مقدمه:

جوشکاری (به انگلیسی: Welding) یکی از روش‌های تولید می‌باشد که هدف آن اتصال دائمی مواد مهندسی (فلز، سرامیک، پلیمر، کامپوزیت) به‌یکدیگر است، به‌گونه‌ای که اتصالی به خواصی مشابه خواص مادهٔ پایه فراهم آورد. جوشکاری همچنین یکی از فرایندهای اتصال دائمی قطعات (فلزی یا غیرفلزی)، به روش ذوبی یا غیر ذوبی، با به‌کارگیری یا بدون بکارگیری فشار، با استفاده یا بدون استفاده از ماده پرکننده می‌باشد. فرایندهای جوشکاری به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: فرایندهای جوشکاری ذوبی و فرایندهای جوشکاری غیر ذوبی جوشکاری همچنین فرایند خاصی است که به کمک آن دو ماده همجنس یا غیرهمجنس، با استفاده از حرارت یا بدون آن و با استفاده از ماده مصرفی یا بدون آن به یکدیگر متصل شده و اتصالی دائم با خواصی مشابه مواد پایه پدید آورد. در این مبخث به مقایسه دو دستگاه جوشکاری که هر دو با استفاده از نیروی برق و حرارت حاصل از قوس الکتریکی کار میکنند می پردازیم.

مقایسه رکتیفایر و اینورتر:

قدمت تولید و ساخت رکتیفایر خیلی بیشتر از دستگاه اینورتر است. بعد از دستگاه‌های جوش CO2 رکتیفایر به بازار آمد. دستگاهی بسیار قوی و کارآمد و گران ولی همانطور که می‌دانید هیچ چیز یا هیچ کس کامل و بدون نقص آفریده نشده و بخصوص هر آنچه که مصنوعی و ساخت دست بشر است در کنار کمال دارای کاستی هایی نیز می‌باشد. بدین معنی که دستگاه رکتی فایر سه ایراد بزرگ و قابل ذکر داردکه باعث شد دستگاهی به‌نام دستگاه جوش اینورتر فکر ساختش در ذهن ابزار سازان بوجود اید.

اولین مطلب سنگین بودن این دستگاه است بدین معنی که برای یک جوشکاری ساده و معمولی به رکتیفایری با وزن  حداقل۵۰ کیلوگرم نیاز داریم. خب این را بگذارید کنار یک دستگاه جوش اینورتر که حدود ۵ تا ۷ کیلوگرم وزن دارد و با دسته‌ای که دارد یک نفر با قامت معمولی می‌تواند آن را ظرف مدت کوتاهی به هر محل جابجا کند. مورد دوم جریان برق زیاد مورد نیاز دستگاه رکتیفایر است معنای این جمله این است که این دستگاه بیشتر مصارف صنعتی و سنگین دارد و استفاده از آن در اسکلت‌های ساختمان و جوشکاری درون کارخانجات صنعتی مورد استفاده قرار می‌گیرد و برای یک خال جوش ساده پایه صندلی در منزل به کارگیری رکتی فایر کاری بسیار عبث است و باعث قطع فیوز برق به دفعات زیاد در جوشکاریهای داخل منزل میگردد و منطق می‌گوید که ازاینورتر ۷ ،۸ کیلویی استفاده کنیم تا رکتیفایر ۵۰  کیلویی، اما مطلب سوم از تفاوت‌های رکتی فایر و اینورتر گران بودن خیلی زیاد رکتی فایر نسبت به اینورتر است .

یک دستگاه جوش اینورتر را به سادگی می‌توان از بازار حتی با ۴۵۰ هزار تومن هم تهیه کرد. دستگاهی که مصرف روزانه خانگی ما را می‌تواند به‌سادگی مرتفع سازد. اما دستگاه رکتی فایر مشابه را با عددی چندین برابری نسبت به همین دستگاه جوش اینورتر می‌باید هزینه کرد.

بطور کلی میتوان گفت اینورتر و رکتی فایر عملیات متفاوتی را در مدار الکترونیکی انجام می‌دهند. هر دو به عنوان مبدل‌های الکترونیکی عمل می‌کنند. رکتی فایر  رگلاتور جریان را از جریان متناوب (AC) به جریان مستقیم (DC )تغییر می‌دهد، در حالی که اینورتر DC را به AC تبدیل می‌کند.

انواع رکتیفایر:

رکتی فایر قدرت را از منبع AC (مانند یک منبع تغذیه ) می‌گیرد و آن را به DC تبدیل می‌کند، معمولا ولتاژ پایین‌تر است. دو نوع رکتی فایر داریم: نیم موج و موج کامل. یک رگلاتور نیم موج اجازه می‌دهد تا برق تنها از یک قطب مثبت یا منفی عبور کند در حالی که در موج کامل به هر دو قطب منفی و مثبت عبور کند. قلب مدار رکتی فایر را دیود تشکیل می‌دهد چرا که آنها فقط در یک جهت، جریان می‌گیرند. در رکتی فایر نیم موج ممکن است یک یا دو دیود وجود داشته باشد ولی در رکتی فایر تمام موج به چهار دیود نیاز می‌باشد.

اینورتر:

دستگاه جوش اینورتر ولتاژ پایین ولتاژDC (مانند ۹ یا ۱۲ ولت) را به ولتاژ AC بالا تبدیل می‌کند. برای مثال شما ممکن است از یک اینورتر برای استفاده از وسایل ۱۲۰ ولت AC از باتری ۱۲ ولت خودرو خود استفاده کنید. تبدیل DC به AC پیچیده‌تر از AC به  DC است. دستگاه‌های جوش اینورتر (Inverter) دارای مدارات پیچیده تر و گران قیمت تر نسبت به رکتیفایر (Rectifier) هستند.