سامانه برق اضطراری

سامانه برق اضطراری نوعی از سامانه‌های پشتیبان است که در زمان بحران و یا وقتی که سامانه‌های معمولی از کار می‌افتند مورد استفاده قرار می‌گیرند.

سامانه‌های قدرت اضطراری شامل:

ژنراتورها،

سلول‌های سوختی،

سامانه‌های نوری،

و دستگاه‌های دیگر می‌شود.

از این سامانه‌ها در طیف گسترده‌ای از مراکز مانند:

خانه‌های مسکونی،

بیمارستان‌ها،

آزمایشگاه‌های علمی،

مراکز داده،

مخابرات و در تجهیزات مدرن کشتی‌ها استفاده می‌شود.

کاربردها

در ساختمان‌ها و مکان‌های عمومی در هنگام قطع برق شهر، برخی تجهیزات مهم ممکن است نیاز به ادامهٔ کار داشته باشند از جمله:

1. روشنایی در بخش های حساس پیش بینی شده

2. تاسیسات تلفن و مخابرات

3. آسانسورها

4. درهای خودکار

5. تاسیسات اتاق های جراحی و مراقبت‌های ویژه پزشکی در بیمارستان ها

6. تاسیسات اعلام خطر و نجات (دود، آتش، دزدی)

7. واحد های تولیدی خاصی که قطع برق آنها عامل صدمات زیادی میشود

8. تاسیسات رایانه ای

9. پمپ‌های تأمین فشار آب و پمپ‌های آتش‌نشانی

10. سیستم‌های گرمایش، سرمایش و تهویهٔ مطبوع در بخش های حساس پیش بینی شده

انواع

منابع تغذیه اضطراری را می‌توان بر پایهٔ روش تأمین انرژی در زمان قطعی برق دسته‌بندی کرد.

برخی منابع از باتری برای تولید انرژی استفاده می‌کنند که اینگونه منابع از نظر مدت زمانی که می‌توانند برق را تأمین کنند محدود هستند.

برخی دیگر از منابع از موتور مکانیکی و ژنراتور بهره می‌برند که تا زمانی که سوخت موتور مکانیکی فراهم باشد می‌توانند برق اضطراری را حفظ کنند.

یک عامل مهم دیگر در تقسیم‌بندی این سامانه‌ها مدت زمانی است که طول می‌کشد تا سامانهٔ برق اضطراری جای شبکهٔ برق اصلی را بگیرد.

برخی از سامانه‌ها می‌توانند بدون تأخیر (تنها با چند میلی‌ثانیه تأخیر) برق اضطراری را وارد مدار کنند.

اینگونه از سامانه‌ها معمولاً از باتری برای تأمین انرژی استفاده می‌کنند و در اتاق‌های عمل، اتاق‌های رایانه و سامانه‌های نظامی استفاده می‌شوند.

دستهٔ دیگری از سامانه‌ها برای تأمین برق اضطراری از موتور مکانیکی و مولد استفاده می‌کنند که به علت زمان‌بربودن راه‌اندازی، این سامانه‌ها معمولاً دارای مدتی تأخیر در وصل هستند.

موتور های دیزل محرک ژنراتورها با روش های مختلف (ازجمله روغن موتور پیش گرم شده و چرخ لنگر موتور که پیوسته میچرخد) آماده سازی میشوند تا در کوتاه ترین زمان ژنراتور هارا به گردش درآورند. همچنین سامانه‌های ترکیبی نیز وجود دارند.

در سیستم‌های ایمنی و حفاظتی (مانند اعلام حریق، دوربین مدار بسته و دزدگیر) یک باتری خشک (معمولاً ۱۲ یا ۲۴ ولت دی‌سی) در تابلوی اصلی وظیفهٔ تأمین برق در مواقع اضطراری را بر عهده دارد.

یوپی‌اس‌ها برای تجهیزات حساس که نیاز به تأمین برق و جلوگیری از ورود اختلالات شبکهٔ بیرونی (از نظر ولتاژ و فرکانس مطلوب) به این تجهیزات را دارند استفاده می‌شوند (مثلاً در رایانه‌ها و تجهیزات مخابراتی حساس دیگر).

آب‌گرم‌کن خورشیدی

صاعقه گیر آذرخش

آب‌گرم‌کن خورشیدی (به انگلیسی: Solar water heating) دستگاهی است که با جذب انرژی خورشیدی آب مورد نیاز را گرم می‌کند.

استفاده از انرژی خورشیدی جهت گرم نمودن آب به جهت رایگان بودن این منبع عظیم انرژی، از نظر اقتصادی بسیار مقرون به صرفه می‌باشد.

سیستم‌های آبگرمکن خورشیدی دارای تقسیم بندی‌های مختلفی می‌باشند که عبارتند از:

1. ترموسیفون

2. پمپ دار تحت فشار

3. برگشت ثقلی

ترموسیفون (به انگلیسی: Thermosiphon) این سیستم‌ها فاقد هرگونه پمپ جهت جابجایی آب می‌باشند و با استفاده از گرمای آفتاب عمل می‌کنند.

مشکل عمده این سیستم پدیده یخ زدگی در فصول سرد سال می‌باشد.

پمپ‌دار تحت فشار در این سیستم مدار بسته می‌باشد و برای جابجایی سیال از پمپ استفاده می‌کنند.

برای جلوگیری از یخ زدگی از ضد یخ استفاده می‌شود.

این سیستم در مناطقی که اختلاف دمای زیادی را تجربه می‌کند، کارایی کمتری دارد.

برگشت ثقلی سیستمهای برگشت ثقلی عموماً جزء سیستمهای غیرمستقیم گرمایش آب است که در آن آب در یک سیکل بسته حرارت خورشید را از کلکتور دریافت کرده و به وسیله یک مبدل حرارتی آب داخل مخزن را گرم می‌نماید.

سیستم تا زمانی که انرژی خورشید به میزان کافی موجود باشد، کار می‌کند.

در غیر اینصورت پمپ از کار افتاده و سیال داخل کلکتور در اثر نیروی گرانشی به داخل مخزن تخلیه می‌شود.

این سیستم‌ها برای مناطقی که اختلاف دمای زیادی را تجربه می‌کنند بسیار مناسب است.

سیستم برگشت ثقلی کلکتور‌های SGP متناسب با شرایط کشور ایران طراحی شده و بدلیل عدم استفاده از ضد یخ، نسبت به سیستم‌های ترموسیفون و تحت فشار برتری فراوانی دارد