مقدمه:

صاعقه پدیده ای است طبیعی که احتمال وقوع آن نیز امری تصادفی می باشد واز یک قانون کلاسیک تبعیت نکرده بلکه یک واقعه احتمالی است.

هدف از نصب صاعقه گیر حفاظت از سیستمها و افراد در برابر صاعقه و ایجاد مسیری مطمئن جهت انتقال جریان عظیم صاعقه به زمین می باشد،

در سیستم صاعقه گیر رادهای هوائی وظیفه جذب صاعقه و هادیهای نزولی وظیفه انتقال جریان را به شبکه ارتینگ به عهده دارند.

اگرسیستم صاعقه گیر به درستی طراحی و نصب شده باشد امنیت جانی افراد و ایمنی تجهیزات را بدنبال خواهد داشت.

انواع صاعقه گیر:

۱)  صاعقه گیر میله ای:

اولین واحد جذب که توسط فرانکلین پیشنهاد گردید، میله های ساده بودند که ضربه مستقیم صاعقه به اندازه طول میله ها، دور از ساختمان اتفاق می افتاد.

شعاع حفاظتی این صاعقه گیرهای ساده در کلاسهای حفاظتی براساس تئوری زاویه محاسبه می گردید.

بر این اساس حداکثر شعاع حفاظتی یک صاعقه گیر میله ای ساده برابر طول میله میباشد.

۲) قفس فارادی:

با گسترش ابعاد ساختمانها و با توجه به محدودیت های میله ساده، قفس فارادی (Faraday Cage) جایگزین میله های ساده فرانکلینی شد،

امروزه نیز اکثر استانداردهای جهانی استفاده از قفس فارادی را بهترین روش میدانند.

در این روش سعی می شود ساختمان را در قفسی از هادیهای مسی یا فولادی محصور نمود.

۴) صاعقه گیر الکترونیکی :

درست قبل از وقوع صاعقه بطور طبیعی محتوی الکتریکی اتمسفر بطور ناگهانی افزایش می یابد.

این تغییر وضعیت توسط واحد جرقه زن حس و کنترل می شود.

صاعقه گیرهای الکترونیکی انرژی موجود در هوای متلاطم پیش از طوفان را (که حدود چندین هزار ولت بر هر متر است) جذب و در واحدهای جرقه زن ذخیره می نماید.

 در نهایت واحد جرقه زن با تخلیه بار الکتریکی خازنها بین الکترودهای فوقانی و الکترود مرکزی اش هوای اطراف را یونیزه می نماید.

به این نوع از صاعقه گیر خازنی هم گفته میشود.

اصطلاحات رایج در خصوص صاعقه گیر:

صاعقه گیر

برقگیر ساختمان

صاعقه گیر میله ای

صاعقه گیر الکترونیکی

صاعقه گیر خازنی

صاعقه گیر سنتی

صاعقه گیر پیزو الکتریک

صاعقه گیر خورشیدی

صاعقه گیر اکتیو

صاعقه گیر پسیو

صاعقه گیر خودکفا

صاعقه گیر وابسته

صاعقه گیر ESE

صاعقه گیر رادیو اکتیو

صاعقه گیر اتمی