جوش احتراقی یا در اصطلاح عام آن جوش کدولد یکی از بهترین روشها جهت اتصال هادیهای سیستم ارت به یکدیگر است.

اتصالی که از کمترین مقاومت الکتریکی ممکن برخوردار است.

بطور کلی ویژگی های این جوش یا اتصال بشرح زیر میباشد:

• هدایت جریان الکتریکی محل اتصال از خود هادی بیشتر است.

• به مرور زمان کیفیت اتصال تغییر نمی کند.

• پیوند مولکولی دائمی مابین فلز جوش و هادی ها تشکیل پیل الکتریکی و آغاز فرایند خوردگی ممانعت می کند.

• بین هادیها پیوند مولکولی مداوم ایجاد میشود که همیشگی است و با گذشت زمان دچار خوردگی نمی شود.

• در مقابل فشارهای ناگهانی مقاوم است.

• هزینه عملیاتی کمی دارد.

• به ابزار های مصرفی سبک و ارزانی نیازمند است.

• سریع است.

• به انرژی حرارتی خارجی یا نیروی برق و باتری احتیاج ندارد.

• بررسی کیفی اتصال با چشم غیر مسلح بسادگی قابل انجام است.

عموماً نقاط اتصال در یک مدار الکتریکی بخصوص سیستم گراند به عنوان نقاط ضعف از دیدگاه قطع اتصال یا خوردگی محصوب می شوند.

لذا کیفیت این اتصالات درجه حفاظت را در تاسیسات که زمین شده اند تعیین می نماید.

و به همین دلیل استفاده از این نوع جوشکاری، فاکتور موثری در ارتقاء کیفیت سیستم زمین محسوب می شوند.