فروش ویژه صاعقه گیر اکتیو آذرخش
معمولاً تعداد و فاصلهی چاههای ارت و محل احداث آنها، با توجه به مقاومت موردنظر، از سوی طراح محاسبه و تعیین میشود،
لازم است که یدانید فرمولهای محاسبهی مقاومت چاه ارت اصولاً با فرض همگن بودن خاک نوشته شدهاند.
ولی در عمل با خاکها و زمینهای غیرهمگن مواجه هستیم.
و همچنین به علت وجود برخی موانع و دشواریهای اجرایی، ممکن است مقاومت عملی چاهها با مقدار محاسبه شده تفاوت داشته باشد.
و پس از اجرا (به منظور کاهش مقاومت) نیاز به اضافه کردن چاه جدید داشته باشیم.
و گاهی نیز حین اجرای طرح، به دلیل وجود موانع عملی از قبیل:
وجود صخره یا لاشههای بزرگ،
وجود موانع بتنی،
وجود لوله های تاسیساتی و …
درمحل طراحی شده، ناگزیر از تغییر محل آن شویم.
از این رو، لازم است محلهای جدیدی برای احداث چاه در نظر گرفته شود.
به همین دلیل مهندس ناظر میباید به نکات حائز اهمیت در جانمایی چاه ارت مسلط باشد.
یکی از نکات مهم در این کار، رعایت فاصلهی لازم میان چاههاست.
میدانیم که هر چاه ارت دارای محدودهای در اطراف خود میباشد که در هنگام بروز خطا و جاری شدن جریان در الکترود ارت، دارای ولتاژ خواهد شد.
این محدوده، حوزهی مقاومت (Resistance Area) نامیده میشود.
نکتهی مهم این است که دو چاه ارت تا حد ممکن از هم دور باشند.
و یا فاصلهی آنها دست کم به اندازهای باشد که حوزههای مقاومت آنها همپوشانی نداشته باشند.
(به شکلهای ۴ و ۵ توجه شود.) رعایت نشدن این نکته مشکلات زیر را به وجود میآورد:
الف) در صورتی که دو چاه برای دو شبکهی مستقل از هم به کار روند (مثلاً یکی برای ارت فشار ضعیف ترانسفورماتور و دیگری برای ارت فشار قوی آن)، هنگام بروز خطا در یکی از شبکهها، ارت شبکهی دیگر نیز برقدار خواهد شد.
و این موضوع میتواند بسیار خطرناک باشد.
ب) در صورتی که دو چاه به یکدیگر متصل شده و هر دو برای یک سامانه به کار روند، رعایت نشدن حداقل فاصله باعث میشود که:
پس از متصل کردن دو چاه به یکدیگر، کاهش مورد نظر در مقاومت کل به دست نیامده و مقاومت حاصل شده، بیشتر از حد انتظار شود.