Print this نوشته
کاربرد چاه ارت موقت
مقدمه:
با توجه به اهمیت سیستم ارت حتی در کارگاه های موقت برای جلوگیری از خطرات ناشی از برق گرفتگی نیازمند به اجرای چاه ارت میباشیم.
از این نوع چاه ارت که بصورت موقت اجرا میشوند جاه ارت موقت نام برده میشوند.
در حال حاضر در اکثر مکان های بزرگ و برج های تجاری در تمام دنیا برای جلوگیری از خطرات جبران ناپذیر برق گرفتگی از سیستم ارتینگ استفاده می کنند.
سیستم ارتینگ یک سیستم حفاظتی می باشد که در اصطلاح به آن زمین کردن نیز می گویند.
از نظر علمی به اتصال الکتریکی مناسب به زمین در صورتی که زمین عایق مناسبی برای انتقال جریان های خطا(صاعقه) باشد, سیستم ارتینگ می گویند.
روش اجرای چاه ارت موقت:
روش اجرای چاه موقت همانند چاه ارت دائم میباشد.
البته با توجه به کوتاه بودن استفاده از این نوع چاه میتوان از متریال با طول عمر کوتاهتر و در نتیجه ارزان تر استفاده نمود.
بعنوان مثال:
عمق جاه کمتر
صفحه مسی نازک تر
سیم ارتباطی مسی پایین تر
همچنین پودر کاهنده مقاومت ارزانتر (غیر پایه کربنی)
در هر حال مقاومت زیر ۵ اهم را بایستی داشته باشیم.
مراحل اجرای چاه ارت موقت:
۱-انتخاب محل چاه ارت :
چاه ارت را باید در جاهایی که پایین‌ترین سطح را داشته و احتمال دسترسی به رطوبت حتی‌الامکان در عمق کمتری وجود داشته باشد حفر کرد.
محل چاه بایستی در نقاطی که بیشتر در معرض رطوبت و آب قرار دارند مانند زمینهای چمن ، باغچه‌ها و فضاهای سبز حفر نمود.
۲- عمق چاه
با توجه به مقاومت مخصوص زمین ، عمق چاه از حداقل ۴ متر تا ۸ متر و قطرآن حدودا ۸۰ سانتیمتر می تواند باشد.
در زمین هایی که با توجه به نوع خاک دارای مقاومت مخصوص کمتری هستند مانند خاکهای کشاورزی و رسی عمق مورد نیاز برای حفاری کمتر میباشد.
در زمینهای شنی و سنگلاخی که دارای مقاومت مخصوص بالاتری هستند نیاز به حفر چاه با عمق بیشتر می باشد.
برای اندازه گیری مقاومت مخصوص خاک از دستگاههای خاص استفاده می گردد.
در صورتی که تا عمق ۴ متر به رطوبت نرسیدیم و احتمال بدهیم در عمق بیشتر از ۶ متر به رطوبت نخواهیم رسید نیازی نیست چاه را بیشتر از ۶ متر حفر کنیم .
بطور کلی عمق ۶ مترو قطر حدود ۸۰ سانتیمتر برای حفر چاه پیشنهاد می گردد.
محدوده مقاومت مخصوص چند نوع خاک در جدول زیر آمده است.
نوع خاک مقاومت مخصوص زمین ( اهم متر )
باغچه‌ای ۵ الی ۵۰
رسی ۸ الی ۵۰
مخلوط رسی ، ماسه‌ای و شنی ۲۵ الی ۴۰
شن و ماسه ۶۰ الی ۱۰۰
سنگلاخی و سنگی ۲۰۰ الی ۱۰۰۰۰
۳- اتصال سیم به صفحه مسی
اتصال سیم به صفحه مسی بسیار مهم می باشد و هرگز و در هیچ شرایطی نباید این اتصال تنها با استفاده از بست به صفحه برقرار گردد.
بلکه حتما باید سیم به صفحه جوش داده شود.
برای استحکام بیشتر با استفاده از ۲ عدد بست سیم به صفحه بسته شده و محکم گردد.
قبلا برای جوش دادن قطعات مسی به یکدیگر از جوش برنج یا نقره استفاده می شد.
اما با ورود جوشهای اجتراقی به بازار، الان اتصالات با جوش احتراقی یا کدولد (Cadweld) صورت می گیرد.
۴- حفر چاه ارت تابلو و چاه ارت برقگیر
با توجه به شرایط جغرافیایی منطقه ۲ حلقه چاه و به فاصله ۲۰ متر از یکدیگر و با عمق مناسب و در مکان مناسب حفر گردد.
شیاری به عمق ۶۰سانتیمتر از چاه برقگیر تا پای دکل حفر نمایید.
همچنین برای سیم ارت داخل ساختمان از چاه ارت تابلو تا تابلو برق داخل ساختمان.
در صورتی که مسیر ۲ سیم مشترک باشد بهتر است مسیر دو سیم ایزوله گردند.
همینطور مسیر سیمها باید کوتاهترین مسیر بوده و سیم میله برقگیر و ارت حتی الامکان مستقیم و بدون پیچ و خم باشد.
سیم مسی رابط برقگیر و چاه نبایستی خمهای تند داشته باشد.
در صورت نیاز به خم زدن سیم در طول بیش از ۵۰ سانتیمتر انجام گردد.
حداقل سطح مقطع سیم سیستم برقگیر بایستی ۵۰ باشد.
درباره‌ی نویسنده
مديريت وبسايت بهروز عليخانی
بهروزعلیخانی مدیر عامل شرکت پیشرو الکتریک غرب-متولد سال1344 - فارغ التحصیل سال 1373 از دانشگاه صنعتی امیرکبیر(پلی تکنیک تهران) در رشته مهندسی برق-پایه یک طراحی و نظارت سازمان نظام مهندسی
Permanent link to this article: http://peg-co.com/home/%da%a9%d8%a7%d8%b1%d8%a8%d8%b1%d8%af-%da%86%d8%a7%d9%87-%d8%a7%d8%b1%d8%aa-%d9%85%d9%88%d9%82%d8%aa/
