سرج ارستر‌ها در انواع:

تکفاز،

فاز و نول،

نول، دو فاز،

دو فاز و نول،

سه فاز

و سه فاز و نول تولید می‌گردند.

هریک از ارستذهای فوق به اقتضای محل و شرایط، مورد استفاده قرار می‌گیرند.

نکته مهم در این رابطه عدم ارتباط داخلی سرج ارستر‌ها با یکدیگر می‌باشد.

مدار و عملکرد سرج ارستر‌ها کاملا” از یکدیگر مستقل است.

 بر خلاف فیوز‌های مینیاتوری، کلید‌های اتوماتیک یا چنین تجهیزاتی، اختلال در یکی از فاز‌ها موجب قطع هر سه خط نمی‌گردد.

در پایه‌های دوپل و بالاتر، صرفا” یک شینه (باسبار) مسیر‌های خروجی به ارت را به یکدیگر پل می‌نماید.

روش فوق تنها بمنظور کاهش میزان سیم کشی است.

برخی اوقات این پل شدن در کارخانه انجام می‌شود که در بعضی قطعات قابل رویت و بعضی دیگر دیدنی نیست.

گاهی نیز توسط کاربر شینه دلخواه استفاده می‌شود.

نکته در اینجاست که هر چند یک سرج ارستر ممکن است سه فاز باشد، باید از شینه تکفاز برای پل کردن استفاده نمود.

از نکته فوق در زمانیکه دسترسی به سرج ارستر با پایه‌های ۲، ۳ یا ۴ پل نیست می‌توان بهره گرفت.

استفاده از چند برقگیر تکفاز یا نول تکی برای ایجاد یک سیستم حفاظتی سه فاز (یا …)، پل کردن پایه‌های به یکدیگر و اتصال به ارت شیوه مناسبی است و اصراری به استفاده از پایه چند پل نیست.

البته این روش مزیتی نیز دارد، در صورتیکه تحت شرایطی یکی از مسیر‌های پایه چند پل آسیب ببیند، کاربر ملزم به تعویض کل پایه می‌باشد،

اما اگر اتفاقی موجب معیوب شدن یکی از چند پایه تک پل گردد، فقط پایه آسیب دیده تعویض شده که باعث صرفه جویی در هزینه است.