مقدمه:

صاعقه گیر ESE  یا اکتیو که با عبارت Early Streamer Emission  نیز شناخته می‌شوند.

این صاعقه گیربا ایجاد کانال بالارونده به صورت مصنوعی، موجب عملکرد سریعتر و افزایش شعاع حفاظتی می‌شود.

این نوع صاعقه گیر خودکفا بوده و نیازی به منبع تغذیه ندارد و انرژی مورد نیاز جهت یونیزاسیون هوای اطراف خود را از تلاطم هوای اطراف بدست می آورد.

اصول عملکرد:

در هوای ابری و پر تلاطم، میدان الکتریکی در فضا تولید می‌گردد که مقدار آن از ۱۰kv/meter شروع و با گذر زمان بیشتر و بیشتر می‌شود.

وقتی شدت میدان الکتریکی به حد ۵۰kv/meter برسد، زمان شکست عایقی بین ابر و زمین یا مابین دو ابر باردار فرا رسیده است که حاصل این تخلیه وقوع صاعقه می‌باشد.

بلوک الکتریکی این تجهیز (Energy Block) از طریق شاخک‌های بیرونی و میله میانی متصل به زمین شارژ شده و انرژی موجود در هوا را چنانچه توضیح داده شد، بطور مداوم جذب و روی هم انباشته کرده و اندک زمانی قبل از وقوع صاعقه، بلوک الکتریکی موصوف انرژی انباشته شده را بوسیله سه شاخک تخلیه می‌کند.

بدین ترتیب رودخانه‌ای از یون‌های آزاد شده بطرف ابر جهت می‌گیرند.

و با زبانه‌هایی که از طرف ابر به طرف زمین کشیده شده برخورد کرده و مسیری ترجیحی برای تخلیه صاعقه از طریق این برقگیر ایجاد می‌نماید.

هر صاعقه گیر فعال (E.S.E) با مقدار ΔT شناخته می‌شود.

و این فاکتور مهمترین عامل در کارکرد یک صاعقه گیر یونیزه کننده هوا است.

ΔT زمانی است که این صاعقه گیر زودتر از یک میله ساده (در آزمایشگاه فشار قوی) صاعقه را به زمین تخلیه می‌کند و واحد آن میکرو ثانیه است.

فروش ویژه صاعقه گیر اکتیو آذرخش

آزاد سازی کنترل شده یون‌ها:

واحد جرقه زن (TRIGGERING) صاعقه گیر‌های الکترونیکی شرایطی را ایجاد می‌کند تا چشمه جوشانی از یون (کرونا) در اطراف میله نوک تیز فراهم شود.

دقت عمل این واحد باید به گونه‌ای کنترل شده باش که آزاد سازی یون‌ها را درست چند میکرو ثانیه قبل از حدوث و تخلیه صاعقه صورت دهد.

حضور حجم وسیع بار‌های الکتریکی در اطراف میله نوک تیز صاعقه گیر پس از یونیزاسیون توسط واحد جرقه زن سبب می‌شود تا پدیده طبیعی تجمع بار‌های الکترونیکی اطراف میله (Corona effect) تقویت و تشدید شود.