فروش ویژه صاعقه گیر آذرخش

علت ایجاد فاصله ۲۰ متری ارت الکتریکی و حفاظتی در پست های توزیع چیست؟

مراعات برخی دستورالعملهای ایمنی در صنعت برق جنبه محلی داشته و با استانداردهای ملی آن اقلیم تعیین می شود.

معمولاً در کشورهایی که کار تحقیق و پژوهش از اولویتهای پائینتر نسبت به دیگر مسائل برخوردار است، استانداردهای ملی طراحی از ضرایب بالادستی قابل توجهی برخوردارند.

ظاهراً دستورالعمل فوق الذکر در مورد پستهای هوایی شرکتهای توزیع رایج است.

و فاصله ۲۰ متر به نحوی تعیین شده که در همه موارد ( سطوح اتصال کوتاه مختلف و جنس زمینهای متفاوت) پاسخگو باشد.

معمولاً در یک پست هوایی تک پایه دو عدد چاه زمین، یکی برای اتصال زمین حفاظتی و دیگری جهت اتصال زمین الکتریکی در نظر گرفته می شود.

الف) سیستم زمین حفاظتی:

کلیه تجهیزات فلزی منصوبه برروی پایه، بدنه ترانسفورماتور، و بدنه تابلو فشار ضعیف و نقطه اتصال برقگیر به الکترود چاه ارت مجاور پایه (چاه اول) با مقاومت حداکثر ۲ اهم متصل می گردد.

ب) سیستم زمین الکتریکی:

شینه نول تابلو فشار ضعیف(نقطه خنثی ترانسفورماتورکه از بدنه تابلو ایزوله می باشد) بوسیله کابل(۵۰*۱) به الکترود چاه ارت الکتریکی (چاه دوم) به فاصله ۲۰ متری از چاه اول متصل می شود.

مقاومت کل زمین حداکثر ۲ اهم می باشد.

نکته مورد توجه در این دستورالعمل اطمینان از کاهش ولتاژ زمین ناشی از وقوع اتصال فاز-زمین در اطراف آن است .

تا بدین ترتیب زمین حفاظتی که به بدنه فلزی تجهیزات مربوط است و در معرض تماس افراد می باشد، از ولتاژ خطرناک احتمالی زمین الکتریکی دور بماند.

بطور کلی:

۱- عبور جریان شدید اتصالی از یک سازه و یا دستگاه فلزی به زمین و یا از الکترود اتصال زمین آن سبب می شود که ولتاژ زمین در این نقطه به حداکثر خود برسد.

۲- در نقاط مجاور به علت پخش جریان در مقاطع بزرگتر زمین ، به تدریج تنزل می یابد.

۳- ولتاژ در یک فاصله دوری ( حدود ۱۵ متر ) یا بیشتر، مقدار آن تقریبا به صفر می رسد.

رابطه گرادیان ولتاژ زمین ناشی از تخلیه الکتریکی  (GPR) به شرح زیراست.

چنانچه می بینید با دور شدن از محل اتصال این ولتاژ کاهش می یابد.

اما ارزیابی دقیق آنکه در چه فاصله ای در محدوده ولتاژ ایمن قرار می گیریم تابع پارامتهای زیادی است که در استاندارد IEEE 80 تحت عنوان کنترل Step voltage بطور مشروح بدان پرداخته شده است.