مقدمه:

صاعقه گیر های اکتیو اکثرا بصورت یک کلاهک فلزی میباشند که این کلاهک توسط یک رابط فلزی و یا بصورت مستقیم بر روی پایه و یا دکل صاعقه گیر قرار میگیرند.

با توجه به نیاز این پایه میتواند از یک الی ۵ متر متغییر باشد.

البته برای ارتفاع های بیشتر میبایستی از دکل های خود ایستا و یا مهاری جهت پایه صاعقه گیر استفاده گردد.

معمولا جنس پایه صاعقه گیر از آهن گالوانیزه میباشد.

انواع پایه صاعقه گیر:

۱-لوله گالوانیزه ۲ الی ۳ متری بصورت یک تیکه.

۲-لوله گالوانیزه ۳ تیکه که بصورت تلسکوپی به هم وصل میشوند و ارتفاع ۵ متر را به ما میدهد.

۳-دکل های بی تی اس یا دکل های مهاری که بصورت قطعات خرپایی ۳ متری بهم اتصال می یابند.

۴- دکل های خر پایی خود ایستا.

۵-دکل های منو پل خود ایستا که در مقاطع گرد و یا چند وجهی ساخته میشوند.

چگونه ارتفاع پایه صاعقه گیر را محاسبه کنیم:

صاعقه گیر های اکتیو یا ESE با افزایش ارتفاع نصب از شعاع حفاظتی بیشتری بر خوردار میگردند.

این شعاع پوشش حفاظتی توسط جداولی که مربوط به هر صاعقه گیر است توسط سازنده ارائه میگردد.

(مشابه جدول زیر که مربوط به صاعقه گیر آذرخش۶۰ است).

در مورد تمامی صاعقه گیر های اکتیو با افزایش ارتفاع پایه شعاع حفاظتی هم بیشتر میشود.

معمولا تا ارتفاع ۵ متر شعاع حفاظتی بنحو چشمگیری افزایش می یابد اما از ۵ متر به بالا افزایش شعاع حفاظتی صاعقه گیر اندک است.

بنابر این اقتصادی و بهینه ترین ارتفاع پایه صاعقه گیر ۵ متر است(۵متر بالاتر از بلند ترین قسمتی که میخواهیم حفاظت شود).