمیق :

در این روش که یک روش معمول می باشد از چاه برای اجرای ارت استفاده می شود.

الف  )  انتخاب محل چاه ارت :

چاه ارت را بـاید در جاهایی که پایین ‌ترین سطح را داشته و احتمال دسترسی به رطـوبـت حـتـی ‌الـامکـان در عمق کمتری وجود دارد و یـا در نـقـاطـی کـه بیشتر در معرض رطوبت و آب قرار دارند ، مـانـنـد زمین هـای چمن ، بـاغچه‌ هـا و فضاهـای سبز حفر نمود.

ب  )  عمق چاه :

ابـعـاد سیستم چـاه ارت بستگی به مقاومت ویـژه خاکی دارد که چـاه ارت در آنجـا ایجـاد می گردد.

ایـن مقاومت ممکن است بسته به جنس خاک ( گل‌ ، شن و … ) تا حد نسبتاً زیادی تغییر کند.

بـا توجه به مقاومت مخصوص زمین ، عمق چـاه از حداقل ۴ متر تا ۸ متر و قطرآن حدوداٌ ۸۰ سانتی متر می تواند بـاشد.

در زمین هـایـی کـه بـا توجه بـه نـوع خاک دارای مقاومت مخصوص کمتری هستند مـانـنـد خاک هـای کشاورزی و رسی عمق مورد نـیـاز بـرای حفـاری کمتر میباشد.

و در زمیـن هـای شنی و سنگلـاخی کـه دارای مقاومت مخصوص بالـاتری هستند نیاز به حفر چاه بـا عمق بیشتر می باشد.

برای اندازه گیری مقاومت مخصوص خاک از دستگاه های خاص استفاده می گردد.

در صورتـی کـه تـا عمق ۴ متـر بـه رطوبت نـرسیده و احتمال آن باشد که در عمق بیشتر از ۶ متـر بـه رطوبت نخواهیم رسیـد نیازی نیست چـاه را بیشتر از ۶ متـر حـفـر کنیم.

بـه طور کـلـی عمق ۶ مـتـر و قـطـر حدود ۸۰ سانتی متر برای حفر چاه پیشنهـاد می گـردد.

مقـاومت ویـژه را می تـوان از طریـق جدول زیـر و یـا بـا استفاده از اهم متر ارت ندازه گیری کرد.

بـرخی از تجهیزاتی که در سیستم ارت عمقی توسط  این شرکت مورد استفاده قرار می گیرد بـه شرح ذیل می بـاشد :

الکترود از نوع صفحه مسی :

صـفـحـه مـسـی به ابـعـاد ۰٫۵ * ۴۰ * ۴۰ سـانـتـی مـتـر بـرای مـنـاطـق شمالی کـشـور

و ۰٫۵ * ۵۰ * ۵۰ سانتی مـتـر برای منـاطق نیمه خشک همانـنـد تـهـران

و ۰٫۵ * ۷۰ * ۷۰ سانتی مـتـر بـرای منـاطـق کویـری استفاده شده و محصول کـارخـانـه مس شهید بـاهنـر می بـاشد.

از صفحه مسی بـا ضخـامت ۳ و یـا ۴ میلی متر نـیـز ، می توان استفاده نمود.

هادی ارتباطی :

بـا توجه به نـوع سیستم ارت و نـوع تجهیزات به کـار رفته شده و متناسب با نوع خاک ، نوع و اندازه هادی ارتباطی ، تعیین می گردد.

به عنوان مثال : سیم مسی ، نمره ۵۰ متر

اتصال سیم به صفحه مسی :

اتصال سیم بـه صفحه مسی بسیار مهم می باشد.

و هرگز و در هیچ شرایطی نباید ایـن اتصال تنها بـا استفاده از بست ، دوختن سیم به صفحه و یـا دیگـر موارد مشابه برقرار گردد.

بلکه حتماً می بایست ، سیم به صفحه جوش داده شود.

و جهت استحکام بیشتر با استفاده از ۲ عدد بست ، سیم به صفحه بسته و محکم گردد.

جهت جوش دادن قطعات مسی به یکدیگر از جوش بـرنـج و یـا نقره استفـاده شود.

و یـا در صورت عـدم دسترسی بـه ایـن نـوع جوش ، از جوش ( Cadweld ) استفـاده گـردد.

۳٫   اجرای سیستم ارت سطحی :

در ایـن روش سیستم ارت در سطح زمـیـن ( بـرای مناطقی کـه امکان حـفـاری عمیق در آن ها وجود ندارد ) و یا در عمق حدود ۸۰ سانتی متر اجرا می گـردد.

شرایطی که در آن از سیستم ارت سطحی استفاده می شود :

ـ فضای لازم و امکان حفاری در اطراف سایت وجود داشته بـاشد.

ـ ارتفاع از سطح دریا پائین باشد ، همانند شهر های شمالی و جنوبی کشور.

ـ پستی و بلندی محوطه سایت کـم بـاشـد.

ـ فاصله بـیـن دکـل و سـایـت زیـاد بـاشـد.

اجرای ارت به روش سطحی :

هفت روش برای اجرای ارت به روش سطحی وجود دارد کـه عبارتند از :

ROD   -۱
RING   – ۲
۳ –   پنجه ای ( شعاعی )
۴ –   مختلط
۵ –   حلزونی
۶ –   الکتروشیمیایی
۷ –   شبکه ای

اجرای ارت به روش ROD کوبی :

مصالح مورد نیاز :

مصالح مورد نیاز همانند روش عمقی می باشد ، بـا این تفاوت که به جای صفحه مسی از میـلـه هـای مـغـز فـولـادی ۱/۵ متری ، بـا قطر ۱۴ میلی متر و بـا روکش مس اسـتـفـاده می نمائـیـم.

روش اجرا :

کـانـالـی بـه عمق ۸۰ سانتی متر ، عرض ۴۵ سانتی متر و طـول X حفـر می نمائیم.

طـول کـانـال را با روش اندازه گیری مقاومت مخصوص خاک و انجـام محاسبات لـازم می توان تعیین نمود.

سایر روش ها :

روش های دیگر در مناطق کوهستانی و سنگلاخی و مکان های خاص کاربرد دارد ، که بنا به مورد ، با بازدید از محل و اندازه گیری های لازم ، طرح مناسب تهیه می گردد.

اجرای ارت در ارتفاعات :
ارتـفـاعـات کشور را بـا توجه بـه نوع زمین و خـاک می توان به سه دسته تقسیم نمود :
ـ ارتفاعات خاکی که امکان حفاری و کوبیدن میله مغز فولادی در آن ها وجود دارد.
ـ ارتفاعات سنگلاخی که امکـان حفاری عمیق در آن هـا وجود ندارد ، ولی می توان شـیـار ایـجـاد نمود.
ـ ارتفاعات صخـره ای.

در حالت اول :
به یکی از روش های حفر چاه یا کوبیدن ROD می توان سیستم ارت را اجرا نمود.

در حالت دوم :
شیارهـایی به صورت ستاره و پنجه ای ایجـاد نموده و تسمه مسی را در داخل شیار هـا خوابانده و برای کـاهش مقاومت روی تسمه را بـا مخلوط خاک و مواد کاهنده مقاومت خاک می پوشانـیـم.

نکته : کلیه اتصالـات در زیـر خاک می بایست به یکدیگر جوش داده شوند.

روش اول :

در زمین های صخره ای که امکان حفاری وجود ندارد ، با مصالح ساختمانی کانال ساخته ، تسمه مسی را در کف کـانـال خوابانده ، و کـانـال را بـا مواد کـاهـنـده مقـاومت خـاک پـر می نمائیم.

طول کـانـال و یـا کـانـال ها می بایست به اندازه ای باشد که مقاومت اندازه گیری شده ، زیـر ۳ اهم گـردد.

بـرای گرفتن نتیجه مطلوب ، بایستی داخل کـانـال بـه صورت مصنوعی دائماً مرطوب نگه داشته شود.

روش دوم :

ایـن روش شبکه ای است ؛ بدین صورت که ابـتـدا شبکه شطرنجی ، بـا سیـم مسی بـه طـول X + 3 و عـرض Y + 3 ، به طوری که نقاط اتصال به هم جوش داده شده و شبکه فـوق ایـجـاد شود.

سپس آن را بـا مـصـالـح ساختمانی و مواد کـاهـنـده مـقـاومـت خـاک می پوشانیم و انشعاب های لـازم ، جهت دکل ، سایت و نقاط دیگر از آن گرفته می شود متغییر هـای X و Y بـه میزان مقـاومت خوانده شده بستگی دارد.

دی‌لینک در نمایشگاه CES 2016 از سیستم هوشمند نظارتی منازل رونمایی کرد که قابلیت ویژه‌ای به همراه دارد. سیستم مذکور در شرایط اضطراری اقدام به ارسال پیام به مالک می‌کند و وی را از شرایط موجود مطلع می‌کند.

دی‌لینک در نمایشگاه CES 2016 از دستگاه نظارتی هوشمند جدیدی رونمایی کرده است که قابلیت ارسال پیام به موبایل را دارد. این سیستم در صورت حس دود یا مقدار زیادی مونوکسید کربن، علاوه بر فعال شدن زنگ خطر، اقدام به ارسال پیام متنی به شماره هایی که پیش‌تر در حافظه‌ی آن قرار داده شده است، می‌کند. پیش‌تر نیز دی‌لینک نمونه‌ی DCH-S165 سیستم نظارت هوشمند خود را معرفی کرده بود که در صورت شنیدن صداهای خاصی مانند شکسته شدن شیشه یا زنگ در، اقدام به ارسال پیام به مالک می‌کرد. سنسور‌های این سیستم قابلیت دریافت اصوات تا شعاع ۱۳ متر را دارند.

تلفیق دستگاه‌های دی‌لینک می‌تواند تا میزان زیادی خیال مالک را از اتفاقات منزل راحت کند.

فروش ویژه صاعقه گیر آذرخش

کلید محافظ جان یکی از انواع کلید های حفاظتی برقی می باشد که برای حفاظت اشخاص و تجهیزات، در یک سیستم برقی مورد استفاده قرار می گیرد.

کلید محافظ جان، که در چند تیپ مختلف ارائه می شود (در ادامه مطلب به انواع آن اشاره خواهد شد) یکی از ایمن ترین کلیدهای حفاظت برای تشخیص و قطع جریان نشتی برق و همچنین جلوگیری از ایجاد شوک ناشی از تماس غیر مستقیم با برق می باشد.

کلید محافظ جان / کلید محافظ نشتی جریان DFS A Twin دوقلو دوپکه

Doepke Residual Current Circuit Breaker

RCCB Type A Twin

مدل ویژه کلید محافظ جان با قابلیت حفاظت کامل بدون قطعی برق به هنگام تست عملکرد.

این مدل تنها در تیپ A ارائه شده است.

قابلیت تشخیص جریان نشتی با شکل موج متناوب AC و مستقیم DC پالسی

رنج جریان نامی از ۱۶ تا ۸۰ آمپر

رنج جریان نشتی ۰٫۵A , 0.3A , 0.1A , 0.03A , 0.01A

ولتاژ کاری ۲۰۰ تا ۴۰۰ ولت

دارای سه وضعیت ( موقعیت شاسی نشانگر ) :

بالا = روشن ON

پایین = خاموش OFF

وسط = آزادشده Trip(هنگامی که کلید محافظ جان به دلیل وقوع نشتی جریان مدار را قطع می کند ، سوییچ نشانگر وضعیت محافظ جان در موقعیت وسط قرار می گیرد.)

دکل های انتقال انرژی الکتریکی به شکل های مختلفی ساخته می شوند.

دکل های فلزی از پر استفاده ترین آنها می باشد در ادامه نام قسمت های مختلف این نوع دکل آمده است. دکل های فوق در ایران در سطوح ولتاژی ۴۰۰ و ۲۳۰ و ۱۳۲ و ۶۳ کیلولت جهت انتقال برق مورد استفاده قرار میگیرند.