نحوه اجرای چاه ارت:

۱- حفر چاه ارت:

تا رسیدن به رطوبت کافی (معمولا ۳ الی ۵ متر) اقدام به حفر چاه ارت میکنیم.

منظور از رطوبت کافی چسبندگی خاک بهم با فشار جزیی به ان است.

۲-پر نمودن چاه ارت

حدود ۲۰ لیتر محلول آب و نمک تهیه و کف چاه میریزیم بطوریکه تمام کف چاه را در برگیرد بعد از ۲۴ ساعت مراحل زیر را انجام می دهیم.

به ارتفاع ۲۰ سانتیمتر از ته چاه را با خاک رس و یا خاک نرم پر می نمائیم.

به مقدار  ۱۵ کیسه ۳۰کیلو گرمی بنتونیت را با آب مخلوط کرده و بصورت دوغاب در میاوریم.

مخلوط حاصل را به ارتفاع ۲۰ سانتیمتر از کف چاه میریزیم.

صفحه مسی را به سیم مسی نمره ۵۰  یا ۷۰ جوش احتراقی(کدولد) میدهیم.

صفحه مسی را بطور عمودی در مرکز چاه قرار می دهیم.

اطراف صفحه مسی را با دوغاب تهیه شده تا بالای صفحه پر می نمائیم.

لوله پلیکای سوراخ شده را بطور مورب در مرکز چاه و در بالای صفحه مسی قرار می دهیم.

داخل لوله پلیکا را شن میریزیم تا ۵۰ سانتیمتر از انتهای لوله پر شود این لوله برای تامین رطوبت ته چاه می باشد.

در فصول گرم سال تزریق آب از این لوله انجام  میگردد.

لازم بذکر است در مواردی که چاه ارت در باغچه حفر شده باشد و یا ته چاه به رطوبت رسیده باشد و یا کلا در جاهایی که رطوبت ته چاه از بالای چاه یا از پایین چاه تامین گردد نیازی به قراردادن لوله نمی باشد.

بعد از قراردادن لوله پلیکا به ارتفاع ۲۰ سانتیمتر از بالای صفحه مسی را با دوغاب آماد شده پر مینمائیم

الباقی چاه را هم تا ۱۰ سانتیمتر بر سر چاه مانده ، با خاک معمولی همراه با ماسه یا خاک سرند شده کشاورزی پر می نمائیم.

۱۰ سانتیمتر از چاه را برای نفوذ آب باران و آبهای سطحی به داخل چاه با شن و سنگریزه پر می نمائیم .

تاثیر آماده سازی محل احداث الکترود زمین:

در بعضی موارد، برای کم کردن مقاومت اتصال به زمین ممکن است لازم باشد اقدام به آماده سازی و یا حتی تعویض خاک شود.

آماده سازی خاک با استفاده از مواد شیمیایی انجام می شود.

در این صورت لازم است ترتیبی اتخاذ شود که در نتیجه کم شدن و شسته شدن املاح در طول زمان، آماده سازی پیوسته در حال تجدید و یا تکمیل باشد تا از کارآیی اتصال زمین کاسته نشود.

از طرف دیگر در انتخاب روش آماده سازی برای هر موقعیت، لازم است محیط زیست و اثری را که مواد شیمیایی در آن باقی خواهند گذارد، به حساب آورد.

برای ایجاد یک اتصال زمین با عمری طولانی، شاید لازم باشد زمینی را که بلافاصله در اطراف الکترود قرار دارد با خاک یا ماده ای که مقاومت ویژه آن کم است، تعویض نمود.

بهترین نمونه های این نوع آماده سازی عبارتند از:

۱– بتونیت

۲– بتن

۳– بتن خاص با سیمان هادی که در آن از گرانولهای کربن یا خاکه ذغال به جای ماسه استفاده می شود.

این نوع آماده سازی مخصوصاً درزمینهای سنگی و زمینهایی که لایه سنگی در نزدیکی سطح آن قرار دارد بسیار موثر می باشد.

۴– روش سنتی، با استفاده از مخلوطی از نمک و ذغال.

این روش به علت خاصیت خورندگی شدید آن برای آماده سازی توصیه نمی شود.

اثر شکل الکترود بر مقاومت اتصال زمین:

نظر به اینکه بیشترین افت ولتاژ در یک سیستم الکترود زمین، در حجم خاکی اتفاق می افتد که در فاصله حدود یک متری از سطح الکترود قرار دارد ، لذا برای بدست آوردن حداقل مقاومت ،لازم خواهد بود تراکم جریان در حجم ناحیه ای که در مجاورت الکترود قرار دارد، تا حدی که ممکن است کم باشد.

لذا بایستی سیستم به نحوی طرح شود که تراکم جریان با دور شدن از الکترود، به سرعت کم شود.

برای رسیدن به این هدف لازم خواهد بود یکی از ابعاد حجم الکترود نسبت به دوبعد دیگر آن بزرگترین مقدار را داشته باشد.

مثلاً استفاده از یک میله یا سیم یا تسمه نسبت به یک صفحه با همان سطوح جانبی ، ارجحیت دارد.

توجه شود که مقاومت یک الکترود با عکس مساحت جانبی آن نسبت مستقیم ندارد.

بررسی خصوصیات الکترودهای متداول و مقاومت آنهاالکترودهای اتصال به زمین را می توان به دو دسته اصلی تقسیم کرد:

۱-الکترودهای مصنوعی

الکترودهای مصنوعی آنهایی هستند که فقط با هدف ایجاد اتصال به زمین برای تاسیسات الکتریکی نصب می شوند.

الکترودهای مصنوعی را،از نظر نحوه استقرار آنها در زمین ،می توان به سه گروه تقسیم نمود:

– الکترودهای صفحه ای

– الکترودهای قائم

– الکترودهای افقی

۲-الکترودهای موجود یا طبیعی

الکترودهای موجود آنهایی هستند که با هدفی دیگر درزمین نصب شده اند و ممکن است در صورت وجود شرایط لازم برای ایجاد اتصال به زمین از آنها به عنوان الکترود استفاده کرد.

الکترودهای موجود شناخته شده به قرار زیر می باشند:

– غلافهای هادی کابلها

– اجزای فلزی سازه ها- سپرهای فلزی و میلگردهای شمعهای بتنی

– لوله کشی آب- لوله کشی های فلزی دیگر

– هر گونه تاسیسات زیرزمینی فلزی که در تماس با زمین بوده ومانعی برای استفاده از آن به عنوان الکترود زمین وجود نداشته باشد.

الکترودهای صفحه ای کم عمق:

درمناطقی از دنیا که بطور کلی جوی نمناک دارند، استفاده از الکترودهای صفحه ای عمیق مرسوم نیست.

زیرا علت اصلی دفن صفحه الکترود در عمق بیشتر دستیابی به نم بیشتر و مقاومت ویژه کمتر زمین است.

دراین گونه مناطق، الکترودها معمولاً از مس با ضخامت حداقل ۲ میلیمتر یا آهن گالوانیزه گری با ضخامت حداقل ۳ میلیمتر است.

در انگلستان جنس صفحه مورد استفاده برای این الکترودها معمولاً چدن موجدار یا دنده دار است.

ابعاد صفحه فوق به ضخامت حداقل ۱۲ میلیمتر و به ابعاد ۲،۱×۲،۱ متر میباشد.

اتصال هادی زمین به صفحه زمین باید دست کم در دو نقطه مجزا انجام شود.

برای هادی زمین و صفحه الکترود از دو جنس مختلف، محل اتصالها با ماده ای قیر مانند اندود شود تا این نقاط از عوارض الکترولیتی در امان بماند.

در مواردی که امکان خوردگی سریع هادی زمین وجود داشته یا هادی زمین با مقطع کم انتخاب شده باشد، توصیه می شود هادی زمین از نوع عایقدرا باشد تا از خوردگی سریع آن دراثر عوارض الکترولیتی پیشگیری شود.

البته در این صورت سهم هادی لخت در کم کردن مقاومت زمین از دست خواهد رفت.

اگر یک الکترود صفحه ای مقاومت لازم را ارائه نداد، میتوان از چند صفحه به صورت موازی استفاده کرد.

برای رسیدن به حداقل مقاومت با صفحات موازی ، قاعدتاً لازم است حداقل فاصله الکترودها نسبت به هم ۱۰ متر باشد.

ولی با توجه به عمق کم دفن، حداقل فاصله موثر آنها را می توان حتی تا ۲ متر تقلیل داد.

در این صورت مقاومت مجموعه دو صفحه نسبت به مقدار بدست آمده، بیش از حدود۲۰% تفاوت نخواهد داشت.

روش دیگر برای حفظ مقاومت الکترودها در حد معقول این است که هنگام نصب چند الکترود صفحه ای به صورت موازی ، فاصله ای به مقدار سه برابر بزرگترین بعد صفحه ، بین آنها برقرار شود.

در مورد بعضی از لایه های خاک با مقاومت ویژه زیاد ، آماده سازی محل دفن الکترود بجا خواهد بود.

ارتینگ

سیستم ارت

سیستم گراند

سیستم ارتینگ