۱- آزمایش اندازه گیری مقاومت اهمی سیم پیچها
الف- هدف: پس از تعمیر با این آزمایش می فهمیم که آیا تعداد دور سیم پیچیده شده درست بوده و سربندی و اتصالات سیم پیچ درست انجام شده یا خیر. البته چون در اینجا تعمیر مطرح است و نه ساخت، لذا برابر بودن مقاومت اهمی سیم پیچ سه فاز مهم است تا مقادیر آنها ، البته در صورتیکه جدول مقاومتهای اهمی سیم پیچها از کارخانه سازنده در دست باشد ، مقایسه مقادیر بدست آمده لازم است .
ب- روش: این تست را با اهم متر نیز می توان انجام داد. ولی بخصوص در مورد سیم پیچ فشار ضعیف بعلت پایین بودن مقاومت بهتر است از اهم متر استفاده نشود، مگر آنکه این کار به کمک پل و تستون صورت گیرد. لذا با اعمال ولتاژ DC و اندازه گیری جریان حاصل این امر صورت می گیرد.
۲- آزمایش نسبت تبدیل ترانسفورماتور
الف- هدف: نظر با اینکه ممکن است در حین سیم پیچی تعداد دورهای کمتر یا بیشتری پیچیده شود و نسبت تبدیل نادرست بدست آید، لذا این آزمایش را با ولتاژ کم (از ۲% ولتاژ نامی به بالا) انجام می دهیم. این آزمایش می تواند از طرف فشار قوی یا فشار ضعیف انجام شود.
ب- روش: از برق متناوب سه فاز ۸ ولت برای این آزمایش استفاده می شود. در اینصورت اگر ۸ ولت از طرف فشار ضعیف داده شود و از طرف فشار قوی ۴۰۰ ولت خوانده شود، نسبت تبدیل صحیح خواهد بود. این آزمایش در حالات مختلف تپ چنجر باید انجام شود.
۳- آزمایش گروه برداری ترانسفورماتور :
الف – هدف : ممکن است در حین تعمیر در بستن سرهای اتصال اشتباه پیش آمده ، گروه برداری مورد نظر در ترانسفورماتور بدست نیاید . لذا با این آزمایش صحت اتصالات و گروه برداری بدست آمده را آزمایش می نماییم .
ب – روش : در کارگاه ، از تابلوی آزمایش ۲ جهت انجام این آزمایش استفاده می شود . نخست دیاگرام برداری گروه اتصال مورد نظر را بر روی کاغذ رسم می نمائیم . سپس سر فاز U فشار ضعیف را به سر همان فاز U از فشار قوی متصل می نمائیم . ترانسفورماتور رابا ولتاژ ۸ ولت از طرف فشار ضعیف تغذیه می کنیم . سپس ولتاژ سرهای مختلف اولیه و ثانویه را با یکدیگر اندازه گیری نموده و با مقادیر روی دیاگرام مقایسه می نمائیم . در صورت تطبیق ، گروه برداری صحیح می باشد .
۴- آزمایش عایقی بین بدنه و سیم پیچ با میگر
الف – هدف : هر چه رطوبت عایق کمتر باشد ، مقاومت اهمی آن بالاتر است . بنابراین لازمست که مقاومت اهمی عایق اندازه گیری شود . این مقاومت نباید از حد معینی کمتر باشد . اندازه گیری مقاومت عایق نه تنها ما را قادر می سازد که کیفیت عایق را بطور عمده نشان دهنده میزان خشک بودن آن از رطوبت است ، بسنجیم بلکه این امر عیوب عایق و عایقکاری را نیز آشکار می کند .
ب- روش : دستگاه میگر شامل یک مولد ولتاژ DC است که در نتیجه اعمال این ولتاژ به عایق ، جریان نشتی ضعیفی از عایق عبور میکند که به کمک یک میلی آمپر اندازه گیری میشود . هر چه جریان بیشتر باشد مقاومت عایق کمتر است . از تقسیم ولتاژ اعمال شده بر جریان نشتی مقاومت بر حسب مگااهم بدست می آید .
منبع ولتاژ DC میگر می تواند یک ژنراتور DC که با دست یا گرداننده موتوری می چرخد بوده یا از یک مجموعه ترانسفورماتور و پل یکسو کننده تشکیل شده باشد . در تغییر ترانسفورماتور از میگر ۱۰۰۰ ولتی جهت اندازه گیری مقاومت ترانسفورماتورهای خشک تا ولتاژ ۱ کیلو ولت و ترانسفوماتورهای روغنی تا ولتاژ ۱۰ کیلو ولت و از میگر ۲۵۰۰ ولتی جهت ترانسفورماتورهای با ولتاژ بالاتر استفاده می شود .
۵- آزمایش عایقی کوچک ( ولتاژ القایی) با فرکانس ۱۰۰ هرتز
الف – هدف : عایق بندی داخلی سیم پیچهای ترانسفورماتور ( عایق بین حلقه ها و لایه ها و کویل ها ) را عایق فرعی می نامند . مقاومت این عایق در مقابل اعمال ولتاژ بالا بوسیله این آزمایش سنجیده می شود .
ب – روش : در این آزمایش ولتاژ متناوب تغییر را که از صفر تا حدود ۵/۱ برابر ولتاژ نامی (در ترانسفورماتورهای تعمیری ) بطور مداوم و یکنواخت افزایش می یابد ، به طرف فشار ضعیف ترانسفورماتور اعمال می کنیم . طرف فشار قوی باز است .
توسط ترانسفورماتور متغیر جریان تحریک ژنراتور ۱۰۰ هرتز را تغییر داده ، ولتاژ اعمال شده به ترانسفورماتور را از صفر تا ۶۰۰ ولت می افزائیم و سپس اعمال ولتاژ ۶۰۰ ولت را به مدت یک دقیقه ادامه می دهیم و سپس دوباره ولتاژ را کم کرده به صفر می رسانیم . علت استفاده از فرکانس بالا آن است که با اعمال ولتاژ بالا با فرکانس اسمی ، هسته به اشباع رفته و ولتاژ بالا عیناً بطرف ثانویه القاء خواهد شد و با دو برابر کردن فرکانس از اشباع شدن هسته در این آزمایش جلوگیری می شود .
در صورتیکه به منبع تغذیه با فرکانس دوبل دسترسی نباشد می توان از منبع تغذیه با فرکانس ۵۰ هرتز استفاده کرد . در این حالت ازدیاد ولتاژ تا ۱۳۰ درصد ولتاژ نامی برای ترانسفورماتور هایی که بدون Clamping stud هسته و تا ۱۱۵ درصد ولتاژ نامی برای ترانسفورماتورهایی که دارای Clamping stud می باشند مجاز است .
۶- آزمایش عایقی بزرگ با ۵/۱ تا ۲ برابر ولتاژ نامی
الف – هدف : عایق بندی اصلی ترانسفورماتور عبارتست از عایق بین سیم پیچهای فشار قوی و فشار ضعیف نسبت به یکدیگر ونسبت به هسته و تانک و بین سیم پیچ فشار قوی دو فاز مختلف.
مقاومت عایق اصلی ترانسفورماتور بوسیله اعمال ولتاژ بالا طبق جدول زیر مورد امتحان قرار می گیرد .

در مورد ترانسفورماتورهای تعمیری ولتاژ اعمال شده ۱۰ درصد پایین تر از ولتاژ های مذکور در جدول می باشد .
ب- روش : سه فاز سیم پیچی مورد آزمایش در فشار قوی به یکدیگر و در فشار ضعیف به یکدیگر اتصال کوتاه می شوند . ترمینالهای ثانویه ترانسفورماتور افزاینده ولتاژ را نخست بطرف فشار قوی ترانسفورماتور مورد آزمایش متصل می کنیم و در اینحال طرف فشار ضعیف را به بدنه متصل نموده بدنه را زمین می نمائیم . ولتاژ را بتدریج از صفر با دقت لازم بطور ممتد و یکنواخت افزایش می دهیم . آمپرمتر جریان بی باری ترانسفورماتور و جریان خازنی عبوری از ترانسفورماتور را نشان می دهد . ترانسفورماتور زیر ولتاژ آزمایش به مدت یک دقیقه می ماند . عین همین آزمایش را از طرف فشار ضعیف نیز با اعمال ولتاژ مذکور انجام می دهیم .
۷- آزمایش بی باری
الف – هدف : اگر در حین تعمیرات ، مدار مغناطیسی ( هسته ترانسفورماتور ) بطور صحیح چیده نشود ، جریان بی باری بالا خواهد رفت . لذا برای اندازه گیری تلفات هسته و جریان بی باری هسته و تشخیص صحیح بودن هسته چینی از این آزمایش استفاده می شود .
ب – روش : در کارگاه ترانسفورماتور بطرف فشار ضعیف ترانسفوماتور مورد آزمایش ولتاژ ۴۰۰ ولت سه فاز داده شده ، به کمک سه آمپرمتر و سه واتمتر و دو ولتمتر ولتاژ های اولیه و ثانویه و جریان بی باری اولیه و توان اکتیو مصرف شده در ترانسفورماتور اندازه گیری می‌شود و با مقادیر طراحی شده ترانسفورماتور مورد مقایسه قرار می گیرد.
۸- آزمایش اتصال کوتاه و تعیین امپدانس ترانسفورماتور
الف – هدف : ممکن است در حین انجام تعمیرات ، هادی ها بطور صحیح پیچیده نشوند یا در هادی های موازی قطع شدگی ایجاد شده باشد یا سطح مقطع هادی ها بطور غلط انتخاب شده باشد و نهایتاً اتصالات سیم پیچها بد باشد که اینگونه اشکالات باعث بالا رفتن مقاومت سیم پیچهای ترانسفورماتور می گردد و در نتیجه تلفات مسی ترانسفورماتور افزایش می یابد .
همچنین اگر بعلت ایجاد اشکالات ، میزان فلوی پراکندگی زیاد شود این امر را کتانس سری ترانسفورماتور را افزایش می دهد . لذا به کمک آزمایش اتصال کوتاه ، مقاومت اهمی و راکتانس سری ترانسفورماتور محاسبه شده ، با مقادیر استاندارد مقایسه می گردند.
ب- روش : در کارگاه ترانسفورماتور طرف فشار ضعیف اتصال کوتاه شده ، از طرف فشار قوی ولتاژ اتصال کوتاه یا کسری از آن اعمال می شود . در هر صورت جریان سیم پیچها در این آزمایش نباید از ۲۵% جریان نامی کمتر باشد . معمولاً جداول موجود مقادیر طراحی شده ترانسفورماتور را در دمای ۷۵ درجه سانتیگراد نشان می دهند . لذا درجه حرارت سیم پیچها در حین آزمایش باید یادداشت و نتیجه آزمایش تصحیح شود .
۹- آزمایش ولتاژ شکست روغن
الف – هدف : روغن ترانسفورماتور قبل از ریختن به داخل تانک باید مورد آزمایش قرار گیرد. یکی از آزمایشهای مربوط به روغن آزمایش ولتاژ شکست است . به کمک این آزمایش مقاومت روغن در مقابل اعمال ولتاژ بالا سنجیده می شود .
ب- روش : روغن مورد آزمایش را در محفظه شیشه‌ای دستگاه آزمایش ریخته به مدت ۲۰ دقیقه صبر می کنیم تا حبابهای هوای آن بتدریج خارج شده ، سپس درب محفظه را بسته الکترود دستگاه را به منبع ولتاژ AC متغیر متصل می کنیم . و ولتاژ را بالا برده تا شکست الکتریکی در روغن انجام شود . این عمل باید حدود ۶ بار انجام شده ، معدل پنج بار آخر ، ولتاژ شکست را به ما می دهد ، این ولتاژ باید با جدول ذیل مطابقت داشته باشد . فاصله دو الکترود دستگاه ۵/۲ میلیمتر انتخاب می شود . چنانچه نمونه برداری روغن در زمستان انجام بگیرد ، باید ظرف روغن به درجه حرارت متعادل اتاق رسانده و سپس آزمایش شود . در ضمن ظرف مذبور باید کاملاً خشک بوده و قبلاً باروغن مورد آزمایش چند بار شسته و خالی گردد .