دکل های خودایستا دکل هایی هستند که دارای ۳ یا ۴ پایه بوده ، معمولا با شیب مشخصی بالا میروند، پایه ها با اعضای خرپائی به هم متصل میشوند این نوع دکل توانایی نگهداری انواع آنتن ها و همچنین تحمل نیروی بادهای متفاوت وارد بر دکل را داراست. هر سکشن دکل معمولا ۶ متر میباشد. مبنای طراحی دکل ها نوع و تعداد آنتنی است که روی آن قرار میگیرد و همچنین سرعت باد منطقه نصب دکل. تمام قطعات دکل بر اساس نقشه ساخت آنها به طور مجزا ساخته و برای جلوگیری از خوردگی و زنگ زدگی گالوانیزه گرم میشوند و این قطعات با توجه به نقشه نصبی که همراه دکل موجود است به آسانی به هم متصل میشوند. دکل ها به دو دسته سه پایه و چهار پایه تقسیم میشوند.
دکل های سه پایه دو نوع هستند:
۱- دکل سه پایه لوله نبشی:
پایه های آن لوله و اجزای داخلی دکل نبشی میباشد، اتصال سکشن ها به صورت فلنچی میباشد، برای اتصال اجزای داخلی دکل به پایه دکل قطعات از طریق جوش و پیچ و مهره در دکل بهم متصل میشنود.
۲-دکل سه پایه تمام نبشی:
تمام اجزای دکل از نبشی تشکیل شده است. پایه های دکل به صورت نبشی ۶۰ درجه میباشد و کلیه اتصالات به وسیله پیچ و مهره می باشند.
۳-دکل های چهارپایه:
تمام اجزای آن نبشی می باشند و هر پایه نبشی ۹۰ درجه می باشد و قطعات به وسیله پیچ و مهره به یکدیگر متصل می شوند.
این نوع دکلها قابلیت تحمل تعداد آنتن زیاد با سطح بادخور بالا را دارند.
