هوانوردی چراغ ها همانند تابلو های راهنمایی و رانندگی عمل میکنند.
هر چراغ نشان دهنده دستوری خاص است .
هلی پد هم از این جریان مستثنی نیست و دارای چراغ هایی با زاویه تابش خاص و رنگ خاص میباشد.
میزان درجه حفاظت چراغ ها، ارتفاع و همینطور نوع آن ها مسائلی است که دارای قوانین خاص خود میباشد.
چراغ های پد در دو دسته:
در جهت روشن نمودن سطح پد،
در جهت مشخص کردن محدوده فضای مورد استفاده خلبان،
دسته بندی میشوند.
هلی پد اصطلاحی است که برای محل استقرار و نشست و برخاست بالگرد روی ساختمان های بلندمرتبه به کار برده می شود.
اگر ارتفاع ساختمانی بیش از ۴۵ متر باشد، طراحی و ساخت هلی پد اجباری خواهد بود.
اما ساختمان های دیگر نیز می توانند داوطلب استقرار هلی پد باشند.
ضوابط مورد نیاز برای چنین ساختمان هایی عمدتا شامل دو بخش است:
بخش اول دستورالعمل شماره ۴۳۱۴ سازمان هواپیمایی کشور میباشد.
و بخش دوم ضوابط شهرسازی (ابعاد و اندازه پلان قرارگیری بالگرد) و ضوابط بارگذاری و محاسباتی است که به بخشی از آن اشاره می شود.
۱ – حداقل وزن بالگرد (برای شهر تهران) معادل ۹۰ کیلو نیوتن در نظر گرفته می شود.
۲ – محل استقرار بالگرد دایره ای به قطر حداقل ۱۸ متر بوده که علاوه بر آن میبایست حداقل نواری به عرض ۱٫۵ متر به عنوان حفاظ ایمنی در اطراف آن در نظر گرفته شود.
توجه: در صورت وجود خرپشته در اطراف هلی پد، بایستی با شیب ۱:۲ از ۲ متری لبه هلی پد فاصله داشته باشیم.
۳ – چند ضابطه بارگذاری نیز علاوه بر مبحث ۶ مقررات ملی ساختمان میبایست رعایت گردد:
برای بالگردهای با وزن بیش از ۱۴ کیلو نیوتن، بار زنده گسترده یکنواخت ۳ کیلو نیوتن بر متر مربع به تنهایی اعمال و محاسبات سازه کنترل شود.
در سازه های بتنی (طراحی به روش حدی نهایی) ضریب بار بالگرد در ترکیب اول برابر ۱٫۶۶ منظور شود.
در سازه های فولادی (طراحی به روش حدی مقاومت) ضریب بار بالگرد در ترکیب دوم
۱٫۶۶ منظور شود.